Nodus-hyunchanlix

2.bölüm

İyi okumalar

Hayat bazıları için çok zor ve bunaltıcı olabiliyor
Özellikle eve geç gelen hyungunu bekleyen
civcivler için

Felix yattığı halıda yuvarlanırken
hyunjin de perisine gülüp yemek hazırlamaya devam etti .

sarışını her ne kadar yardım etmek istese de buna cesaret
edemiyorlardı
fazlasıyla sakar bir o kadar da dikkatsizdi
eh eli kesildiğinde hello kitty yara bandı olmadan da asla durmazdı

bu yüzden evde hep bulundururlardı
tabi bu sarışın kanamasa bile oram buram sızlıyor diyip yara bandı yapıştırırdı

chan geç geliceği için Felix de huysuzlanıp duruyordu
birinden biri olmayınca kendini
savunmasız hissediyordu

chan babasının şirketini devralıcağı için daha çok çalışıyordu
hyunjin sanat okuduğu için daha çok zamanı vardı ama o da proje zamanlarında sabahladığı için aynı evde birbirlerinin yüzünü az gördükleri oluyordu

Felix ise moda tasarımı okuyup hyunjin ve chan'a kıyafet dikmeye bayılırdı
simlere ışıltıya ve modaya düşüklüğü onu bu
mesleğe itmişti .
kadın elbiseleri giymeye bayılıyordu
erkeklere denesede başkalarının vücut ölçüsünü almak için bile olsa yabancılara dokunmaya sevmezdi
bu fobisini yenmeye çalışsa da yapamıyordu
gerçi Chan ve Hyunjin bundan hiç şikayetçi değildi hatta kimsenin ona dokunmaması için herşeyi yapabilicek potansiyeldelerdi
insanlar kendisine ait olmayanlara dokunmamayı bilmeliydi
bu iki adama göre...

hyunjin cebinde titreşen telefon ile düşüncelerinden ayrılıp ocağın altını kıstı ve telefona cevap verdi arayan Chandı

"hyunn 5 dakikaya evdeyim birsey lazım mı"

'hayır yok sanırım
lixi'ye sordun mu '

" aradım açmadı telefonu ! napıyor ?
evde değil mi yoksa!"

hyun sesindeki sinirli tınıyı yakalasa da
buna hafifçe gülümsedi
Felix ikisi olmadan dışarı çıktığında ya peşinden koruma gönderirler yada telefonundan nerede olduğunu adım adım takip ediyorlardı
onu korumak için ne kadar ileri gidebiliceklerini onlar bile çözemiyordu

'hayır hayır evde duymamıştır .
şuan evin halısında yuvarlanmakla meşgul olduğu için'

telefondan gelen kıkırtıyla o da Felixe baktı cidden gülünecek haldeydi
ve aşırı sevimliydi

" telefonu ona verir misin ben bir sorayım"

hyunjin o göremesede başını sallayıp amerikan tarzı mutfağından çıkıp kendini yuvarlayan felix'in yanına gitti

' lix chan telefonda seni istiyor '

Felix duyduğu chan kelimesiyle yuvarlandığı halıdan aniden doğrulup oturur pozisyona geldi  elini uzatıp avucunu aç kapa yapıyordu

" hani haniii verr ver "

heyecanına gülüp telefonu ona uzattı ardından mutfağa geri döndü

'hyungiee nerde kaldın'

chan gelen sitemli sesle kıkırdayıp

" Güzelim işlerim uzadı ama birazdan ordayım birşey istiyor musun "

' seni istiyorum ~~'

Aeygo yaparak konuşmasıyla Chan tatlı söyleyişine gülse bile cümlenin arsızlığına derin bir nefes aldı

Hyunjin ise ona bir kere bile böyle demediğini fark etti.
Bazen düşünmeden edemiyordu
Felix en çok Chana bağlıydı

" ben zaten kesin seninim!  peki benim dışımda ne istiyorsun"

Felix hmmlayıp halıya yüz üstü uzandı şortun bıraktığı kısalık ile beyaz bacaklarını
aşağı yukarı sallıyordu

