1.

17 1 0
                                    

Selam yine bir gay hikâyesiyle karşınızdayım küfür ve smut olucak sevmeyenler okumayabilir.Birazcıkta hyunlix var içinde onu da söyliyim(küfür çok koymam ama yinede olucak)

                  ~Deli Doktorum~

KAÇIYOR YAKALAYIN!

İŞTE ORADA!

                        2 ay önce

Merhaba ben Yang Jeongin, normal bir hayatım vardı, takî o güne kadar...

Annemin istediği malzemeleri almak için markete gitmiştim. Malzemeleri aldıktan sonra marketten çıktım ve yürümeye başladım. Eve bir kaç adım kalmıştı kapının önünde anne ve babamı gördüm, bir adamla konuşuyorlardı.
Duraksadım, onları bir yere saklanıp izlemeye başladım.

Adam bir anda silah çıkardı, babama tuttu ve bağırmaya başladı "Paramı verin yoksa sizi öldürürüm" babamın birine borcu mu vardı? Benim neden haberim yoktu? Bana neden söylememişlerdi? Kafamda bin bir tane soru dönüyordu. Düşünürken onlara odaklanamamıştım.

Daha fazla bağırmaya başladı daha fazla panik oldum, telefonla polis'i aramak istedim ama telefonum evdeydi. Yoldan geçen birilerini bulup ondan yardım istesem diye düşündüm ama sokak bomboştu.
Birden bir silah sesi duydum. Bakışlarım aniden o tarafa doğru yöneldi.

Babam... Babam yere yığılmıştı. Annem ise adam'a saldırmaya çalışsa da o şerefsiz adam onu da vurdu. Adam gittikten sonra var gücümle onların yanı koştum.Bir yandan göz yaşlarım dökülüken diğer yandan da umarım ölmemişlerdir diye düşünüyordum.Kendimi yere attım.

J:LÜTFEN UYANIN!
ANNE! BABA!
LÜTFEN GÖZLERİNİZİ AÇIN!
KİMSE YOK MU? YARDIM EDİN!

Kimseler yoktu ben ve anne-babamın cansız bedenleri den başka...
O gün çok ağladım, kafayı yedim. Ambulans'ı arayıp hastaneye kaldırılsalar da hayata tutunamadılar. İşte o gün, o gün Kendime bir yemin ettim. O adamı bulmadan ölmeyecektim. Çok da uzun sürmedi bu aramam, onu bulmuştum ve o da artık ölüydü, tıpkı babam ve annem gibi...

                 2 ay sonra(günümüz)
 
KAÇIYOR YAKALAYIN!

İŞTE ORADA!

Felix:Hyunjin komiser işte orada yakala onu çabuk!

Hyunjin:Tamam, benimle gelin.

Felix:Geliyoruz.

O adamı onun bir kaç yakını artık benim yüzümden ölüydü. Bunu isteyerek ya da bilerek yapmamıştım.
Gözüm dönmüştü hepsi o şerefsizin yüzünden di çünkü.Elimden gelen sadece kaçmaktı...

Daha hızlı koştum ama olmadı yakalandım. Hâlâ kendimde değildim. Kendimi delirmiş gibi hissediyordum, yoksa gerçekten delirmişmiydim.

(İsimleri baş harfleriyle yazıcam çünkü üşendim._.)

H:Yakalandın, artık hiç bir yere kaçamazsın!

J:B-Bırakın beni!

H:Çok beklersin hadi karakola

F:Sonunda katili yakaladık.

Karakolda

F:Bence seni karakola değil deliler Hastanesi'ne kapatmalıyız.

J:Hepiniz bunu ödeyeceksiniz!

H:Gözü dönmüş bunun tövbe tövbe.

J:Bırakın beniii!

F:Doktor çağırın buraya hemen delirmiş bu.

H:Bence bunu sandalyeye bağlayalım.

J:NE! Hayır.

Beni gerçekten de sandalyeye bağlamışlardı. İpleri çözmeye çalıştım ama nasıl bağlamışlarsa çözemedim.

J:Hepsini öldüreceğim!

H:O biraz zor canım.

F:Hyunjin komiser senin başka işlerin yok mu?

H: Hayır.

F:Bence var.

H:Hayır, yok.

F:Öhöm, sinirleniyorum.

H:T-Tamam tamam gidiyorum.

F:Hah şöyle.

J: Bırakın beni!

F:Yahu bi sus! ve öyle de bakma hem korkuyorum.

J:Sanane, ilk öldürmeye senden başlayacağım görürsünüz hepiniz göreceksiniz!

F:Umarım özünde de böyle değilsindir. jeongin di değil mi?

J:...

F:konuşsana, bağırmasını biliyorsun.

J:Evet ne olmuş.

F:Sedece sordum.

Kapı tıkladı beyaz önlüklü biri geldi, sanırım doktordu.

Doktor:Merhaba komiserim hasta burada mı?

F:Evet buyurun.

J:Ne doktor mu çağırdınız? Ben doktor falan istemiyorum.

F:Sana mı sorduk çağırırken.

Doktor bana yaklaştıkça ben geriye doğru gitmeye çalıştım. Beni tuttuğu anda kolunu ısırdım.

Doktor:Ah!

F:Jeongin ne yapıyorsun?

Sırıttım, canının yanması hoşuma gitmişti.

Doktor:Bu böyle olmayacak sanırım onu bizim hastaneye götürmemiz gerek.

F:Eh götürelim bari. Bi rahat durmadın he.

J:...

Beni götürürlerken de rahat durmadım. Çünkü istemiyordum, beni zorla deli hastanesine kapatacaklardı.

Hastanede

Hastaneye geldiğimizde hiç birşey yapamiyim diye ellerime kelepçe takmışlardı.

Polisler beni nasıl olduysa orada bırakıp gitmişlerdi. Bende böylece  kaçabilirim diye düşünmüştüm. Kelepçemi çıkardıkları an hemen topukladım, hastane çok büyük olduğu için kaçmak biraz zordu ve sanırım kaybolmuştum. Arkamdan adamlar geliyordu onlara bakmaktan bir türlü önüme bakamadım, sonra birine çarptım, tam geriye doğru düşecekken kollarıyla beni tutarak kendine çekti.

Gözlerimi açtığım da yakışıklı bir adam gördüm.(Vay anam babam be burası resmen bir harika)...

AGQGHQGAHSHWHW SONU BÖYLE BİTTİĞİ İÇİN ÖZÜR DİLERİM🙈

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 12, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Deli DoktorumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin