let me know - taekook

28

Zaman atlaması var yine
😀😀😀

30 aralık sabah

Jimin
Lan Taehyung'u nasıl göndercen evden???

Jungkook
Omega babam alıcak onu
Ben şirketteymiş gibi davranıcam

Jimin
Tamam ben pastayı alıp gelicem
Süsleri ve diğer işleri bizimkiler hallediyor
Anlaştığımız gibi

Jungkook
Tamam kardeşim

Jimin
Her önüne gelene kardeşim deme
Annen hızlı derler
Ağlarsın

Jungkook
JİMİN SİKTİR GİT

Jimin
Tamam kes
Çevrimdışı

-

Taehyung Jungkook'un omega babasının yarım saattir ona zorla yemek yedirmeye çalışmasından dolayı delirmek üzereydi. Son haftalarda doğru düzgün yemek yiyemiyordu. Sanki ağzına bir kaşık fazla yemek doldursa, midesinde bastıramadığı bir ağrı ve bunaltılar meydana geliyordu. Jungkook ne kadar uğraşsa bile omeganın yemek probleminin tekrar başlamasına engel olamamıştı. Omeganın hamileliğinin son aylarında tekrar böyle bir problemin meydana gelmesi, deltayı oldukça huzursuz ediyordu.

"Lütfen, artık yiyemem." Taehyung başını önüne eğmiş, suç işlemiş çocuklar gibi elleriyle oynamaya başlamıştı. Jungkook omegaya babamla benziyorsunuz derken gerçekten doğru söylemişti. Bay Minjun'un feromonları çiçek gibi, daha çok gül gibi kokuyordu. Ve kesinlikle karakterleri de birbirine benziyordu.

"Biliyorum zorlandığını, ama yemek yemezsen bebeklerinin en iyi gelişeceği dönemde, onlar küçücük kalacaklar." Bay Minjun dudaklarını büzmüş, omeganın saçlarını okşamıştı.

"Haklısınız ama, ama midemi bulandırıyor her şey. Yemek istiyorum ama olmuyor."

"Biliyorum, tahmin edebiliyorum Taehyung. Sorun değil. Midene iyi gelecek bir şeyler yapayım." Bay Minjun gülümsediğinde, tıpkı Jungkook gibi gözüküyordu. Dişleri, dudakları ve büyük gözleriyle resmen deltanın babası olduğu çok belliydi.

-

Taehyung halsizce ön yolcu koltuğunda otururken kasıklarına yayılan acıyla yüzünü buruşturdu. Minik bedeni yüzünden iki bebeği taşımak onun için oldukça zor oluyordu. Eve dönmek istediğinde Jungkook şirkette işi olduğunu söylemişti ve Bay Minjun onu taksiyle göndermek istememiş, arabayla bırakmayı düşünmüştü. Ve şimdi yanında oturan sarışın minik omeganın yüzünde gördüğü ifadeyle bir yerinin acıdığı veya ağrıdını farketmişti.

"Taehyung? Tatlım bir sorun mu var?" Gözleri dikkatle yoldayken sormuştu Bay Minjun fakat kaşları endişeyle çatılmıştı.

"Hayır, hayır sorun yok. İyiyim. Arada böyle ağrılarım oluyor."

"Eve gidince iyice dinlen. Kendini yorma tamam mı oğlum." Bay Minjun saniyelik olarak Taehyung'a dönerek gülümsemiş, tekrar önüne dönmüştü.

'Oğlum' kelimesi, uzun zaman sonra bir baba tarafından duyduğu hitap şekliyle afallamıştı Taehyung. İçini dolduran hüzünlü duyguları yüzüne yansıtmamak için gözlerini sıkıca yummuş, ellerini yumruk haline getirmişti sıkıca. Bir erkek omega olarak dünyaya geldiğinde çocukken her şey güzeldi. Ama sonra zamanla değişiyordu herkes. Taehyung yine aklına dolan anılarıyla hafifçe başını eğmişti. O gün, ailesini kaybetmeden saatler önce babasından duyduğu hakaretler şimdi yine zihnindeydi. Derin bir nefesi içine çekmiş, kafasını kaldırmıştı. Tanıdık sokağa girdiklerini farkettiğinde kemerini çözmüştü usulca.