' ahh buldumm canım çekiyordu zaten ama almaya üşendim
kolalı jelibon , muzlu süt , tuzlu badem birde çilek getir lutfennn~~~'

Chan sarışının dediğini onaylayıp hemen geliceğini söyleyip kapattı

Felix de kapattığı telefonu koltuğa atıp mutfağa girdi yemek pişiren hyunji'nin yanına gelip tezgaha oturdu  Oldukça sıkılmıştı ve iş yapmayı da hiç mi hiç sevmiyordu .

maddi durumları iyi olmasına rağmen neden yatılı hizmetçi almadıklarını da hiç anlayamıyordu (!)
sadece onlar okuldayken 3 günde 1 temizlikçi gelir işini yapar görünmeden giderdi

Hyun arkasını dönüp gelen sarışına gülümseyip yanına gitti başı yerdeki sarışının çenesinden tutup kendine çevirdi
göz hizasındaki büzülmüş dudaklara bakıp iç çekti

bu çocuğun güzelliği ona kafayı yedirtirdi

" niye astın yüzünü bakim "

' sadecee chan hyung çok çalışıyor hem yoruluyor hemde bizi görmüyor yemek yemeyi bile unutuyor ya çok çalışmaktan beni de unutursa '
Hyunjin sarışının düşüncelerine kıkırdayıp yüzünü avuçları arasına aldı

Felix daha da büzülen dudaklarıyla hafif dolu gözleriyle bakarken
Hyunjin bir kez daha iradesine karşı hayran kaldı

" Öyle bir şey mümkün değil
Ayrıca yemek yemeyi unutursa bizde besleriz hadi kalk bakalım masayı hazırlayıp onu bekleyelim"

Felix hyunjini onaylayıp sağ yanağına dudağını bastırdı

Geri çekilince sevimlice gülüp salona geçti

Ardından kalbi göğüs kafesini delen bir hyunjin bırakarak

Hyunjin delirme eşiğinde olduğunun farkındaydı
Bu güzelliği sevimliligi ona kafayı yedirticekti

Çok geçmeden çalan kapıyla Felix elindeki telefonu bırakıp kapıyı açmaya koştu

Kapıyı açar açmaz beline sarılan kollarla kıkırdadı

Chan ince belli çocuğun beline sımsıkı sarılmış başını boynuna yaslayıp kokusunu içine çekiyordu onu özlemişti henüz sabah evden çıkmasına rağmen

" Hyungg ben de seni özledim ama beni boğmazsan çok sevinirim"

Chan çocuğu duymuyormus gibi açık bıraktığı ve yere indirdiği poşetleri umursamadan çocuğu tek hamlede kucağına aldı

Hyunjin hallerini sırıtıp kapıyı kapatmış ve poşetleri almıştı

Felix şımarıkça gülümseyip inmeye çalışsa da chan'ın onu bırakmaya hiç niyeti yoktu
Çocuğun beyaz tenli bacaklarını beline dolayıp koltuğa oturdu

Hyunjin onlara yemeğin hazır olduğunu söyleyene kadar kendilerince oyunlar oynayıp vakit geçirdiler

Felix aldığı ilgiyi seviyordu
Ama ilgiyi herkesten değil sadece bu iki hyungun'dan aldığı için seviyordu

Yerdeki masaya oturup Felix'i ortalarına alıp yemek yediler
Chan ve hyunjin'in bir eli Sarışının ya bacaklarında ya saçında olurdu
Bu iki adam dokunduğu tende daha çok yanarken
Sarışın onların üzerindeki etkisini bilmeden bıcır bıcır konuşuyordu

İki adam da biliyordu
Sarışın olmadan yapamicaklarını
Ve bu iki adam da biliyordu
Onu başkasıyla görmeye asla dayanamicaklarını...

_____________________________

892 kelime

Bu fice yb geç gelir demiştim zaten okuyucu kitlesi oluşturup öyle yazasım vardı
Yinede biraz yazdım

Umarım bu kitabı seversiniz

My boss in ox bitince bu kitaba ağırlık vericem

Bölümü nasıl buldunuz ?