hastaneden çıkalı 3 hafta oldu selimle hiç görüşme dik .
o salak adamdan sonra selim bana iyi gelmişti bunu inkar edemem. ve açıkçası onu birazcık özlemiş ve merak etmiştim . sehpanin üstündeki telefona bir göz attım ve karar verdim onu arayip nasıl olduğunu soracaktım.
telefonu elime aldım ve anında selim ardı hemen açtım
- nasılsın Şebnem
- iyiyim
- merak ettiğini biliyorum ben de iyiyim sahilde buluşalım mı ?
- o-olurr
- tamam o zaman görüşürüz
- tamam
çantami aldigim gibi fırladım sahile geldiğimde selim bankta oturuyordu ve arkası bana dönüktu bir plan yapip onu korkutmaya karar verdim yavaşça yanina yaklaştım tam bagiracaktim ki
- sebnem Gürsoy boşuna uğraşma orda olduğunu biliyorum ve beni korkutamassin.
Bütün hevesim kursagimda kaldi ve onun yanina oturdum
- of ya ama olmazki böyle sürekli benim içimdekileri biliyorsun ama ben hiç bir şey bilmiyorum.
bana döndü ve ciddi bir surat ifadesi kullandı
- sebnem eger etrafında dolanmami istemessen anlarım
dedi ama sanki gözleri bunu yapamaz gibi duruyordu.
Selimin gözlerine baktım ben bu adama aşık miydim ? bilmiyordum ama selim hayatıma girdiğinden beri ben mutluydum evet onu gormek beni mutlu ediyordu
cevap verdim
- selim ben...
daha bitirmeden bana sarildi ve
- ben de seni görünce çok mutlu oluyorum
dedi
ben de ona sarildim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
aşkın bedeli
Randomben şebnem Gürsoy. bu benim hayat hikayem. hayatıma çok sevdiğim bir adam girdi . Her şey güzelken nerden bilebilirdim bir gün bu aşkın bedelini ödeyecegimi.
