Çöl Gülü

Gün batımı Öpücüğü

Yasmin yerde yatan Adil'i sarsmaya devam etti. Panik olmuştu, olabilecek her şeyi düşünüyordu. Zuleika'nın gelmesini, babasının gelmesini ya da bir korumanın onu vurmasını. Ama o zaten yaralı bir haldeydi ve ona zarar versinler istemiyordu.

Adil yavaşça gözlerini açtı. "Yaralıyım" dedi son enerjisiyle. Yasmin elini tuttuğu yere baktığında. Kanlanmış avucunu ve kan içinde kalan üstünü gördü. Endişesi ve paniği daha da artıyordu.

"Kalkalabilecek misin?" tek aklına gelen şey onu oradan çıkartmaktı. Odasına götürüp saklayacaktı ve ne gerekiyorsa o yapacaktı. Adil kafasıyla onayladı onu. Yasmin yavaşça onun kolunu kaldırıp kolunun altına girerek onu kaldırdı.

Adil bir yandan yarasını tutarak bir yandan da onun sağladığı kuvvetle kalkamaya çalıştı. Sonunda başardıklarında onu Yasmin zar zor odasına götürdü. Adil kendini koltuğa attı ondan ayrılıp. Derin derin nefesler alıyordu ve ter kan içinde kalmıştı kelimenin tam anlamıyla.

Yasmin önce onun yarasına eliyle bastırdı sonra. Geri çəkildi ve koşup kapıyı kilitledi. "Banyoda bir şeyler vardı" ağlayacak gibiydi resmen. Banyoya koştu hızla ilk yardım çantasını çıkardı.

Onun yanına geldi ve çantayı bırakıp çöktü dizlerinin üstünde. "Üzerindekini çıkar" olabildiğince soğukkanlı kalmaya çalışıyordu. "Kullanmasını biliyor musun?" göz ucuyla baktı ona. Yasmin malzemeleri çıkarıyordu hızlıca. "Evet hadi hızlı ol" Adil önce terredüt etti ama huraya gelerek en büyük riski almıştı çoktan.

Yasmin halen malzemeleri çıkarırken Adil üstündekini çıkardı. Yasmin ona döndü ve yarasına baktı o elini çekince.  Uzun derin bir kesik vardı. Derin bir nefes alıp verdi "Bunu dikebilirim ama dayanman lazım" Adil kaşlarını çattı hafiften "Eğer yapamıyorsan beni kaderime bırak" Yasmin doğruldu inatla "Hayır" kaşlarını çattı o da "Bu kadar korkaklık etme" onu kışkırtmak ve kendisine getirmek için böyle konuşmuştu.

Batikonu döktükten sonra ona döndü "Canın yanarsa eğer elimi sık."Boşta kalan elini uzattı." Ama sakın bağırma" Adil güldü ama acısından dolayı kısa süreli gülmüştü. Pansumana başladı Yasmin. Oldukça dikkatli bir şekilde yarayı temizledikten sonra dikiş için hazırladı.

Adil halen elini tutmamıştı ve kendini sıkıyordu. Ama ilk dikişten sonra elini tutmuştu Yasmin'in. Yasmin elini sıkıca tuttu onun sonra ona baktı kısa süreli. Ardından devam etti pansumana. Adil pansuman boyunca sessiz kalmıştı ama elinide sıkı sıkı tutmuştu onun.

Bittiğinde derin nefes alıp verdi ve ona baktı gülümseyip. Adil buruk bir şekilde gülümsedi "Teşekkür ederim" yavaşça sıkı tuttuğu eli bıraktı. Yasmin kalktı ayağa "Sana su vereyim" odada ki sürahi ve bardağın başına gitti. Ona su doldurdu ve uzattı yavaşça.

Adil suyu içti ondan alıp. Yasmin onu izliyordu. Çok fazla sorusu vardı ama artık panik değildi onu kurtarabildiği için. Yavaşça yanına oturdu ondan boş bardağı alıp kenara koyduktan sonra. Adil derin bir nefes alıp verdi. Gelmekte hata yapmadığını bir kez daha anlamıştı.

"Neler oldu böyle. Kim sana bunu yaptı?" Adil ona baktı "Söyleyemem" bakışları yumuşamıştı ve karşısındakinden anlayış bekliyordu. Yasmin'in ona bu anlayışı vereceğini biliyordu. "Beni çok korkuttun" Yasmin'in az önceki kararlı hali gitmişti ve tamamen endişelenmiş bir şekilde karşısındaydı. Onu da zorlamak istemiyordu hiç Yasmin.

Adil bir anlık boşluğa gelip onu böyle görmeye dayanamadığı için elini tutup okşadı "İyiyim ben, senin sayende" Yasmin elini tutmasını hiç garipsemeden daha sıkı kavradı. Adil ona gülümsedi sadece.

Yasmin sessizce elini tutarak ona bakmadan durdu bir süre. Elini bırakıp gitmek için yöneldiğinde Adil elini bir kez daha tutmuştu. "Buraya  seni zora sokmak için gelmedim"
Yine de elini çektikten sonra Yasmin ona baktı "Hayır herkes uyuyor ama şu an endişelenmesi gereken sen değilsin"