toprak yağmura, ben sana

63 4 31
                                    

1990, Japonya

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

1990, Japonya

22 Temmuz

Sıcak öldürücüydü

Japonya'nın bu zamanları çekilmiyordu doğrusu. Hele ki öğlen sıcağında tarla'da çalışmak zorundaysanız. Küçük Chuuya da biliyordu bunu. Ömrümde yaşadığı en sıcak gündü bu! Tamam, belki on yıllık bir ömrü olabilirdi ama hayli uzun bir süreydi bu.

Açıkçası mısır tarlasında çalışmaktansa gidip top falan oynamayı tercih ederdi ama ablası yüksek bir ihtimal onu yakalayacaktı. Bu yüzden riske girmedi. on yaşındaki bir çocuğu tarla'da çalıştırmak ne kadar doğruydu bilinmez gerçi... Chuuya, annesiyle babasının insan yetersizliğiyle ilgili bir şeyler gevelediğini duymuştu. Chuuya için çok sorun değildi gerçi

"Abla! Çıkmıyor bu!"

Kouyou bir 'of' çekip kardeşinin yanına geldi.

"Nasıl çıkmıyor Chuuya?"

"Çıkmıyor!" dedi Chuuya. "Mısırlar çok inatçıysa ben ne yapabilirim?"

Kouyou kardeşini kenara çekip mısır koçanının iki yanından tuttu ve kolayca çekti. Chuuya hayranlıkla onu izliyordu.

"Nasıl yaptın?" hevesle sordu

"Çok zor değilmiş ya? İki yanından tutup tüm gücünle çekmelisin"

"Ama öyle yapmıştım zaten..." Chuuya yanaklarını sahte bir kızgınlıkla şişirdi.

"Olsun" dedi Kouyou kardeşinin saçını şefkatle okşarken. "Bir dahakine yaparsın" Kouyou etrafına baktı. "Zaten sanırım yardıma başka bir aile daha gelecekti. Sen gidip dinlen birtanem, olur mu?"

Chuuya tam 'Kimler gelecek?' diye soracaktı ancak sormasına gerek kalmadan cevabını aldı. Az ötede bir grup insan el sallayarak onlara doğru yaklaşıyordu.

Chuuya da dahil ailesi onları karşılamaya gittiler. Yetişkinler selamlaşırken kalabalığın arasından minik bir beden koşup Chuuya'nın üstüne atlayıverdi.

"Chuuya Chuuya! Bütün mısırları kendi başına toplamadın umarım" dedi kahve saçlı çocuk. Suratındaki sıyrıklarla komik göründüğünü düşündü Chuuya.

"Toplamadım, yüzüne ne oldu?"

"He? Köpek kovaladı, ben de kaçarken yere düştüm."

god's forgotten children | soukoku oneshotHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin