Upadły Demon Tom.1 cz.2

ROZDZIAŁ 3

Według starożytnej mitologii, Erebeus był bogiem ciemności i cienia. Pewnego dnia, Erebeus postanowił stworzyć wyspę, która byłaby odzwierciedleniem jego samego – pełna mroku i tajemnic. Wyspa ta była otoczona gęstą mgłą, która uniemożliwiała widzenie daleko wokół. Na tej mrocznej wyspie, Erebeus zbudował labirynt pełen pułapek i ukrytych niebezpieczeństw. W jego wnętrzu skrywały się potwory i duchy, które straszyły każdego, kto odważył się wejść. Legendy mówią, że na tej wyspie nie ma światła słonecznego ani odgłosów przyjemnych dla ucha. To miejsce jest zdominowane przez mroczność i nieprzeniknioną ciszę.
W czasach odległych, kiedy świat był jeszcze młody, bóg Erebus z ciemności i śmierci postanowił stworzyć pierwszego człowieka. Zebrał czarne ziarna ciemności i uformował je w postać ludzką. Ten człowiek był istotą, która emanowała tajemniczą mocą ciemności. Bóg Erebus, zainspirowany przez swoje dzieło, nazwał go “Tenebris”, co oznacza “ciemność” w starożytnym języku. Tenebris miał w sobie siłę i mądrość ciemności, która go otaczała. Tenebris, pierwszy człowiek stworzony z samej ciemności, stał się strażnikiem równowagi między światem światłości a ciemności. Jego obecność przypominała ludziom, że ciemność ma swoje miejsce i znaczenie w harmonii wszechświata. I tak, dzięki bóstwu Erebusowi, pierwszy człowiek został stworzony z samej ciemności, aby przypominać nam, że każdy aspekt naszego świata ma swoje miejsce i wartość.
Wyspa Visby jest otoczona wieczną mgłą, która sprawia, że miejsce to jest tajemnicze i pełne nieznanych zagrożeń. Legenda głosi, że wyspa jest nawiedzana przez duchy dawnych mieszkańców, którzy zostali zapomniani przez świat. W nocy, gdy mgła gęstnieje, z wyspy dobiegają niepokojące dźwięki i widma przemierzają ulice miasta. Niewielu śmiałków odważa się wejść na wyspę, a ci, którzy to zrobią, często nie wracają. Lokalni mieszkańcy opowiadają o tajemniczych zniknięciach i niewyjaśnionych zdarzeniach, które mają miejsce na wyspie. Mówi się, że Visby jest miejscem, gdzie granica między światem żywych a umarłych staje się cienka i łatwo można stracić się w mrocznej przeszłości. Jednak dla tych, którzy odważą się odkryć tajemnice Visby, wyspa oferuje również piękno i historię. Starówka miasta, otoczona kamiennymi murami, skrywa wiele zabytkowych budynków i tajemniczych zakamarków.

Na wyspie Tenebrisy, mieszkańcy są wyjątkowo przystosowani do życia w ciemności. Ich oczy mają zdolność widzenia w niskim świetle, a ich skóra ma delikatne świetlne połyski, które pomagają im poruszać się po ciemności. Ich ubrania są wykonane z specjalnego materiału, który odbija nawet najmniejsze źródła światła, dodając im blasku w mroku. To sprawia, że mieszkańcy wyglądają jak tajemnicze postacie z innego świata. 
Od zarania dziejów kiedy na wyspie Tenebris powstał obyczaj, młodzi następcy potężnych czarodziei, którzy panowali nad bardzo mrocznymi i niebezpiecznymi mocami takie jak : zaklinanie cieniami, pisali mroczne staro- norwedzkie runy, które wywołały duchy i umarłych.
Każdy z potężnych czarodziei, miał w sobie demona, który miał czarną magią, która stawała się coraz bardziej porywcza. Obczaj ten, nazywał się iblis cazinəsi, czyli zaklinanie demona, w noworodka. Historia tego obyczaju się sięga do czasów, kiedy to Tyrebeus zawarł pakt z czterema najpotężniejszymi demonami wszechświata. Pakt ten polegał na tym, że każdy z demonów wybierał sobie dopiero co narodzonego dziecka, gdzie demon przejmował ciało i duszę dziecka.