this i love

soulmates don't meet by accident

jk
evden hisimla ciktim o evde daha fazla yapamazdim o adam sinirlerime iyi gelmiyordu yeni okul donemi baslamadan once kurtulmaliydim o evden babam ve annem cok asik olarak evlenmislerdi ve bir bebekleri olduklarini ogrenince gercekten cok sevinmislerdi fakat bu cok uzun surmedi annem hamile kaldiktan bir sure sonra doktoru bu bebegi doguramayacagini soyledi eger dogarsam annem hayatta kalamazdi babam onu vazgecirmeye calisti ama annem kararliydi ve tam da doktorun dedigi oldu annem beni dogururken can vermisti babam hep annemin olumunden beni sorumlu tuttu sanki secme sansim varmis gibi ha bu arada annem bir omegaydi babamsa bir alfa ben ise bir deltaydim babam hayatim boyunca beni suclamaktan bikmadi her neyse iste tam olarak bu yuzden bu evden kurtulmam lazimdi lisenin son yili baslayacakti ve artik ayri yasayabilirdim sanirim

tae
selammmmmm evet dusundugunuz kadar pozitif bir insanim ama hayatim pek de kolay olmadi babam babam ve annem cok da severek evlenmemisler buarada annem omega babam da alfa bense vitayim neyse annem tek gecelik bir iliskiden hamile kalinca mecbur evlenmek zorunda kalmislar bakmayin babam pisligin tekidir eve hep sarhos doner cogu zaman donmezdi bile hos donmemesi daha iyiydi cunku dondugu zaman anneme yapmadigini birakmazdi ama annem asikti hem de deli gibi asikti birakamazdi babami yine bir gun babam eve sarhos bir sekilde donmus ve annemi dovmeye baslamisti o zamanlar daha alti yasindaydim yanlis anlamayin yine olsa yine yaparim neyse assagidanngelen sesler ile uyandim ve merdivenden izlemeye basladim ama daha fazla dayanamadim babamin arkasindan gelerek belindeki silahi aldim ve ates ettim evet babami oldurmustum annemi kurtardigimi dusunuyordum ama annem beni affetmedi durumu hic iyiye gitmiyordu beni gormeye tahammul edemiyor ve babamin odasindan cikmiyor hatta yemek yemeye bile inmiyordu gunlerce bekledim kapinin onunde ama acmadi anneannem ve dedemler cok arayip sormazdi annemi haberleri bile yoktu belki emin degilim bir gun yemek getirmek icin odanin onune geldigimde iceriden ses gelmiyordu surekli gelen aglama veye odayi dagittiginda cikan kirilma sesi yoktu odanin kapisini birkac kez caldim ama cevap gelmedi en son dayanamayip girdigime gordugum manzara butun tramvalarimin baslangici oldu annemin soluk bedeni elinde bir cam parcasi ve bileginde bir kesik ile karsimda duruyordu kalkip durtmek istedim annemi uyandirmak istedim ama yapamadim bedenim haraket etmedi beynim kendini soyutlamosti ve suan mantigimi kullanamiyordum bu playdan sonra bana anneannem ve dedemler bakti ama son uc yildir tek yasiyorum babam ve annemden kalan yuklu miraslar bana hayatim boyunca yeterdi neyse bu kadar tramva yeter buyudukce cok degistim ama bir sey benimle kaldi nelofobi kisaca cam ve kirik esya korkusu tramva zamanla hafiflese de fobim hep benimleydi neyse artik farkli bir insandim her seyi geride birakmis ve apayri bir ben yaratmistim sanirim

tea time darling

jimin: ayyyy yeni okul yili baslicak saka midir
hobis: askimlar kombin ne yapicaz offff

tete: ay unuttum ben onu napicaz
tete: acil bizde konusuyoruz kombinsi okula adim atamam

jimin : ay sako gibi olucem
hobis : ordayim bill

ebu cehilin kayip torunlari

jungkook : abi basardim artik tek yasiyorum

yoon : seni ilk defa bu kadar mutlu goruyorum cidden kurtuldun

jungkook : onu bunu birakin yarin okulun ilk gunu

yoon: okulda bir vita oldugunu soyluyorlar

jungkook: ne
eger soylentiler dogruysa o benim ruh esimdi ve kesinlikle onunla tanismaliydim bunlari dusunerek uyumustum

tae
sabah uyandim tanrim bu gun okulun ilk gunuydu hemen aksam hazirladigim kombini giydim pembe pantalon beyaz tank top ve yine pembe beyaz deri yarisci ceketi giymistim hazirlanip evden ciktim okula geldigimde arabami park ettim ve tam o sirada jimin ve hobiyle karsilastik beraber sinifa yurumeye baskadik sinifi buldugumuzda siralardan birine oturduk ve sohbet etmeye basladik

jk
okula girerken yoongi ile karsilastim ve okula gelen vita hakkinda konusmaya basladik sinifa vardigimda aldigim feromon kokusu ile kafami cevirdim ve

bu gun bu kadar yeter hayatimin en uzun bolumunu yazdim