Imee's POV
Habang binabantayan ko si Sandro na natutulog biglang nagsalita si Bonget sa likod ko.
Bonget- Hindi ka ba magpapahinga? Kakagaling mo lang sa byahe tapos nagbonding na agad kayo ni Sandro.
Imee- H-hindi na gusto ko lang syang titigan. Hindi ka ba galit sa akin?
Bonget- Galit ako sayo, pero ng nakita ko na masaya si Sandro pag kasama kanya, unti unti ng nawawala yung galit ko. Kanina ko lang sya nakita ulit na ngumiti ng ganon simula nang mawala si Liza.
Imee- Thank you sa pagintindi sakin.
Bonget- Ako nga dapat ang mag thank you sayo kasi napapasaya mo si Sandro.
Imee- Ikaw ba bakit hindi ka mag papahinga alam ko naman na ikaw ang nagbabantay kay Sandro simula ng dinala sya dito sa ospital.
Bonget- Hindi na okay lang ako. Gusto mo bang pumunta tayo sa garden ng ospital para makapag usap ng masinsin?
Imee- Pwede ba? Gusto din kasi kita makausap.
Bonget- Sige ba. Halika na?
Imee- Tara
Pumunta kami sa garden ng ospital at iniwan namin si Sandro kasama ang bantay nyang nurse. Pagdating namin sa garden ay agad nya akong inalalayan na umupo sa isang bench malapit sa mga rose.
Bonget- May gusto sana akong sabihin sayo.
Imee- Ano yun?
Bonget- Gusto ko lang sabihin na pinapatawad na kita sa nagawa mo. Narealize ko na para samin naman ni Liza yun kaya naisipan kong patawarin ka.
Imee- Talaga?! Pinapatawad mo na ako?
Bonget- Oo, thank you din sa ginawa mong pagpapasaya saakin na kahit kailangan mong isakripisyo na hindi ka ituring na ina ni Sandro ay ibinigay mo parin sya saamin ni Liza.
Sa sobrang saya ko ay niyakap ko sya ng mahigpit at umiyak sa kanyang balikat. Habang mag kayakap kami ay hinaplos haplos nya yung buhok ko. Pero nung naalala ko na siya pala yung kayakap ko ay agad kong tinanggal ang pagkakayakap ko sa kanya at pinunasan ko ang luha ko.
Bonget's POV
Nang tinanggal nya yung pag ka kayakap nya sa akin ay nakita ko naman na lumuluha sya kaya naman pinunasan ko ito at hinawakan ang kanan nyang pisngi. Tsaka ko sya hinila palapit sa akin at hinalikan ang kanyang noo.
Bonget- Wag kanang umiyak. Ito ang ipapangako ko sayo. Once na gumaling na si Sandro at makahanap tayo ng tamang tiyempo para sabihin sa kanya ang totoo. Tutulungan kitang sabihin ito sa kanya. At hindi ko na din sya ilalayo sayo. Hindi ko na itutuloy yung pag punta namin sa California para naman makasama mo sya ng matagal at makabawi ka bilang ina.
Imee- Thank you talaga. Hindi ko akalain na makakasama ko sya ng matagal at isang araw malalaman na nya yung totoo. Sana naman hindi nya ako itaboy bilang ina.
Bonget- Hayaan mo tutulungan kita dyan. Basta palagi ka na ulit ngumiti. Nakakamiss yung mga smile mo.
Imee- Syempre naman. Ngingiti na ako palagi. Promise ko yan :)
Bonget- Ano ulit yung gusto mong sabihin?
Imee- W-wala okay na
Bonget- Sige na sabihin mo na
Imee- Pwede ba akong makitira sa inyo pag gumaling na si Sandro?
Bonget- Oo naman para makapagbonding kayo
Imee- Thank you talaga:)
Bonget- Your welcome:)
Imee's POV
Lumapit sya sa akin at inakbayan nya ako. Nilagay ko ang ulo ko sa balikat nya at saka ako nagkwento ng mga nangyari sa akin noong nagtitiis ako na hindi ko sabihin ang totoo sakanila.
Bonget- Bakit hindi mo sabihin kesa dinamdam mo? Maiintindihan naman ni Liza yun.
Imee- Hindi ko masabi kasi nakikita ko na sobrang saya ninyo pag kompleto kayo. Ayaw ko naman masira yun.
Bonget- Masyado ka talagang makasarili pagdating sa mga problema mo. Baka isang araw magbreakdown ka ng walang tao sa paligid mo. Mahirap yun eh. Paano kung may nangyari sayong masama?
Imee- Okay lang talaga ako. Atleast ngayon nabawasan na problema ko.
Nagusap lang kami hanggang sa maalala namin na baka hinahanap na kami ni Sandro. Kaya pumasok na kami sa loob ng ospital.
YOU ARE READING
Perfect Mistake
FanfictionMapapatawad ba ng isang anak ang kanyang ina, kung binigay lang sya sa kanyang tita at tito? Malalaman ba ni Junior kung ano ang totoo? Tatanggapin pa kaya ni Junior kung malaman nya kung sino ang tunay na ina ni Third? Magiging masaya ba silang...
