let me know - taekook

32

Bölüm içime hiç sinmedi
ama yine de yayınlıyorum
ve sizi bekletmek istemiyorum 😭

Yazım yanlışım var mı bilmiyorum
Varsa lütfen affedin 🥺

İyi okumalar ❤️

"Jungkook?" Taehyung anahtarla açılan kapıya ilerlemiş, tahmin ettiği üzere eve gelen eşiyle karşılaşmıştı.

"Ben geldim. Çocuklar neredeler?" Jungkook omegayı süzmüş, fazla temas kurmamak için gözlerini salona çevirmişti. Biliyordu, onunla şimdi sarılsalar affederdi hemen.

"Salondalar." Taehyung deltanın onunla konuşurken bile sesine yansıttığı mesafesi sebebiyle huzursuzlanmış, gözlerini kaçırmakta bulmuştu kendini. Büyük olan adımlarını salona ilerletmiş, resim çizmeye çalışan iki kızına bakmıştı.

Zaman gerçekten hızlı geçiyordu ve minik bebeklerinin doğumlarını dün gibi hatırlıyordu. Şimdi iki kızı 4 yaşını bitirmişlerdi. Her ne kadar zor zamanlar geçirseler bile, bir şekilde onların fiziken ve ruhen sağlıklı büyümelerini başarmışlardı. Tabii Luna'nın hala devam eden kalp sorunu düzelmiş değildi.

"Bebeklerim." Jungkook sehpaya yetişmek için dizleri üzerine oturan kızlarına eşlik etmek sebebiyle yere oturmuştu.

"Baba!" Luna delta babasının sesiyle kafasını kaldırarak bağırmıştı. O hep gürültücü olan minikti. Yuna kafasını kaldırmadan resmine devam etmişti. Artık onun sessizliği, tepkisizliklerine alışmışlardı.

"Babayı özlediniz mi?"

"Hmhm." Luna kalemini sallarken mırıldanmıştı. Yuna ise her zaman olduğu gibi sessiz kalmış ve kafasını sallamıştı sadece.

"Ne çiziyorsunuz bakayım?" Jungkook kızlarının önündeki kağıtlara bakarken dudaklarını büzmüş, kaşlarını çatmıştı biraz. Taehyung onları izlerken dizlerini kendine çekerek koltukta oturuyor, baş parmağının etini kemiriyordu. Zihninde dönen düşüncelerle öylece dalıp gitmiş gibi gözüküyordu.

Jungkook dikkatini kızlarına vermiş olsa bile salonda yayılan feromon kokusuyla kafasını omegasına çevirmiş, onun boş bakışlarını görerek sorunun ne olduğunu anlamaya çalışmıştı. Kafasını tekrar kızlarına çevirdiğinde Yuna'nın omega babasına bakışlarını farketmiş, kızının saçlarını okşamıştı hafifçe. Tepki vermeyen kızıyla az önce düzelen ifadesi tekrar bozguna uğramıştı. Yuna her ne kadar sessiz bir çocuk olsa da delta babasının onun saçlarıyla oynamasına bayılır, kucağına çıkmak için mutlaka sırnaşırdı ona.

"Yuna?" delta babasından ismini duyan küçük kız ona bakmak yerine omega babasına bakmaya devam etmişti.

"Ne oldu güzel kızım? Neden bana cevap vermiyorsun güzelim?" küçük kız cevap vermek yerine babasının saçlarında gezen elini önemsemeden ve hatta çizdiği resmini ittirmiş, ayağa kalkmıştı. Omega babasına ilerlemiş, koltuğa yanına tırmanmıştı. Taehyung hareketlenmeyle birlikte gözlerini yanındaki minik bedene çevirmiş, gülümsemişti. Kendine çektiği dizlerini indirmiş, kızını kucağına almak için hamle yapmıştı fakat Yuna bunu yine kafasıyla reddetmiş, omeganın bacaklarına kafasını yaslamıştı. Eliyle tuttuğu saçlarını babasına sevmesi için uzatmıştı.

"Sev baba." Taehyung nadirde olsa konuşan kızının tatlı ve peltek sesiyle kocaman gülümsemişti. Elleri kızının saçlarını hafifçe taramış, okşamıştı. Jungkook Yuna'nın asla belli etmediği duyguları ve sessiz kalmasını asla çözemiyordu. İkizlere bebekliklerinden beri aynı ilgiyi göstermelerine rağmen bu kadar sessiz olması bir yandan üzüyordu omega ve deltayı. Üstelik az önce yapılmasını en sevdiği şeyi, delta babasını reddetmiş, omega babasına gitmişti asla eksik etmediği sessizliğiyle.