მე: შენ? ?: ლინა? და ვინ იქნებოდა თუ არა კიმ ჯეი🙃 ანუ მემგონი მთელი დედამიწა ჩემს წინააღმდეგ არის. მე: ახლა არ მითხრა რომ შენ ხარ ემას მეგობარი😶 ჯეი: მოიცა ანუ მე მთელი 1-2 დღე შენთან ერთად უნდა გავატარო? მე: აიშ მძულს ჩემი ცხოვრება... კარგი შემოდი სახლში სხვა გზა არ გვაქ🙄 ჯეი: ხო კაი ჯეი სახლში შევიყვანე და ნიკის კინაღამ ყბა ჩამოუვარდა. ნიკი: მოიცა ის... მე: ხო ხო ის არის ემას მეგობარი და მასთან ერთად უნდა გავატაროთ ორი დღე😒 ემა: მოიცა თქვენ ჯეის იცნობთ? მე: ჩემი და ნიკის მოსისხლე მტერია. ჯეი: ხო და კიდე ლინას ყოფილი😁 ეს დებილია? რა სიხარულით ამბობს. ემა: რაააააააააა... მე ბოდიშით ნიკი: კარგი რაც არის არის მაგის გამო ბოდიში არ უნდა მოიხადო რადგან შენ არაფერ შუაშია ხარ. მე: მოკლედ აღარ მივდივართ? ნიკი: კი ჯეი: კარგი მაშინ ემა და ნიკი ერთად დაჯდეს და ჩვენ ერთად. ეს მემგონი მართლა დებილია ნიკი: ჯეი მეღადავები 😑 მე: ხო კარგი. ამას ვიღაცეებისთვის ვაკეთებ😉თორემ შენთან ვაჟბატონო არასდროს დავჯდები😤 ნიკის თვალი ჩავუკარი 🤭 ნიკი: ლინა!!! მე: კაი მაპატიე ნიკიტო ემა: ე ნიკიტო რა საყვარელი სახელია☺️ ნიკი: ხოო😅 ჯეი: ნიკიტო? ჰა ნიკიტო არა კიდე ბიკიტო🙄 მე: აქ რომ მოდიოდი ალბათ თავი საჭეს ერთი სამჯერ მაინც მიარტყი. ჯეი: ვინ თქვა ეგ? მე: ისე იქცევი გეტყობა. ჯეი: სულაც არა მე: კი ჯეი: არა მე: კი ჯეი: კი მე: არა ჯეი: აი შენთვითონ თქვი არაო😌 ერთი შევუღრინე ჯეის და გარეთ გავედი. ნიკი და ემა ჩაჯდენ ნიკის მანქანაში და წავიდნენ. ნიკიმ მითხრა სად უნდა წავსულიყავი ამიტომ არაუშავს ჩვენზე ადრე თუ წავლენ. ეჰჰ გვრიტები. მე კიდე ჯეის მანქანაში ჩავჯექი 🙄 ისიც მალევე დაჯდა საჭესთან. ჯეი: აბა საიდ? მე: მოდი ჯერ ისეთ ადგილას წავიდეთ სადაც ადვილად მოგკლავ რომ ვერავინ გიპოვოს და მერე მე წავალ ნიკისთან და ემასთან. ჯეი: ძაან უხეში ხარ მე: მემგონი მე პასუხი წინა ღამეს გაგეცი თუ რატომ ვარ უხეში შენ მიმართ. ჯეი:მე მაგისთვის... ბოდიში მე: როგორ მოხდა რომ მონსტრმა ბოდიში მოიხადა?🤣 ჯეი: ლინა!!! იმახელაზე დაიყვირა ამომივარდა გული. რა აყვირებს ამ გობლინს🙄😒 მე: რა ჯანდაბა გაყვირებს? ჯეი: მემგონი მე ზრდილობიანად მოგიხადე ბოდიში, შენ კი დამცინიხარ. მე: ბოდიში წამალი რომ იყოს აფთიაქში გაიყიდებოდა. ჯეი: აიშშშ იღრიალა ხომ მისგან ეს არ გამიკვირდება. მაგრამ მე მის ღრიალზე თვალებიდან ცრემლები წამომივიდა ისე რომ მეც ვერ გავიგე. მე: ნუ ღრიალებ!!! უკვე მეც ვიყვირე ჯეი: შენ რა ტირი? მე: ა..არა ჯეი: ხო ხო არა😉 დამშვიდდი არაფერია, არ გაგლახავ ბავშვი. მე: მოკეტე გობლინო😠 ჯეი: გ..გობლინო?