Gözlerini tekrardan önceki sabahlardan farksız bir güne açmıştı.Farklı olan bu şey ise bu sefer gece kurduğu alarm ile uyanmıştı.Genelde sabahları annesi ve babasının kavgalarına açardı Atsumu ama bu sefer evden çıt dahi çıkmıyordu.
Değişik sessizlik üzerine yatağından çıktı ve turuncu tilkili terliklerini ayağına geçirdi.Yavaşça mutfağa doğru adımladı,evdeki sessizligin sebebi boş olmasıydı anlaşılan.Bir bardak su içti ve yüzünü yıkamak için banyoya yöneldi.Dişlerini fırçalayıp yüzünü yıkadıktan sonra banyodan çıkıp odasına yöneldi.
Evleri fazla büyük değildi ama onları idare edebilirdi.Yatağını toplayıp okul formasını almaya dolabına gitti.Bakışları kenara doğru kaydı...ikizinin yatağı.Yaklaşık 7 ay önce ölen ikizinin yatağı.
Flashback
"SAMUUU NOLUR BUNA BINELIMMM"
"Hayır, saat geç oldu eve gitsek iyi olur."
"Samu'ya katılıyorum Atsumu geç oldu saat."
"Yaa Rin lütfennn söz veriyorum son.Yardım etde Samu'yu da ikna edelim."
"Samu bırak son bi' şeye binsin."
"Son ama Tsum tamam mı?"
"Söz sonnn"
"Tamam o zaman bin sen Rin sende git yiyecek bişeyler al acıktım."
"Sen?"
"Bekliycem ben siz hemen gidin gelin eve dönelim artık."
"TEŞEKKÜR EDERİM SAMUU SEN DÜN YANIN EN İYİ İKİZİSİNN"
"Tamam tamam yılışma hemen."
Osamu ikizini ne kadar terslese de ikizinin mutluluğu onu da mutlu ediyordu.İkizi için birçok şeyi göze alabilirdi.
[Osamu & Suna telefon konuşması]
"Alo Rin?"
"Efendim Samu?"
"Ne zaman geliceksin sıkıldım Tsumu beklerken."
Telefonda çekik gözlü çocuğun hafif kıkırtısı duyuldu.
"Biraz daha sabret son 4 kişi."
"Tamam bekliyorum hızlı oll"
"Görüşürüzz"
"Görüşürüz"
Osamu'nun telefonu kapamasının üstünden 2 dakika geçmeden telefonu tekrar çalmaya başladı.Arayanı görmek için telefonunu kaldırdığında parlak ekranda ki Kanako-san ismini görmeyi beklemiyordu.Kanako-san komşularıydı ve gerekmedikçe Osamu'yu aramazdı.Osamu küçük bir telaşla aramayı açtı ve kulağına götürdü.
[Kanako(komşuları) & Osamu telefon konuşması]
"Osamu hemen gelmen gerekiyor kardeşin seninle mi?"
Telefonda ki Kanako-san'ın endişeli sesi Osamu'nun endişesini büyütmüştü.
"Evet Atsumu benimle.Sorun ne Kanako-san?"
Gergin bekleyişin yanında arkadan gelen boğuk kavga sesleri Osamu'yu kötü düşüncelere kapılmasını sağlıyordu.'Umarım düşündüğüm şey değildir' diye geçirdi içinden komşusunun cevap vermesini beklerken.
"Osamu baban tekrar içmiş ve eve gelmiş.Annenle kavga ediyorlar.Lütfen hemen gel."
"Tamam Kanako-san 5 dakikaya ordayım korkmayın." dedi ve telefonu kapattı.
Ne kadar komşusu Kanako-san'ı sakinleştirmeye çalışsa da kendisi endişe korku sinir gibi birsürü duyguyu aynanda yaşıyordu.
Cebinden anahtarı çıkartırken yönünü arabaya doğru çevirdi çakma grili.Anahtarı kontağa takarken rehberinden Suna'yı bulup aramayı başlattı çok geçmeden Suna da açmıştı.
[Osamu & Suna telefon konuşması]
"Rin babam içip eve gelmiş annemle kavga ediyolarmış şuan onların yanına gidiyorum.Sen Tsumu'yu bekle sonra hemen eve gelin sizde."
Tek nefeste söylediği şeyde şaşırmıştı çekik gözlü oğlan.
"Tamam geliriz bizde.Samu."
"Efendim?"
"Sen şimdi sinirlenirsin falan hız falan yaparsın sakın kaza yapma dikkatli ol."
"Tamam bend-"
Günümüz
Atsumu her sabah rutinde yaptığı gibi evine 5 dakika yürüme mesafesindeki çiçekciye gidip frezya ve sarı karanfillerden* oluşan bir buket çiçek aldı ve artık ezberlemiş olduğu yolda yürümeye başladı.
selam bebitolar nasilsinizzz
*:frezya=suçsuzluk
sarı karanfil=hüzünü temsil eder.
angst olacak kitap eger aciklamayi okumadiysaniz burda haber veriyim ayrica tw:depresyon,intahar var tetiklenebilecdk olanlarin okumamasini tavsiye ediyorum iyi okumalarrrr<333
ŞİMDİ OKUDUĞUN
arka bahçe;sakuatsu
FanfictionGözlerini tekrardan önceki sabahlardan farksız bir güne açmıştı.Farklı olan bu şey ise bu sefer gece kurduğu alarm ile uyanmıştı.Genelde sabahları annesi ve babasının kavgalarına açardı Atsumu ama bu sefer evden çıt çıkmıyordu... ☆Sakusa Kiyoomi n M...
