Hi, Liz.
"Wij zijn twee vrienden, jij en ik;
Twee dikke vrienden, jij en ik;
Al worden we samen honderd jaar, we blijven altijd bij elkaar, wij zijn twee vrienden, tot de laatste snik."
Dat zong jouw oma altijd voor ons, als we koekjes bij haar gingen eten, en met zijn drieën limonade dronken.
Ik heb zoveel herinneringen aan je, Liz. Maar het zijn er nog niet genoeg. Bij lange na niet.
Word wakker, Liz. We hebben je nodig.
Jonathan.
