İncinmesin Kanatların | Minsung (Minific)

Seven

-2 ay sonra-

minhowlee:

Kendime gelemedim hâlâ dün (o)  geceden beridir

Uçtum ardından ama düşsem yeridir,

İçimde bir his var ki tanıyamadım inan ki,

Sanırım yenidir, ah ölsem yeridir... 

Gelemem ben, sana gelemem ben,

Öperim seni, sana doyamam ben,

Uzandım, kaçtın, tuttum sandım,

Şimdi "Gel" desen de,

Gelemem ben, sana gelemem ben,

Öperim seni, sana doyamam ben,

İkilemi çözemedim hâlâ, ama yok ki sorasım,

Ne zaman burdaydın ki şimdi kaybolasın? 

Bi' gün bi' kuşluk vakti uyanamadım inan ki,

Saatim geridir, ah ölsem yeridir...

sunghanji:

Ölme Minho...

Ölemezsin....

minhowlee:

Ben kötü bir çocuğum Hanji,

Bırak da öleyim.

Daha da bırak beni ki bende geberip gidebileyim.

Başka bir yolu yok...

sunghanji:

Deme böyle...

Var, bir yolu daha var.

minhowlee:

Öyle mi, nedir?

sunghanji:

Her zaman gittiğimiz parkın oraya gelsene..

minhowlee:

Tamam...

Birazdan orada olurum...