Kasabanın hastanesinde hemşirelik yapan Jungkook ve onu tekrar görmek için yaralı taklidi yapan komutan, alfa Taehyung
-Tamamlandı
-Semetae/Ukekook
-Düzyazı/Texting
-Angst değildir
-Omegaverse
-5 Nisan 2023
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
selamm
Öncelikle belirtmek istediğim çok önemli bir konu var ve ileriki bölümlerde bu konu ile ilgili herhangi bir tartışma istemiyorum.
Fici yazmadan önce hemşire olan karakterleri okurken, çoğunlukla yorumlarda erkek görevlilere hemşire yada hemşir denildiği ile ilgili tartışmalara denk geldim. Ben Google'dan gördüğümü yazıyorum ve tüm bölümlerde erkek ve kadın görevlileri hemşire diye belirteceğim, haberiniz olsun.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şuraya usenenler icin foto atıyorum
•
"Bu hastanenin şüphesiz her gün kalabalık olması canımı çok sıkıyor." Jimin yanındaki arkadaşına ithafen konuşsa da tüm odağı yastık kılıflarını değiştirdiği çarşaflar da idi. Hayattan bıkmış edasıyla ofluyor ve şikayetlerini dile getirmekte çekinmiyordu.
Yanında ise kendisine tezat işini severek yapan omega arkadaşı kendisine gülerek yatağın çarşafının son kısmını düzeltti. Hastalardan sonra yatak çarşaflarını değiştirmek kendisini yorsa da, çoğu hastanenin çalıştığı hastane kadar titiz ve güvenilir olmadığını biliyordu. Ve kendisini o hastaların yerine koyduğunda, çarşafı değişmemiş bir yatakta yatmak isteyeceği son şey bile olmazdı.
Önüne düşen saç tutamını kulağının arkasına saklayarak nihayet bitmiş olan yatağa göz attı. "Jilet gibi oldu." Az önce şikayet etmiyormuş gibi şimdi düzelttiği yatağı öven arkadaşı ile göz devirdi. "Abartma Jimin."
"Haklısın, jilet gibi oldu ama birkaç dakika sonra yeni bir hasta gelecek ve tekrar bozulacak." Jungkook başını acı gerçekler ile sallarken boş odadaki yataklara göz attı. Her işini özene bezene yapan biri olarak, yatakları buruşukluk olmadan düzeltmek ve birkaç dakika sonra üzerinde bir hasta görmek kendisini nedensizce garip bir hisse sürüklüyordu.
Üzerinde birinin yatacağını bile bile sırf güzel ve estetik durması için, Jimin'in deyimi ile jilet gibi yapması gülmesine yol açıyordu.
"Hadi çıkalım." Önden adımlayan arkadaşının arkasından ilerleyecek iken açmadığını hatırladığı pencerelere doğru ilerledi. İnsanların sevmediği o hastane kokusunu kendisi de sevmiyordu ve en azından arkadaşı ile birlikte temizlediği bu odanın o kokuya sahip olmasını istemezdi.
