Marriage is a sacred thing, and it is not a joke. Pinagdedesisyonang maigi at pinag-iisipan. Like what I am doing right now. I have to think carefully about his offer. Like wow! He is offering me a marriage! Offering not proposing, that't a different thing.
Because he offers me marriage for convenience!
I don't even think if it is really convenient at all!Nakaupo ako sa couch ng magarbo nyang opisina nang biglang bumukas ang pinto at iniluwa noon ang taong tinutukoy ko na nag-alok sakin ng kasal. None other than Matteo Monteverde, one of the most hot and successful bachelor on the country from the most influential family of course.
He walk towards his table and sat gracefully on his chair. Deretsong tumingin sakin ang mga matang nynag kulay tsokolate at seryoso ang mukha.
"Did you think about it already?" he asked me with his stern and serious voice. How strict Teo?
Ganyan na ba sya makipag-usap ngayon? O sakin lang sya ganyan? Why? Does my presence affects him? I doubt that!
Seryoso din akong tumingin sa kanya at deretso syang tiningnan. Even though I feel nervous right now, I still manage to give him a serious and confident face.
"Is there no other option? I mean this is still our company, I am still the heiress of this property. So why don't you just give it to me, pangalan ko pa rin ang nakasulat sa titulo ng buong building na ito" mataray kong sagot sa kanya.
I saw him smirked at me. Deretso pa rin sakin ang tingin.
"Yes you're right, this property is still under your name, but let me remind to you that almost of the shares of this company is mine. You only have 10 percent of the shares and the rest is mine, so technically, THIS. IS. MINE. " masungit nyang sabi at may diin pa ang huling sinabi nya.
Gustong gusto ko na umusok sa galit. Wala akong kakampi dito dahil wala si daddy. And speaking of my father bakit naman kasi binenta nya halos lahat ng shares nya sa lalaking ito.
" Don't worry Lianna if I will be going to be your husband you will run this company and maybe, I will be able to give you the remaining shares of this company, mababawi mo na rin ang kompanya ng pamilya mo" mahaba nyang litanya.
Tumayo ako sa kinauupuan ko at pagalit na isinukbit ang bag . Nakatingin pa din sya sakin at hindi pa din inaalis ang seryosong tingin.
"I will talk to my dad about this. Sasabihan na lang kita kapag nakapag isip na ako nang mabuti" sabi ko akmang aalis na nang tinawag nya ako.
Masungit akong lumingon sa kanya. Bahagya pa kong nagulat nang nasa harap ko na pala sya, hindi ko namalayan na nakalapit na pala sya sakin.
Inabot nya sakin ang isang piraso nang papel na ikinataas ng kilay ko.
"What's that?" I asked.
"My number, in case you already made your decision, feel free to call me" he said while smirking. Nang aasar ba sya o ano?
Pahablot kong kinuha sa kanya ang papel at umalis na. Kahit pa binati ako ng sekretary nya paglabas ko ng opisina, hindi ko magawang bumati pabalik.
Kumukulo ang dugo ko sa lalaking yon! Anong karapatan nya sa kompanya ng pamilya ko? Sa amin pa rin ito! Bakit sya nang aangkin?
Agad akong umuwi sa mansyon at hinanap si daddy. Kakauwi ko lang galing sa US at ganito agad ang bubungad sakin.
Problema! At hindi lang basta problema!
After the tragedy happened years ago, I decided to study in US to finish may masterals.
Si dad ang naiwan dito sa Pilipinas para sa pangangalaga ng kompanya. And ever since I left this country, I didn't plan to come back here.
Mapapabalik lang pala ako dito nang tumawag sakin si Sydney para sabihin na si Teo na ang nagmamay ari ng Gomez Construction!
"Where's dad?" tanong ko sa kasambahay namin.
"Wala po ma'am umalis po hindi naman po nagsabi kung saan pupunta"
Napakunot na lang noo ko at nagdesisyon na lang na tumungo sa study para doon sya hintayin.
Saan naman pupunta si daddy at bakit di sya nagsabi? We badly need to talk.
Halos kalahating oras din akong naghintay sa study, maya maya pa nakita ko nang papasok si dad.
Something had change in his physique. He is not getting any younger, white hair is now visible at pansin ko na din ang medyo hirap nyang paglakad.
"Oh hija, tapos na kayo mag-usap ni Teo?" he said while coming to his swivel chair.
"Yes dad, and I am still thinking about it" sagot ko naman sa kanya.
"Bakit kailangan mo pang pag-isipan? Hindi ba't iyon naman ang gusto nyong dalawa dati?" he said casually as if it's just that easy to get married.
Gusto namin dati, exactly dati iyon!
Pero ngayon, hindi ko alam. We want to get married years ago because we love each other, we want to be together in this life time.
But it's just all in the past. Hindi ko nga alam kung may nararamdaman pa din sakin ang lalaki.
At ako? May nararamdaman pa ba ako sa kanya?
Meron siguro, galit!
I don't think I can marry him. It's been years since we parted ways. After five years, kaya ko bang pakisamahan sya ulit? Kaya ko bang maging asawa nya? Kaya ko bang harapin ulit ang pamilya nya?
I don't think so. But there is no other way! Kailangan kong mabawi ang pinaghirapn ng pamilya ko, lalo na ni lolo!
Hindi pwedeng ganon ganon lang mapupunta sa kanya ang Gomez Construction! That company is ours!
So I really have to make a decision. I have to accept that fucking marriage!
Kung sa ibang pagkakataon siguro matutuwa ako na inalok nya ako ng kasal.
I will gladly accept your offer Teo, if I am still into you.
