min yoongi:
artık evine gitjeon jungkook:
benim evim taehyung
o neredeyse ben orada olmak zorundayımmin yoongi:
eğer gelişme olursa haber verecekler jungkook
iki haftadır hastanede kalıyorsun
yemek yediğini bile görmedim
hadi lütfen evine gitjeon jungkook:
olmaz yoongi
o yalnız başına korkarmin yoongi:
birbirinize olan bağınız hem güzel hem korkutucu/
ona bir şey olsa nasıl olacağını düşünemiyorum/
ben geleceğim hastaneye tamam mı?
git artık evine
taehyung uyandığında seni bu halinle mi görsün?
hadi bak kızacağımjeon jungkook:
geleceksin değil mi?min yoongi:
evetjeon jungkook:
peki
gidiyorum ama yarın tekrar geleceğimmin yoongi:
tamam jungkook
dikkat et araba sürerkenjeon jungkook:
ederim yoongi hyung
üzgünüm
yoongi diyecektimmin yoongi:
sorun yok jungkook
bana hyung diyebilirsinjeon jungkook:
teşekkür ederim
hyungmin yoongi:
etme
teşekkür etmeni hak eden biri değilim
ona iyi bakamadım jeon
özür dilerimjeon jungkook:
ne?
hyung saçmalıyorsun şu an
sen elinden gelenin en iyisini yaptın
sakın kendini suçlama
ayrıca o iyi olacak
benim sevgilim çok güçlüdür
şu an nazlanıyor
bekle ve görmin yoongi:
buna inanmayı çok istiyorumjeon jungkook:
öyleyse inanmalısın
çünkü gerçek-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
memories, taekook texting
Fanfictionlavinia: özür dilerim sevgilim seni terk ettiğim için