Hayatta herşey normal mi geçerdi, yoksa kötü anlarda olur muydu? Benim hayatım çok normal geçmemişti. İhanetle savaşmıştım, acılarla tanışmıştım ve çok kaybedip az güvenmeyi öğrenmiştim. Hayaller vardı, yaşanması umut edilen gerçekçi hayaller... Yıl...
"Efnan YILDIRIM 19 yaşında, ailenin ilk çocuğu. Eylül YILDIRIM 10 yaşında, Ekim YILDIRIM 10 yaşında. Eylül ve Ekim ikiz kız kardeşler. Yiğit YILDIRIM 12 yaşında. Baba Halit YILDIRIM'ın ikinci eşinden tek çocuğu. Baba yoksulluk ve çocuklarına yeteri kadar bakamama dolayısıyla biz UMUT YETİŞTİRME KURULU' na başvurmuştur. Abla Efnan'ın yaşı dolduğu ve Yiğit'inde eğitimi dolayısıyla yurda alınamayacağı kararına, ikiz kardeşlerin yurtta öz evladımız gibi ağırlanacağına söz veriyor. İyi günler diliyoruz.."
Elif KILIÇ YETİŞTİRME KURUL BAŞKANI
Elimdeki belgede dolandı bir süre gözlerim. Dolan gözlerimi kırpıştırdıkça birer yaş dökülüyordu. Kendime engel olamıyordum. Ağlamamalıydım ama bu benim yapıma ters bir şeydi. Herşeyden öte kurtarabilmiştim onları.
Tutacak bir el, beni düştüğüm yerden kaldırabilecek bir güç ararken Elif çıkmıştı karşıma. Ülkenin en genç kurul başkanı olmuştu ve işinde oldukça iyiydi. Onun desteği beni yeniden canlandırmıştı. Ceylin anne odaya geldiğinde gözyaşlarımı silerek sahte bir gülümseme takındım yüzüme. Acı bir gülümseme..
"Saklama benden Efnan. Ağla güzel kızım. Ama unutma hayatı yaşıyorsan acının da tadına bakman gerekiyor. Hayat bize hep tatlı sunmaz yavrum. Bazen zehir gibi acı bazen hayat gibi acıyı tadarız. Ama bunlar beklentilerimizin, hayallerimizin önüne geçmemeli." Öyle güzel konuşuyordu ki. Bayılıyorum bu kadına. "Hayaller var anne.." Gülümsedi.
"Yaşanması umut edilen gerçekçi hayaller kızım." Kucağına çekti beni, saçlarımı okşamaya başladığında sesi titremeye başlamıştı. "Eğer gerçekleştirmek istiyorsan sadece pamuk şeker bulutlarını değil bazen ciğeri yakan duman bulutlarını da düşüneceksin. Ama asla vazgeçmeyeceksin. Çok kaybet az güven güzel kızım." Çok kaybet az güven.
O kadar haklıydı ki. Hayat acımasız. Bu yüzden bizim daha acımasız olmamız gerekiyor. Bir ağaç düşün acıyı tattıkca yeşerecek...
3 YIL SONRA
"
Efanan!" Gözlerimi açarken sızlıyordu çünkü gece boyunca kabuslar yüzünden uyuyamamıştım. Saat sabah 7'ydi ve Elif'in sesiyle uyandırılıyordum. Telefonuma gelen bildirime baktığımda yüzümdeki gülümseme büyüdü. Mesaj Yiğit'ten gelmişti. 3 yılın ardından ergenliğe adım atmış, 15 yaşında çok zeki bir çocuk olmuştu.
"Efnan abla; kızlar ve ben seni çok özledik. Bugün stajın yoktu diye hatırlıyorum. Bize gelmeye çalışır mısın? Lütfeeeennn."
Mesaj aynen böyle yazılmıştı. Lütfen kelimesini uzattığını görünce daha fazla gülümsedim. Aniden Elif odaya dalınca ürktüm. "Ooo! Efnan hanım; ne bu neşe? Sabah sabah bu mutluluğunu neye borçluyuz?" Cevap vermemi beklemeden telefonu aldı elimden. Yiğit' in profiline tıkladığında ne yaptığını anlamıştım. Her seferinde aynı şeyi yapıyordu.
"Ayyy Efnann! Senin şu kardeşin çok yakışıklı he. Vallahi yaşıt olsak-" "Eliiif" i harfini uzatarak söylemiştim. "Aman iyi be, yedik sanki." Kendi kendine söylenmeye başlamıştı bile. "Az kalsa yiyeceksin zaten." Kıkırdadığında bende güldüm. Yataktan kalkıp Yiğit'e hızlı bir mesaj attım.
"Evet yakışıklım bugün stajım yok ama üzgünüm gelemeyeceğim."
Gidecektim. Sadece onlara sürpriz yapmak istemiştim. Dolabımj açıp hazırlanmak için göz gezdirdiğimde ne giyeceğime karar verememiştim. Elif eline mavi üzerinde beyaz kalpler olan bir elbise aldı. "Bunu giy! Sana çok yakışıyor." Bu elbiseyi çok seviyordu ve onu kıramıyordum. Elbiseyi giyip hafif bir makyaj yaptım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sandaletlerimi de giyinip Elif'e baktım. "Çok sevinecekler." "Evet ama keşke sende gelebilsen." "Çok istiyorum biliyorsun. Ama işler..." İşleri çok yoğundu ve çok zorluyorlardı. Çok genç olduğu için herkes üzerine geliyordu. Ama o çok güçlü bir kadındı.
HERKESE MERHABAAAA! BEN GİZEM. BU KİTABI YAZMAYA BAŞLARKEN ÖYLESİNE BAŞLAMIŞTIM AMA DAHA SONRA BÜYÜTMEYE KARAR VERDİM. KİTAP KADINALRIN NE KADAR GÜÇLÜ OLDUĞUNU VE ACIYLA TATLININ HAYATA GEÇİŞİNİ ANLATIYOR. BEĞENMEYEBİLİRSİNİZ PEKALA BEĞENEBİLİRSİNİZ. AMA BENİM İÇİN DÜŞÜNCELERİNİZİN ÇOK ÇOK ÖNEMLİ OLDUĞUNU UNUTMAYIN. UMARIM İLK GİRİŞ BÖLÜMÜ HOŞUNUZA GIDER OLAYLAR ÇABUK GELİŞİYOR AMA EĞLENCELİ İLERLİYOR. BEN YAZARKEN KEYİF ALIYORUM UMARIM SIZDE OKURKEN KEYİF ALIRSINIZ. BOL BOL YORUM VE OY KULLANMAYI UNUTMAYIN. VE ATTIĞIM İLK ADIMDA DESTEK OLAN OLMAYAN HERKESE SONSUZ TEŞEKKÜRLER. HEPİMİZ İYİKİ VARIZ. KADIN OLARAK KENDİNİZİ HAFİFE ALMAYIN. KİTABIN BÖLÜMLERİ İLERLEDİKÇE DAHA GÜÇLÜ OLACAĞIZ. KADIN OLMAK SUÇ DEĞİL BİR ONURDUR...
