Azura POV:
"Kamusta si Amie?" Ani ko dito ng makarating kami sa garden.
Siguradong maraming na bubuong tanong sa isip ng babaitang yun sa nakita nya sa akin.
"Tanong sya ng tanong sa akin at lahat naman non ay sinagot ko....at alam mo napaka swerte mo sa kanya dahil nag aalala pa sya sa kalagayan mo." Nakangiti nitong ani kaya medyo na luha ako.
Napaka Rude ko at Snob pero tanggap nya ako kong ano ako ni Amie napaka bait nya talagang kaibigan.
At hindi ko pinagsisihan na naging kaibigan ko sya.
"Kriston, Anong pinag usapan ninyo ni Lolo?" Tanong ko rito na kinatingin nya sa akin at doon ko na kita ang nag babadyang luha nya.
Alam ko naman yun tinatanong ko lang sya.
"Azura, kaya mo bang labanan yang sarili mo? Para sa ating dalawa?" Malongkot nitong ani at yun na nga lumabas na ang mga luhang kanina nya pa pinipigilan.
"Alam mo Kriston, lahat ng tao na mamatay kahit kayong immortal may hangganan din dahil hindi kayo mabubuo kong hindi kayo linikha ng Diyos." Ani ko dito na nakangiti.
"Kong nasa kapalaran nating mamatay hindi natin yun maiiwasan dahil nga tadhana yun tayo ang gumagawa ng mga hakbang pero nakasulat na yun sa mga palad natin kung ano ang mangyayari sa hinaharap natin." Ani ko dito sabay pinunasan ang mga luha nya.
"Pero isa lang ang masasabi ko, kahit mamatay na ako ngayon. Napaka swerte ko parin dahil may nagmamagal at nag aalala sa akin hanggang huli ng hininga ko Masaya na ako doon." Ani ko dito na kinayakap nya ng mahigpit sa akin.
"Masaya akong haharapin ang kamatayan ko kong wala akong masasaktan ni isa sa inyo kahit ang kapalit non ang hindi na kita makasama pa." Nakangiting ani ko.
Sa una hindi ko ito na tanggap pero nong na laman ko ang kalalabasan kapag pinilit ko paring mabuhay maraming mamatay dahil sa akin.
Dahil ako ang sin ng Ace clan ako ang napiling pumatay ng tao at Bampira sa pagitan ng Masama at mabuti.
Ako ang naging gitna at kinokontrol ng kadiliman.
"Siguro sa past life natin sisiguradohing kong hindi na kita bibitawan pa pero ngayon.......Pwedi bang piliin ko muna ang karamihan kasa sa ating dalawa?." Malongkot kong ani at ngumiti pa ako ng mapait kaya humigpit ang yakap nito at nakarinig na ako ng mga hikbi mula sa kanya.
Ang buhay nga naman kasing pait ng Ampalaya minsan sa pag ibig panalo ka o kaya talo.
"A-azura can i have a big favor?" Tanong nito sa garalgal na boses kaya tumango naman ako.
"Anything basta wag ang buhay ko." Kaya na tawa naman sya ng bahagya sa aking sinabi.
"Pwedi bang maging selfish muna ako ayaw kitang bitawan ayaw ko na tatakot ako Azura." Nanginginig nitong ani at himikbi na naman sya.
"Natural lang sa mga nilalang ang matakot....Dahil nasasaktan sila."
---End of Chapter---
BINABASA MO ANG
Bampirang Maharot
VampireMeet Azura Alex Ace Isang normal na babae na walang kasweetan sa katawan na magiging magulo ang tahimik nyang buhay ng makakilala sya ng isang maharot, Yes isang literal na maharot na bampira na ilang siglo ng nabubuhay sa mundo. Paano kaya ang buh...
