Seviyorum kıskanıyorum

128 9 10
                                    

Hakan ve mine çok güzel bir güne uyanmıştı.
Hakan minenin lojmanda çıkmasını bekliyordu. Minenin kapısında o çoktan uyanmış giyinmişti.

"Mine hadii ağaç oldum, köklendim"

"Abartma Hakan geliyorum 1sn"

"Oo 1sn daha çok varmış"

"Hakan!"

Mine aniden kapıyı açınca söyleyeceği söz yarım kalmıştı.

"Ne Hakan n..."

"Hadi Hakan yürü"

Mine adamın kolundan ittiriyordu. Mine hakanın gözüne çarpıyordu. Hakan bir anda minenin belinden tutup kendine çekince Mine  -ne- anlamında dimi dik bakıyordu.

"Çok güzelsin"

"Sende çok yakışıklısın ama sadece bana"

"O niyemiş"

"Hakan bak beni kızd..."

Hakan Lafını kesti ve ona aşık aşık bakıyordu

"Kızınca da güzel oluyorsun, hep güzelsin"

Mine ayaklarını biraz kaldırdı adamın dudağına yaklaşıp öptü. Hakan dudakları hafif gülümsüyorsun minenin kide öyle.

"Hakan tamam yeter hadi hastaneye geç kaldık"

"Ama..."

"Aması yok yürü,hem sen değilmiydin çabuk ol diyen"

Hakan sesini çıkarmadı bir süre yolda gelirken sohbet ede ede geliyorlardı. Hastaneye gelip işlerinin başına geçmiştiler.
Öğlenden sonra hastaneye hakanın eski üniversitesinden arkadaşları gelmişti. Bunlar mert,Salih,alara. Hakanın odası çıktılar

"Hakan"

"Alara, Salih mert ne işiniz var burda"

"İstemiyorsun gabila bizi"

"Saçmala mert gel buyur"

Hakan hepsine tek tek sarılır. Sohbet ederler
Acilde ameliyat edilmesi gereken hastanın zamanı gelmişti. Mine haber vermek için odaya girince ne olduğuna anlam vermemişti.

HAKAN & MİNE  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin