"မင်းကများ ကင်မ်ထယ်ယောင်းကိုထိရဲတယ်ဟုတ်လားဟမ်"
*ခွပ်ခ်!ခွပ်ခ်!ခွပ်ခ်!*
*ပတ်ခ်မင်ယောင်းကို ကြမိးပြင်ပေါ်သို့ပစ်လှဲကာ အပေါ်မှ လက်သီးဖြင့် အဆက်မပြက် ထိုးနေသောဂျောင်ဂု*
"မောင်...ဟင် ဒါ ဒါက"
*ဆူညံသံတွေကြောင့် ထယိယောင်းသတိရလာခဲ့သည်*
"ဒီခွေးကောင်က ကိုကို့ကို။ယုတ်မာဖို့ကြံစည်နေတာ
မောင် သာအချိန်မှီရောက်မလာရင် ဘာဖြစ်သွားမလဲ ကိုကိုသိရဲ့လား"*ပြောရင်း ပတ်ခ်မငိယောင်းရဲ့လည်ပင်းအား အားနဲ့ညှစ်ထားလိုက်သည်*
"မောင် မလုပ်နဲ့ သူ သေသွားလိမ့်မယ် စိတ်လျှော့ပါမောင်ရယ်"
"မောင့်ကို လာမတားနဲ့ ကိုကို သူသေသင့်တယ်"
*ထိုအချိန် အခန်းထဲသို့ အပြေးဝင်လာသော မင်ယူရာ*
"ဂျောင်..ဂျောင်ဂု ကျွန်မ အမျိုးသားကို ချမ်းသာပေးပါ ကျွန်မ တောင်းပန်ပါတယ်"
"ဘယ်လို ပတ်ခ်မင်ယောင်းက မင်းရဲ့အမျိူးသား ဟုတ်လား?"
"အင်း ဟုတ်ပါတယ် သူ Mr.Kimအပေါ် မကောင်းကြံတော့မယ်ဆိုတာ ကျွန်မသိနေလို့ ကျွန်မ ကိုယ်တိုင် ဂျောင်ဂုကို ပြောခဲ့တာ"
"ကျစ် ဒီလိုကောင်မျိုးက မင်းနဲ့မတန်ဘူး ယူရာ"
"ဒါပေမယ့်သူသာမရှိရင် ကျွန်မကလေး အဖေမဲ့သွားမှာပေါ့ ဂျောင်ဂုရယ်"
"ဘာ ကလေး ဟုတ်လား?"
"ဟုတ်ပါတယ် အဲ့ဒါကြောင့် ကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်မတောင်းဆိုတာပါ"
"ကိုကို လဲဘာမှမဖြစ်တာမို့ သူ့ကိုလွှတ်ပေးလိုက်တော့နော် မောင်"
"အင်း မင်းနောက်တစ်ခါ ငါ့အပိုင်နဲ့ဝေး"နေ ပတ်ခ်မင်ယောင်း!"
*ပတ်ခ်မင်ယောင်းအား ချုပ်ထားသည်မှ လွှတ်ပေးလိုက်သည်*
"အ အဟွတ်! ကျ ကျတော် တောင်းပန်ပါတယ် စဉ်းစားညဏ်မရှိပဲ မလုပ်သင့်တာကို လုပိခဲ့မိတယ်"
"မင်းက ဦးနှောက်မရှိပေမယ့်မင်းမှာ မင်းကို စိတ်ပူပေးမယ့်
မိသားစုရှိတာ မင်းကံကောင်းတယ် ပတ်ခ်မင်ယောင်း"
YOU ARE READING
"CEO Kim's Husband"[Complete]
Action"မင်းတို့သိထားဖို့က ဂျွန်ဂျောင်ဂုဆိုတဲ့ အမျိုးသားက ကင်မ်ထယ်ယောင်းရဲ့အပိုင်! *ငါ့အပိုင်နဲ့လာပက်သက်ပီးရင်တော့ မင်းတို့ သွားရမယ့်လမ်းက သေချာပေါက် ငရဲပဲ!