𝐓𝐚𝐤𝐞 𝐌𝐞 𝐃𝐞𝐞𝐩𝐞𝐬𝐭 ⎣𝐂𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞𝐝⎤

-𝟣𝟣

Zawgyi

⬡⬫⬡⬫⬡

ညေနေစာင္းအခ်ိန္ ျဖစ္သည့္အတြက္ တိမ္ျပာျပာတို႔ ရိပ္ခိုရာ မိုးသားေကာင္းကင္ႀကီးမွာ မွိုင္းျပျပေလးႏွင့္။ က်ီက်ီက်ာက်ာ ေအာ္ျမည္ေနေသာ ေက်းငွက္သာရကာမ်ားလည္း အိပ္တန္းတက္ဖို႔ရာ လံုးပန္းေနၾကေလသည္။ ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ စီးဆင္းေနေသာ စမ္းေရစီးသံ တသြင္သြင္မွာ သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ႏွင့္ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းလ်က္ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကည္လင္ကာ သဘာဝ၏ အေကာင္းဆံုး ေတးသြားသံစဥ္ေလး ျဖစ္ေနေခ်ေတာ့သည္။

စမ္းေခ်ာင္းမွာ အတန္ငယ္ေသး၏။ ကမ္းစပ္တြင္ေတာ့ အ႐ြယ္အစား မညီသည့္ ေက်ာက္တံုးမ်ားႏွင့္ အ႐ြယ္ႀကီးေသာ ေက်ာက္စရစ္ခဲမ်ားမွာ အလြန္မ်ားျပားလွကာ ၎တို႔၏ ခ်စ္စရာေကာင္းစြာ တည္ရွိေနမႈသည္ စမ္းေခ်ာင္းငယ္၏ အလွဂုဏ္ကို ပိုမိုဝင့္ထည္သြားေစ၏။ ေဘးနားတြင္ ထိုင္ေနေသာ ေဖးယြီသည္ ေက်ာက္စရစ္ခဲ ေသးေသးပိစိေလးမ်ားကို ေ႐ြးရွာေနကာ စမ္းေခ်ာင္းထဲသို႔ လွမ္းပစ္၍ ေဆာ့ကစားေနသည္။ ေျပာရမယ္ဆို ဒီတစ္ညေနလံုး သူတို႔ႏွစ္ဦး ျမက္ခင္းမ်ားၾကား လူးလိွမ့္ေနခဲ့ျခင္းပင္။

"ျပန္ေရာက္ရင္ ေရျပန္ခ်ိဳးရေတာ့မယ္"

"ငါလည္း ခ်ိဳးရမွာပဲ .. ျမက္ေတာထဲ လွိမ့္ထားတာ .. မဟုတ္ရင္ ယားေနလိမ့္မယ္"

ခ်န္ေဖးယြီ စမ္းေခ်ာင္းထဲ ေက်ာက္စရစ္ခဲတစ္ခု လွမ္းပစ္လိုက္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။ အစိုင္အခဲ၏ သက္ေရာက္မႈ အားတစ္ခုေၾကာင့္ ေရမ်က္ႏွာျပင္ ပြက္ပြက္ထ၍ လႈပ္ခတ္သြားပံုက ဘာရယ္မဟုတ္ စိတ္ေက်နပ္စရာ ေကာင္းေန၏။

"ခ်န္ .."

"အင္း .. ဘာေျပာမို႔လဲ ယြင္"

သူ ယြင္ရွီးအား လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုသူကလည္း သူ႔ဘက္ ေခါင္းလွည့္လာကာ မ်က္ဝန္းတည့္တည့္ထံ ေငးစိုက္ၾကည့္လာသည္။

"မင္းသိတယ္မလား .. ဒါေတြအားလံုးက ငါ့အတြက္ ပထမဆံုးဆိုတာေလ .. မင္းနဲ႔ အတူရွိေနရတဲ့ အခ်ိန္တိုင္းက အရမ္းအရမ္းကို အဖိုးတန္တယ္ .. ကုန္ဆံုးသြားမွာကိုလည္း တအားေၾကာက္မိတယ္"