1.BÖLÜM: YIKILIŞ

4 2 1
                                    

Ben Ekim
Son sınıf öğrencisiyim, evin tek çocuğu olmamla birlikte bence hiç şımarık değilim. Şimdi üniversite sınavına hazırlanıyorum. Hukuk istiyorumdum bunun için uzun zamandır çok fazla ders çalışıyorum bu da beni çok yoruyordu. Okul bitmek üzere olduğu için mezuniyet töreni düzenlenecekti bende gideceğtim.
Günler geçtikçe sınava olan heyecanım, stresimi korkum artıyordu. İnşallah sınavı kazanıp İzmir'den İstanbul'a yerleşmek istiyordum tabi çok çabalıyorum.
Ilayda benim tek arkadaşımdı orta okuldan bu yana hep aynı okulda okumuş, aynı sırada oturmuştuk ben ne kadar asosyal isem İlayda çok sosyal bir kızdır. O çok aşko kuşko bir kızdı ben ise bu durumdan çok şikayetçiydim ama artık alışmıştım.
Tarih, sınav gününü göstermiş idi. Çok heyecanlıyım kalbim göğüs kafesimi kıracak derecede hızlı atıyor. Annemin zorla ağzıma koyduğu zeytinleri yutmaya çalışırken telefonumun çalmasıyla yerimden zıpladım ve mutfaktan kaçtım annemin söylenmelerini duysaydı aldırış etmedim ve üst katta bulunan odama çıktım telefonu hemen cevapladım ardından hoparlörünü açıp masama koydu ve üstümü değiştirmeye başladım
    "Naber kız sınavın içinden geçmeye. Hazir mısın? Kahvaltı yaptın mı? Kız cevap versene öldür mü?"
    "Ayyyy kanka bir dur nefes al sınav öncesi ne bu enerji evet kahvaltı da yaptım sayende de ölmekten kurtuldum annem zorla yemek yediriyordu şimdide hazırlanıyorum 10 dk'ya çıkarız evden "
    "iyi iyi aferin annene sana kalsa sadece kahve içersin sınavdan önce oh çok iyi yapmış Selma Teyzem ellerine sağlık"
    "Aaaa buda düşman mı dost mu belli değil"
    "Neyse onu bunu boş verde sınavda sakın heyecanlanma, çok su da içme yoksa çişin gelir sınava girer girmez bir tanede şeker ye zihnin açılır..."gibi öğütler sıraladıktan sonra hemen devam etmesine izin vermeden sözünü kestim.
    "Temam babacığım"
    "Kızım dalga geçmesene "
    "Tamam tamam bir şey demiyorum ben şimdi kapatıyorum baybay"dedim ve suratına telefonu kapattım. Üstümü giyindim ve evden çıkıp arabaya bindim.

(Ekim'in giydiği kıyafet sadece takılar olmayacak)    Arabada sınav salonuna doğru gidiyorduk tabikide dediğim gibi İlayda'nın dediklerini babamdanda dinlemiştim araba sınav salonunun tam önünde durdu telefonumu sessize aldım ve çantama koydum ann...

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


(Ekim'in giydiği kıyafet sadece takılar olmayacak)
    Arabada sınav salonuna doğru gidiyorduk tabikide dediğim gibi İlayda'nın dediklerini babamdanda dinlemiştim araba sınav salonunun tam önünde durdu telefonumu sessize aldım ve çantama koydum annemden ve babamdan da şans öpücüklerini aldıktan sonra salona giriş yaptım.
(10.15)
    Sınav başlamıştı ve ben heyecandan aylarca çalıştığım konuları unuttum bu yüzden elim ayağıma dolaştı.
(13.00)
    Sınav bitti benim için çok zor geçmişti sınıfın en son çıktım gözlerim dolmuştu. Karşımda umutlu gözlerle bana bakan annemi görünce gözlerimdeki yaşlar aşağıya doğru süzüldüler annemin yüzüne bakamıyorum başım önüme eğildi annem anlamış olacaktı ki hemen beni kolları arasına aldı artık hıçkırmayada başlamıştım arabaya bindik ve eve doğru sürdü babam arabada kimse konuşmuyordu sadece benim iç çekme sesim vardı. Eve vardık ve hemen odama koştum ve içeriye girer girmez kapımı kapattım. Kendimi yatağa attım ve birazda orada ağladım boğazımda hiç cozulmeyen bir yumru vardı geçmek bilmiyordu. Aradan saatler geçmiş olmalıydı ben ağlamaktan helak olmuştum ve göz kapaklarım kapanmış olmalıydı annemin sesiyle uyanmıştım baş ucumda oturmuş saçlarımı okşuyordu dilim damağıma yapışmıştı, dudaklarım kurumuş hatta bazı yerlerini kanatmış olmalıydım yataktan kalktım odamdaki banyoya girdim ve kendime bakmaya korktuğum için elimi yüzümü yıkadıktan sonra hemen aşağıya indim. Sofada beni bekleyin ailemi görünce gözümden düşen damlaya hakim olamadım. Daha fazla kapıda beklemeden yerime oturdum.ben oturunca babamlar yemek yemeye başladılar. Tabağındaki pirinç ve şahriyelerimi ayırdığımı fark eden babam büyük ihtimalle etraftaki sessizliği bozmak adına dudaklarını araladı. "eee kızım siparişlerin ne zaman gelecek?"Ne siparişinden bahsediyordu babam " Ne..e siparişi baba?" Uzun süre ağladığım için boğazım düğüm düğüm olduğundan zar zor konuşmuştum "Kızım kitap siparişlerini diyorum yoksa mezuna kalmayı düşünmüyor musun?" Tabikide katılacaktım ama ailemin bu kadar sene tekrarını bu kadar olumlu karşılaşacaklarını düşünmediğim için şaşırmıştım  

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 22, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KOMUTAN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin