Jeon Jungkook kaybolduğu ormanda bir çocuğun hayatını kurtarır,
O çocuğun ünlü uyuşturucu baronu Kim Taehyung'ın oğlu olduğunu bilmeden...
Spring day #1 ⁰³/⁰¹/²³
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~
Gözlerim önce yüzünü buldu.
Oldukça beyaz teni, uzun kirpikleri ve kiraz rengi dudaklarında dolaştı gözlerim. Gözleri kapalı olduğu için göremiyordum ama hatırladığım kadarıyla siyahlardı.
Ardından simsiyah olan saçlarını buldu bakışlarım. Ne uzun ne de kısaydı. Ve yumuşak duruyorlardı.
Orada çok fazla durduğumu farkederek gözlerimi çektim.
O...
Tıpkı bir gece gibiydi.
Durumu şu an iyiydi. Eve geleli neredeyse 1 saat olmuştu.
O an neredeyse 1 saattir burada durup onu incelediğimi farkettim.
Kendime gelerek ayağa kalktım ve hızla odadan çıktım. Çıkmamla beraber kapıda olan Hoseok'la kaşlarım çatıldı.
"Abi doktor bir kaç gün uyutulacak dedi. "
Başımla onayladım. Aklıma gelen oğlumla merdivenleri inmeye başladım. O da peşimden geliyordu.
"Jeongin nerede?"
"Abi, şey.."
Duraksamasıyla ben de durarak ona baktım.
"Bir sorun mu var?"
Bakışlarını kaçırdı.
"Abi, doktor kontrollerini yaptı ama sen görsen daha iyi olur. Şu an odasında."
İçimi korku kaplarken ne ara merdivenleri inip oğlumun odasına girdim bilmiyordum. Başında bir kaç doktor vardı, Jongin ise anladığım kadarıyla uyuyordu.
Hızla yanlarına ilerledim.
"Sorun ne?"
Benim gelmemle beraber doktor bana döndü. Gözlerinde korkuyu görmüştüm.
"Efendim, Jongin beyin durum iyi fakat.."
Doktor konuşmayı bırakıp arkasını döndü.
"Siz görseniz daha iyi olur."
Oğlumun yanına gidip üstündeki örtüyü kaldırdığı an olduğum yerde donmuştum.
Vücudunda sayısız morluk vardı.
Gördüklerimi reddetmek istiyordum. Onun canını acıtmış oldukları gerçeğiyle yüzleşmek istemiyordum.
"Çıkın!"
Sesimin yüksek çıkmasına engel olamamıştım.
Doktorlar hızla çıkarken artık odada sadece ben ve oğlum vardı.
Hızla yanına çöktüm ve sanki kırılacak bir eşyaymış gibi ellerini yavaşça ellerimin arasına aldım.
Şu hayattaki tek varlığım oydu. Şu an hala hayatta olmamın tek sebebinin o olduğu gibi.
