Μεγαλώνοντας Με Μαφιόζους!

επιτέλους ελεύθερη

Γεράσιμος: αρχηγέ ο Χόθορν ετοιμάζετε να φύγει από το σπίτι του και έχει μαζί και μια κοπέλα

Εγώ: την ξέρουμε;

Γεράσιμος: πρώτη φορά την βλέπω άκουσα μόνο να φωνάζει το όνομα της

Εγώ: πιο είναι;

Γεράσιμος: Άννα

Εγώ: τι; Τέλος πάντων αστην  τώρα αυτήν ακολουθήστε τον και πείτε μου που θα πάει

Γεράσιμος: ένταξη

Έχε γούστο να είναι αυτή που φαντάζομαι , μπα δεν μπορεί δεν νομίζω να έκανε κάτι τέτοιο

Χόθορν ποβ

Πάω στα γραφεία με σκοπό να πάρω κάτι χαρτιά και να αφήσω εκεί την Άννα

Άννα: μωρό μου που πας;

Εγώ: έχω μια  δουλειά κάτσε εσύ εδώ και θα έρθω σε λίγο

Πάω να φύγω αλλά με σταμματαει

Άννα: δεν νομίζω πως θα φύγεις έτσι

Λέει και με αρπάζει και με φιλάει

Με σπρώχνει στο γραφείο μου και μου βγάζει το σακάκι

Εγώ: α..Άννα δεν γίνετε τώρα σου είπα έχω δουλειά

Λέω και φεύγω

Αχιλλέας ποβ

Χτυπάει το κινητό μου

Εγώ: έλα

Γεράσιμος: αρχηγέ μόλις έφυγε από το γραφείο του τώρα τι κάνουμε;

Εγώ: τώρα αφήστε το πάνω μου αναλαμβάνω εγώ

Πίσω από εμένα έχω για καλό και για καλό αλλά δύο άτομα αν και δεν νομίζω να χρειαστούν

Άννα ποβ

Αχ ξέχασε το σακάκι του

Το πιάνω και συνειδητοποιώ πως μέσα είναι το όπλο του τον περνώ τηλέφωνο και μου λέει να το πάω στη διεύθυνση που θα μου στηλει

Η οποία ήταν το μέρος που είχαμε κλεισμένη την πριγκιπέσσα

Ακόμα μου έχουν μείνει τα σημάδια

Χόθορν ποβ

Βγαίνω από το αμάξι μου και πάω προς τις αποθήκες

Ανοίγω την πόρτα και μέσα βλέπω τον Σάκη να κοιμάται πίσω από την πόρτα του δωματίου της Αντωνίας

Εγώ: ξυπνά ρε για αυτό σε πληρώνω για να κοιμάσαι;

Σάκης: συγνώμη αφεντικό

Εγώ: άνοιξε μου

μπαίνω μέσα και την βλέπω να κάθεται
Στο πάτωμα

Ώρες ώρες σκεφτόμουν να την κρατήσω για να την πηδάω αλλά έχω είδη αρκετές

Και άσε που θα είχα και άλλα μπλεξίματα με τον Αχιλλέα

Θα του την δοσω αλλά αφού του πάρω 100 εκατομμύρια

Αντωνία: τι θες;

Εγώ: πως και δεν θα με χτυπήσεις σήμερα;

Αντωνία: τι νόημα έχει

Εγώ: λοιπόν θα επιστρέψεις στον Αχιλλέα σου μόνο αν μου δώσ...

Αντωνία ποβ

Λέει και πευτει κάτω

Και πίσω του βλέπω τον Αχιλλέα

Εγώ: επιτέλους

Αχιλλέας: μωρό μου λέει και με περνει αμέσως αγκαλιά

Έξω όμως ακούω θόρυβο

Κοιτάω και βλέπω αυτή την ηληθια με όπλο στο χέρι

Άννα: Αχιλλέα

Αχιλλέας: Άννα ;

Λέει και γυρνάει και βλέπει τον Χόθορν δύο πάτωμα

Άννα: αγάπη μου, τι του έκανες ;

Αχιλλέας: σε λίγο θα συνέλθει μην ανησυχείς

Άννα: το καλό που σου θέλω

Εμείς φεύγουμε

Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο του Αχιλλέα

Εγώ: από που την ξέρεις αυτή;