🤣 უკვე საყვარელ სახელსაც მეძახი?! მაგრამ რატომ მაინცდამაინც გობლინი? მე: იმიტომ გეძახი გობლინი რომ მაღალი ხარ😒 და საყვარელი არა იხვის ტოლმა ჯეი: კაი კაი😂 მითხარი სად უნდა წავიდე. მე: ****** აქ ჯეი: ოკიდოკი მე: ისე ნუ იქცევი თითქოს მეგობრები ვიყოთ. ჯეი: ჰაჰ არც მინდა შენთან მეგობრობა 🙄 მე: ხო მაშინ მოკეტე ჯეი POV: ხო ლინა შენთან მეგობრობა არ მინდა იქნებ... იქნებ უფრო მეტი მინდა შენთვის ვიყო😆 იქნებ ისევ მინდა შენი შეყვარებული ვიყო იქნებ ისევ მინდა შენთან ჩახუტება შემეძლოს და შენი მარწყვის ტუჩები ისევ დავაგემოვნო😆💔 მაგრამ რა ლინას ბრალია შეცდობა მე დავუშვი მე მხოლოდ მე თორემ ახლა შეიძლება ისევ ერთად ვყოფილიყავით💔 მე: გშია? ლინა: არვიცი... ალბათ მე ჩამეცინა ის ისეთი საყვარელია როგორ შევძელი მისთვსი გულის ტკენა. ჩემი თავი მძულს რომ მისი ცრემლების მიზეზი ვიყავი მძულს ჩემი თავი რომ ასეთ დღეში ჩავაგდე. მაგრამ მიხარია რომ ახლა ის ცოტათი მაინც არის ბედნიერი❤️ ნეტა შევძლებ ლინას დაბრუნებას😓 უკვე ერთი საათია გზაში ვართ მანქანაში სიჩუმე. არცერთი არაფერს ვამბობთ. ან რა უნდა მითხრას? ის თუ როგორ დავამსხვრიე მისი გული. ბოლოს გავბედე რომ ხმა ამომეღო. მე: მითხარი თუ გშია MacDonald- ია და თუ რამე გავაჩერებ. ლინა: არაფერი არ მინდა უბრალოდ მინდა ნიკისთან მალე მივიდე. ეს მითხრა და ისევ ფანჯრიდან დაიწყო ყურება. მე: კარგი რა გაეწყობა. სადღაც 2 საათში ჩავედით. ემა და ნიკი უკვე იქ იყვნენ. მანქანა გავჩერე. მე: ლინა მოვედით ლინას გავხედე და ახლა დავინახე რომ ეძინა. სხვა არჩევანი არ მქონდა ამიტომ მანქანიდან გადავედი და ლინას მხარეს მივედი კარი გავაღე მანქანის, და ლინა გადმოვიყვანე. ხელში ახუტებული მიმყავდა ნიკის რომ არ შევეჩერებინე. ნიკი: არაა აუცილებელი მე წავიყვან. მე: ბარემ ხელში მყავს ამიტომ ავიყვან ემა: არაფერს უზამს ნიკი ნიკი: ხო კარგი. მეორე სართულზე აიყვანე და რომელიმე ოთახში შეიყვანე. მე: კარგი მეც ისე მოვიქეცი როგორც ნიკიმ მითხრა და შემდეგ ისევ პირველ სართულზე ჩავედი. ემა: ისევ ძინავს? მე: აჰამ ნიკი: კარგი დაჯექი. რაღაც უნდა გითხრა. მეც დავჯექი ნიკის წინ. მე: აბა რა ხდება? ნიკი: გიყვარს? ცოტა დავიბენი🤨 მე: რა ნამიოკებს მირტყამ. პირდაპირ მითხარი. ნიკი: დავიჯერო ვერ ხვდები რომ ლინაზე გეუბნები? აი სად დამერხა😅 მე: ისა ჩემი ყოფილი რატომ უნდა მომწონდეს ემა: კარგი რა ჯეი არ გახსოვს შენს ძმაკაცებთან სულ ლაპარაკობდი რომ ის ძალიან- მე: არ გაბედო ემა ნიკი: კარგი რა უბრალოდ აღიარე მე: ხო კარგი მიყვარს მ.ი.ყ.ვ.ა.რ.