Kırgınım,
Her geçen gün daha da ölüyorum sana,daha da özlüyorum. Neden ve nasıl oluyor bilmiyorum ama kalbimde daha fazla boşluk oluşuyor. Kaldığım gibiyim, hala sevmediğin gibiyim. Değişemedim. Artık kalbimdeki o boşluk çığlık atıyor, beni içten içe delirtiyor.
Sana her gün her saat ve her dakika hatta her saniye ve her salise seni sevdiğimi söyleyebilirdim.
Keşke söylettirseydin.
Keşke bana bunu yapmasaydın.
Keşke kalbimi kırmasaydın.
Keşke kendini başkalarında harcattırmasaydın.
Keşke beni sevseydin.
Keşke bize bir şans verseydin.
Keşke o sözde sevgini hissettirseydin.
Keşke değer verdiğini gösterseydin.
Keşke ben başkalarından bilgi almak zorunda kalmasaydım.
Keşke seni başkası ile görmeseydim.
Ama seni başkası ile gördüm
Keşke senin için ağlamasaydım.
Ama senin için ağladım.
Keşke senin için ölmek istemeseydim.
Ama senin yüzünden ölmek istedim
Keşke seni hiç sevmeseydim.
Ama seni seviyorum.
Keşke seninleyken güzel iltifatlar alsaydık.
Ama senin hakkında çok fazla şey duydum.
Keşke sözde verdiğin değeri gösterseydin.
Ama sayende değersiz hissettim.
Keşke seni özlemeseydim.
Ama sanırım seni özleyeceğim tıpkı yıldızların sabah gökyüzündeki güneşi özlediği gibi...
