SCHIZOPHRENIA

CHAPTER 1

Zyrielle  Grenville  Gauche pov:

Mag isa nalang ako sa buhay, I don't have parents I'm an orphan.

My parents died when Im still a child at mga litrato nalang nila ang naiwan.

they died because of ambush kaya lumaki ako sa orphanage and then when I turned 18 pumunta na akong college and then after I graduated I look for a job at nung naka nahap na ako ay agad akong nag apply and I'm working for almost 4 years na sa isang malaking companya.

*titititit titititit titititit* tunog nang alarm ko kaya bumangon na ako. (oh diba ang gara ng alarm ko)

"Hayst Umaga nanaman, I have to go to work, katamad" saad ko habang nag s-stretching.

bumagon na ako at inayos ang higaan ko and after that agad na akong Naligo, nag bihis at kumain.

Pag tingin ko sa orasan ay 7:12 palang at 8:30 pa start ng work ko kaya umupo muna ako at binuksan ang phone ko dahil may nag text ng biglang...

"WHAAAAA!! I'm late it's already 8:49!"-sigaw ko at nataranta ako kaya tiningnan ko ang orasan at sira pala yun Jusq!!!

dali dali naman akong bumaba sa apartment ko at buti nalang ay may taxi agad kaya naka sakay ako.

"manong paki bilisisan please jusq po, late na ako!"

"San po tayo ma'am" - manong

Sa Wilcox Company po"-Saad ko kay manong

tumango naman ito.

-FF-

Naka rating na ako sa company na pinag tratrabahoan ko kaya pumasok na ako at agad na bumungad ang galit na mukha ng Boss kong panot.

"you're late Ms. Gauche!" inis nitong saad.

"S-sorry boss nasira po kasi oras-" nauutal at hinihingal na saad ko.

"You've been working here for almost 4 years Ms. Gauche kaya ayusin mo pag tratrabaho mo or else I'll fire you! I don't care kung gaano kana katagal dito!" -putol ni Boss panot sa sinasabi ko.

" I'm so sorry sir di na po mauulit promise" kinakabahan at naiinis na saad ko.

"Ayusin mo lang ms. Gauche, warning palang ito sayo!"
saad ng boss kong panot at gad namang umalis si boss panot.

at nag lakad na ako papuntang upuan ko para mag simulang mag work ng bigla ako nabngga ng isang lalaki...

"aray!" sigaw ko.

"S-sorry m-miss dko sinasadya" - saad ng lalaki, dko na nakita muka nya dahil nag mamadali na akong umalis tsaka paki ko kung sino sya I'm in a rush!

Pag Dating ko dun ay umupo na ako at nag trabaho.

"nu bayan, dko naman kasalanan na nasira orasan ko eh kaya ako na late! siguro dahil sa pagiging stress at galit nya kaya napanot sya tss bagay lang yun sakanya, ang Sama ng ugali nakaka inis" pa bulong na saad ko while clicking in my computer.

-FF-

tapos na ang work ko umuwi na ako kaagad dahil sa sobrang pagod. Gabi na din Kaya wala na akong nakitang dumaan an taxi.

"Naku naman, wala nang taxi, saan ako sasakay ngayon, inaantok na ako! ah basta Bahala na mag lalakad nalang ako" saad ko.

"Hayst buti nalang talaga at sabado na bukas" saad ko habang nag lalakad sa gitna ng Daan.

Wala kasi kaming work every Saturday and Sunday kaya makakapag pahinga ako ng 2 days, buti nalang talaga.

Habang nag lalakad ako ay may napansin akong may naka sunod sakin kaya dali dali akong nag lakad....

-FF-

Naka rating na ako sa apartment at agad pumunta sa kwarto para humiga ng maalala ko na hindi pa pala ako nakapag bihis kaya bumagon nanaman ako.

"Hayst naku naman! di pa pala ako nakapagbihis and I have to remove my make up!" saad ko.

Pag ka tapos nun ay humiga na ako nang naalala ko na...

"hala! Mag kikita pa pala kami ng mga kaibigan ko bukas, matutulog na ako, tsaka okay Lang kung matagal ako magising bukas, 11 am pa naman kami mag kikita eh" I said while yawning.

Maya maya paay naka tulog na ako matapos kong mag bilang ng tupa....

[Hanggang dyan lang muna, wala pa akong naisip ehh]

[continue reading dahil marami pang misteryong paparating]