ს ნიკი: აიშ შე პატარა... კარგი მე შეიძლება გაპატიო რაც ლინას გაუკეთე მაგრამ ლინამ არამგონია ასე მარტივად გაპატიოს. მე: მერე დამეხმარეთ მასთან უფრო დიდი დრო გავატარო და იქნებ მაპატიოს. ემა: ხო უნდა დავეხმაროთ ნიკი, ჯეი არაა ისეთი მონსტრი როგორიც თქვენ გგონია. მას კარგად ვიცნობ. ნიკი: ხო კარგი, ახლა დაველოდოთ როდის გაიღვიძებს თან რაღაც უნდა მივცე. მე: ოკკკ ლინა POV: მეღვიძება და ვხვდები რომ მანქანაში არ ვარ ანუ უკვე მოვედით. უF ისე კომფორტული საწოლია. კარგი ალბათ დანარჩენები ქვევით არიან. რადგან არამგონია ნიკის ჩემთვის პირველ სართულზე მიეცა ოთახი. ქვევით ჩავედი და ყველა დივანზე იჯდა და რაღაცას განიხილავდა. მე: ბარო ბავშვები☺️ ემა, ნიკი და კიდე ვიღაც🙄 ჯეი: დამეხმარეთ ნიკი: ლინა მოდი ჩემთან რაღაც უდნა მოგცე. მე: აბა რა არის? მეც მასთან მივედი და ჯეისთან მომიწია დაჯდომა. ნიკი: მოკლედ გუშინ სკოლაში ვიღაც ბიჭმა წერილი მომცა შენთვის მითხრა ლინას მიეციო. მეც არ წამიკითხავს და ხმამაღლა წაიკითხე მაინტერესებს. მე: აჰ ისევ სასიყვარულო წერილი თუა გავგიჟდები. ემა: სასიყვარულო? ნიკი: ხო სასიყვარულო. ლინა სკოლაში ბევრ ბიჭს მოსწონს. ემა: ნუ არც გამიკვირდება სილამაზე ხო მარა ის ისეთი კეთილი და მეგობრულია რომ ბიჭი რომ ვიყო მეც მომეწონებოდა. მე: კარგი დავიწყებ კითხვას. ჯეი: მიდი მიდი მაინტერესებს. მე: 🙄🙄🙄
წერილი!!! გამარჯობა ლინა მე ჯუნი ვარ🤭 მოკლედ ცოტა მიჭირდა ამის თქმა შენთვის ამიტომ წერილი დავწერე. ესეიგი მე შენ...მომწონხარ🫣💗 იმედია გამიგებ და არ გამიბრაზდები და ხო თუ გაინტერესებს შენში რა მომეწონა გეტყვი... შენი სახე,ტუჩები,თვალები,ცხვირი, შენი ერთგულობა,კეთილი გული, სისაყვარლე და მეგობრულობა♥️♥️♥️ ნახვამდის იმედია ორშაბათს პასუხს მეტყვი💘💘💘 წერილის დასასრული
მეღადავებით მე: ისევ ჯეი: ეჰჰ ისევ. მაგრამ შენ რას ეტყვი? მე: არაა შენი საქმე ნიკი: კაი მართლა რას ეტყვი მე: აზრზე არ ვარ ვინაა არც კი ვიცნობ მგონი😅 ემა: ეჰ იმედია არ დასწყდება გული. მე: ხო კარგი ახლა ამაზე საუბარს გავანებოთ თავი. ნიკი: რაზე ვილაპარაკოთ. ჯეი: უკვე ღამეა ხო არ დაგვეძინა. ემა: აუ კი ძაან დავიღალე და მეძინება. ნიკი: მეც მე: მე მეძინა მარა კიდე მეძინება 🥱🙄 ემა: ხოდა დავწვეთ ყველა. უი ხო თქვენთვის სახლი არ მიჩვენებია. აი:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ეს სახლი საერთოდ ნიკის აგარაკია ამიტომ ახალის ქირაობა ან ყიდვა არ დაგვჭირდა. აი ასეთი საღამურები მაცვია:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
მე: ძილინებისა ბავშვებო ჯეი: საყვარელი ხარ.ძილინებისა. რაიო? მემგონი დამაკლდა ყურს🤪 ემა&ნიკი: ძილინებისა 💗 ყველა ჩვენ ჩვენს ოთახებში შევედით. ჩემს მომავალზე ვფიქრობდი და ამ ფიქრებში გართულს ჩამეძინა 😴 ----------------------------------------------------------- მოკლედ ძაან დიდხანს ვწერდი😌 მემგონი ეს თავი დიდი გამოვიდა. და ვინც კითხულობთ გთხოვთ დაავოუთეთ 💘🥺 ნახვამდის 💗💞
