Η ΖΩΗ ΤΗΣ ΝΕΦΕΛΗΣ

•23•

Νεφελη:ΑΑΑΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ
Αχιλλεας:πικ νικ στην πιο ομορφη γοργονιτσα
Νεφελη:αγαπη μου σε ευχαριστω
Αχιλλεας:φαε οτι θελεις απο οσο βλεπεις εχει ποικιλια
Νεφελη:ευχαριστωω
Αχιλλεας:λοιπον;
Νεφελη:τι;
Αχιλλεας:θελω να μου πεις τι γινεται με σενα;
Νεφελη:σαν τι να γινεται;
Αχιλλεας:ξερεις πολυ καλα οτι λεω για τα θεματα που δεν σου βγαινει να μιλησεις τι σε βασανιζει τοσο πολυ;
Νεφελη:ειναι μεγαλη ιστορια
Αχιλλεας:εχω οσο χρονο θελεις,ξερεις δεν μπορω να βγαλω απο το μυαλο μ εκεινη την μερα που πηγες να αυτοκτονισεις και θελω να σε βοηθησω σε ολο αυτο οσο μπορω
Νεφελη:θελεις να μιλησουμε για κατι αλλο;
Αχιλλεας:ελα μην το αποφευγεις
Νεφελη:μα...
Αχιλλεας:θα σου κανει καλο να μιλησεις καπου
Νεφελη:ουφφ,ενταξει ενταξει
Αχιλλεας:σε ακουω
Νεφελη:παντα οι γονεις μου δεν με δειναν καθολου σημασια μου μιλουσαν αποτομα και ο νικος ηταν δεν ξερω παντα τον ακουγαν του συμπεριφερονταν πανεμορφα μου ζητουσε χαρες και οποτε ελεγα οχι το ελεγς στους γονεις οι οποιοι ή θα με φωναζαν ή θα με χτυπουσαν μετα στο νηπιαγωγειο γνωρισα εσενα και ξερεις τι γινοταν καθε μερα δεν με αφηναν στην ησυχια μου...μετα στο δημοτικο ξερεις..στο σπιτι οσο πηγαιναν γινοντουσαν χειροτερα τα πραγματα μονο εσενα ειχα φοβομουν και φοβαμαι ακομα μηπως σε χασω πρωτη γυμνασιου περα απο το να φτιαχνω το δωματιο μου με βαζαν να κανω ολες τς δουλειες οταν δεν τους αρεζε με βαρουσαν δεν με αφηναν πολλες φορες να φαω για λιγες μερες για αυτο δεν ειχα φαγητο στο σχολειο πολλες φορες οχι επειδη ετρωγα καλο πρωινο και δεν πεινουσα μετα οπως σου ελεγα οταν με ρωτησες...μετα ειχες φυγει τα πραγματα γιναν χειροτερα η μιση ταξη τα ειχε βαλει μαζι μου σε ολο το γυμνασιο οσο ημουν οι καθηγητες δεν καναν κατι απλα βλεπαν στο λυκειο αστα να πανε οσπου γνωρισα την αννα και απο τοτε δεν πηγαινα αλλο σχολειο ομως αυτο δεν σημαινει οτι εφτιαξαν τα πραγματα οσο πηγαινε απο το γτμνασιο εννιωθα ολο και ποιο χαλια με εμενα πραγματικα απορω πολλες φορες πως με αντεχεις και πως γινεται εσυ να θελεις εμενα πολλες φορες νιωθω πως απλα θελεις να με παρατησεις τι ειμαι; Ενα ασχημο πλασμα που...
Αχιλλεας:ε μην μιλας ετσι για τον εαυτο σου
Νεφελη:μα δεν ξερω να κανω τιποτα ολα τα κανω λαθος δεν γινεται καν να εχω φιλους δεν μπορω καν να κανω μια παρεα μια απλη παρεα που ειναι το δυσκολο σε αυτο; Δεν εχει κατι δυσκολο... κοιτα πως ειμαι πως γινεται να σου αρεσει αυτη η μουρη δεν αξιζω τιποτα βασικα τα χειροτερα αξιζω τελος παντων δεν καταλαβαινω ουτε καν εγω τι γινεται στο κεφαλι μου οσο και αν προσπαθω να καταλαβω δεν μπορω φαντασου δεν μπορω καν να καταλαβω τν εαυτο μου πολλες φορες ολα αυτα που σου εχω πει ετσι στο ακυρο παιζουν μες το μυαλο μου σταν μια ταινια και...τα λεμε
Αχιλλεας:ε που πας τι εγινε τωρα; Ελα κατσε εδω μην τρεχεις,αχ μην κανεις καμια τρελα σε παρακαλω δεν θα αντεξω αν σε χασω

Αχιλλεας:ας ελπισουμε πως θα ειναι εδω στο σπιτι...οχι ρε φιλε δεν εχω κλειδια  *ντριννν ντριννν* νεφελη εισαι εδω; ΝΕΦΕΛΗ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ ΠΕΣ ΤΟ ΜΟΥ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ με κανει και ανησυχω σε παρακαλω
Νεφελη:ΦΥΓΕ
Αχιλλεας:ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ ΑΥΤΟ οταν παρεις τον χρονο σου παρεμε τηλεφωνο ενταξει;
Νεφελη:καλα
Αχιλλεας:φφφ...ας μην γινει τιποτα

Αχιλλεας:νεφελη;
Φιλος:ποια νεφελη ρε εγω ειμαι ποτε θα ρθεις σε εμας ουτε τηλεφωνω δεν με περνεις εγω επρεπε να παρω για να μιλησουμε;
Αχιλλεας:α εσυ εισαι
Φιλος:για λεγε ρε γκομενακι τσιμπισες εκει;
Αχιλλεας:οχι
Φιλος:σε ποιον τα λες αυτα αφου φαινεται
Αχιλλεας:εχω τα δικα μου θα χω και εσενα τωρα; Κλεισε
Φιλος:νταξ ρε για πες πρωτα ποτε θα ρθεις κατα δω
Αχιλλεας:οταν μπορεσω κλεινω τωρα
Φιλος:καλα καλα τα λεμε