හ්ම්..
මොකද්ද ඒ සද්දෙ???
මට ඇහුනෙ ලොකූ කෑගැහිල්ලක්.
මම ඒ සද්දෙ දිගේම ඉස්සරහට ගිහින් බලද්දි එතන හිටියෙ චූටි බබෙක්..
"අනේ අනේ? මොකද මේ සද්දෙ?"
"උවා?? මම.... මම......"
එයා ගොඩක් හුරතල් පුංචි ගෑනු ළමයෙක්.
වයස අවුරුදු පහක විතර චූටි බබෙක්..
"චූටි බබෝ...? ඔයාට ඔම්මව මගෑරුනද?"
එයා ළඟට ගිහින් මම බිමටම පාත් වුනේ එයා මගේ දණහිස ළඟට විතරක් උසට හිටිය නිසා.
මම පාර අයිනෙන් ඇවිදන් ගියේ මගේ මූණවත් කාටවත් පෙන්නන්නෙ නැතුවමයි.
ඒක මට උරුම දේ නිසා මට ඒක දැන් පුරුදුයි.
මගේ ළඟ තිබුනු මාස්ක්ස්,කැප්ස්,සන්ග්ලාසස්,හූඩීස්,ට්රවුසර්ස්,ෂූස් සේරම දේවල් මට උදව්වක් වුනා හැමදාම.
"ඔම්මා? ඔ.. ඔප්පා..? උවාගෙ ඇස් දෙක? ඒවා...?"
"අහ්....?"
චූටි බබෙක් වුනත් එයා මගේ ඇස් දෙක දිහා බැලුව ගමන් එයාට ඒක තේරුම් ගියා.
කෙනෙක් අහන්න පුළුවන් ඇයි මම මගේ ඇස් දෙක විතරක් අනික් අයට පෙන්නන්නෙ කියලා.
ගොඩක් වෙලාවට මම සන්ග්ලාසස් දාගෙන යන්නෙ මගේ ඇස් දෙක දිහාවත් කවුරුත් බලන්න ඕනි නැති නිසා.
"අනේ ඔප්පා... උවාගෙ ඇස් දෙක? ඔයා දුකෙන් නේද ඉන්නෙ??"
පුංචි ළමයෙක් වුනත් එයා මගේ ඇස්වල තිබුනු වේදනාව දැක්කා.මම එයා එක්ක බස් හෝල්ට් එකෙන් වාඩි වුනේ එයාගෙ ඔම්මා එයාව එක්කන් යන්න එනකන්.
YOU ARE READING
파라다이스 [Paradise] | One Shot | Yohan 🥀
Teen FictionFor angel Yohan 🥀 May his soul rest in peace... Updated : 2023.04.16 Category : One Shot Banner Edit by @Silvermirror23