အပိုင်း(3)

47 3 1
                                    

ကျတော်ဒီနေ့လဲ မောင်နဲအတူနေခဲ့တဲ့အိမ်လေးအနားကိုရောက်လာခဲ့ပြန်ပြီ ..... အချိန်တွေဘယ်လောက်ပဲကြာကြာကျတော်ရင်ထဲ့မှာမနေ့တနေ့ကအတိုင်ပဲ ဘယ်အရာမှမပြောင်းလဲသေးဘူးမောင်

" ကောင်လေးမင်းပဲလာ "

ဟုတ်ပါ့ရဲ့မောင်ကသာကျတော်ကိုသတိမထားမိတာ.... ခြံစောင့်ဦးလေးကြီးကတော့ကျတော်ကိုသတိထားမိနေပြီ

" ဟုတ်ကဲ့ "

" ဒီနေ့ရော်ဦးလေးအကိုလေးကိုဘာပစ္စည်းပို့ပေးရအုံးမလဲလူလေ "

" ဒီနေ့တော့ပစ္စည်းမဟုတ်ပါဘူး.... ကျတော်သူအတွက်စာလေးတစ်စောင်ထားပေးခဲ့မယ်.... ဦးလေးပေး ပေးပါနော်ပြီးတော့လဲတစ်ခုပြောပေးပါကျတော်ဆက်ဆက်စောင့်နေမယ်လို့..."

" ကောင်းပါပြီကွယ်ဦးလေးအကိုလေးကိုဆက်ဆက်ပေး ပေးပါ့မယ်.... "

" ကျေးဇူပါဗျာ ကျတော်ကိုခွင့်ပြုပါအုန် "

" အေးကွယ် "

" ဟုတ်ကဲ "

............................

" ဦးမျိုး ဘာလုပ်နေတာလဲ "

" အကိုလေးနိုးပြီလာဦးမျိုတောင်အခုလာနိုးတော့မလို့..... ဗိုက်စာနေပြီလာအကိုလေး "

" မစာသေးပါဘူ ဒါနဲခြံရှေမှာဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ "

" အကိုလေးကိုယ်ကောင်လေးတစ်ယောက်ကစာလာပေးသွားတယ် "

" စာ "

" ဟုတ်တယ်အကိုလေး ..... ပြီးတော့မှာသွားသေးတယ်သူအဲ့နေရာမှာဆက်ဆက်စောင့်နေမယ်တဲ့.... "

ဦးမျိုးပေးလာတဲ့စာကိုဖတ်ကြည့်လိုက်တော့ 16နှစ်လုံးလုံးမသွားတော့ဘူးလို့ဆုံးဖြတ်ထားတဲ့ ကျတော်ထယ်လေးကိုဆုံးရုံးခဲ့တဲ့နေရာဖြစ်နေတယ်

" တောက်.... အရေးမပါတာသူကဘာမို့လို့ကျတော်ကသွားရမှာလဲ.....သိလဲမသိပဲနဲ ဦးမျိုးကျတော်မှာထားမယ်နှောင်နှောင်ဘယ်သူပဲ..... စာလာပေးပေးမယူထားပါနဲ "

" ဦးမျိုးတောင်ပန်ပါတယ်အကိုလေး.... "

*****************

" မောင်..... ကျတော်နဲ့မောင်ကိုတွေ့ဆုံခွင့်ပေးခဲ့သလို..... သေကွဲကွဲ့ခဲ့ရတဲ့နေရာဆိုလဲဟုတ်တယ်...... အခုရော်ဒီသစ်ပင်ကြီးအောက်မှာ.... ဘယ်လိုပုံဆန်မျိုးနဲကျတော်တို့နှစ်ယောက်ထက်တွေ့မလဲမသိဘူးနော်.... "

ထာဝရထက် ပိုတယ် Where stories live. Discover now