1-Benim ailem yok

289 61 49
                                    

"Seungmin gelsene daha ne yapıyorsun?"

"Siz gidin benim işim var"

"Tamam ama geç kalma"

"Geç kalmam Hyunjin geç kalmam iki dakikaya yanınıza gelirim"

"O zaman seni bekleyelim"

"Hayır ya siz gidin"

Seungmin bir yandan eşyalarını çantasına koyup bir yandan da Hyunjin'le konuşuyordu.

Sonunda Hyunjin'i gitmesi için İkna etmişti.
Telefonunu açıp içinden Watt pad'e girdi ve mafyalarla ilgili yarım bıraktığı kitaptan biraz okudu hem Hyunjin iyice uzaklaşacaktı.

Yanlarına giderse kitap okuyamazdı çünkü arkadaşları artık Seungmin'in yanlarında kitap okumasından bıkmıştı bu yüzden Seungmin'de arkadaşları kırılmasın diye yanlarında kitap okumuyordu.

Chan:

"İşimiz için lazım olan çocuk çok zengin bir ailenin çocuğu Hyung dikkatli olmalıyız"

"Biz bu zamana kadar bir sürü işi başarıyla hallettik Changbin bu kadar da stres yapma"

"Changbin hyung doğru söylüyor çok dikkatli olalım yanlış kişiyi yakalarsa-"

"Jisung sen de mi, çok abartıyorsunuz hadi yola çıkalım"

anlamıyorum bu kadar abartıya ne gerek vardı her zaman yaptığımız gibi birini kaçırıp ya öldürecek ya esir alacaktık. Arabaya bindik ve yola çıktık. Ben zaten bugün yorgundum ve fazla uğraşmak İstemiyordum. Önümüzde bir çocuk gördüm ve kaçıracağımız kişi bu diye düşündüm.

Seungmin:

Yolda kitabımı okuyarak yürüyordum. Okuduğum sahne çok hoşuma gitmişti. Aslında ben mafyanın genelde bir kızla aşk yaşadığı kitapları okuyordum ama bir gün bir kitap dikkatimi çekmişti ve okumaya başlamıştım ama mafya gaydi o günden beri o türden kitaplar okuyordum ve bu kitapta da mafya birini kaçırıyordu ve onunla evleniyordu.

Telefonumdan başka bir kitaba geçecekken yanımda siyah bir araba durdu sonra yüzünü tam olarak göremediğim biri beni bayılttı.

"Bakın ben size demiştim ne kadar kolay oldu"

"Hyung bunun gereken kişi olduğundan emin misin, sanki yaşının biraz daha büyük olması gerekmiyor muydu çok küçük gözüküyor"

"Neredeyse bizle aynı yaş duruyo biz küçük müyüz?"

"Küçük değiliz ama... Neyse sana bir şey söyleyende kabahat"

"Susun ya telefon çalma sesi geliyor kimin telefonu çalıyor baksanıza"

"Benim değil hyung senin mi?"

"Hayır kaçırdığımız kişinin telefonudur açmayın"

"LAN HAHAHAHAHAHAH"

"Ne oldu?"

"Zaten arayan kişinin ismini açma koymuş düşmanı falan herhalde"

"Amaan onu biz bilmeyiz de siz bir susmadınız hyung Jisung'u sustursana ya bıktım susmak bilmiyo"

Böyle konuşarak evlerine gelmişlerdi pardon Villalarına. Seungmin'i bir odada ki sandalyeye bağlamışlardı. Gözünü ve ağzını açmayı düşündüler ve bu fikirlerinden vazgeçtiler.

"Hadi gelin yemek yiyelim zaten kaçamaz"

"Evet kaçamaz o kadar bağladık yemek yiyelim acıktım" Tabi oruç değiller

Ayıldığımda bağlıydım ama benİ bağlayan kişiler bilmiyordu ki burdan kaçmak benim için çocuk oyuncağıydı iplerden ve bantlardan kurtuldum sonra kapının önünde ki adamları dövemeye başladım hadi amaaa okuduğum onca kitapta ki dövüş hareketleri işe yaramıyormuydu.

Son çare kaçmaya başladım ama adamlar beni yakaladı

"Bırakın beni, yardım ediiiin bu adamlar beni bırakmıyo bıraksana ya bunlarda ne güçlüymüş"

"Bu sesde ne? O nasıl İplerden kurtuldu sıkı tutu-"

"SEN DE KİMSİN BIRAKIN BENİİİİİ"

"Ne diyor bu aahh yanlış kişiyi kaçırmışım serbest bırakın evine gitsin"

"Ben yorgun olmasam hepinizi döverdim de zaten yeni okuldan çıktım"

"Hyung o senin mafya olduğunu biliyor mu?"

Seungmin duydukları ile gülümsedi eğer tanımadığı bu adam mafyaysa bir sürü macera yaşayabilirdi

"Hadi gitsene serbest bıraktığım ilk kişisin seni öldürmemi mi istiyorsun yoksa"

Seungmin hemen rolüne hazırlanıp ağlamaya başladı

"B-benim annem öldü babam da başka bir kadınla evlendi okulda hiç arkadaşım yok bu yüzden yalnızım benim kimsem yok ne olur beni bırakmayııın"

Chan bir an kendini hatırladı ve gözleri doldu Seungmin'e arkasını döndü ve düşünmeye başladı kendisinin de annesi ölmüştü babası.. babasını tanımıyordu bile amcası ile kalmış amcası da ölünce Changbin ve Jisung ile kalmaya başlamıştı ve üçü sevgisiz büyümüştü ve mafya olmuşlardı hemde çok küçük yaşta bir yabancının teklifi ile...

"Oda hazırlayın bir konuğumuz var"...

EVEEET bölüm bayağı kısaydı ama boşverin ve bu bölüm İlk bölüm olmasına rağmen pek içime sinmedi umarım beğenmişsinizdir kendinize iyi bakın hoşçakalın💖

Foreign x ChanMinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin