Ateş ve Güneş

Ateş; Beyza hadi gidiyoruz

Beyza; ödevinizi yaptınızmı ne çabuk bitti. Biraz daha dursaz olurmu

(Abim yine bir şeye sinirlenmişti anladığım kadarıyla ama neye
Sinirlendigini anlıyabiliyodum çünkü sinirlenince elimi morartasıya kadar  sıkıyordu)

Ateş; BEYZAA HADİ DEDİM!

Güneş; bağırma çocuğa naptı sana sen git çocuk burda kalmak istiyo duymadınmı?

Beyza; bi kere daha şu cümleyi kurcam artık seni sevmiyorum abi anladınmı git artık geldiğin yere geri dön istemiyorum artık seni

Ateş; Beyza ne diyosun b-ben sana bu kadar ne yaptım

Beyza; Abi İngiltere'ye gitmeden naptıgını unuttum deme sakın ben unutamıyorum b-bana yaptıklarını unutamıyorum şimdi git abi gitt

Arkasına bakmadan gitti bir yandan üzülüyodum ama o bunları çoktan haketmişti daha abimin bana şiddet uyguladıgını anneme söyleyemedim yapamadım...

Güneş abla anneme bişey söyleme lütfen

Güneş; anlat Beyza noldu niye abine böyle davrandın İngiltere'ye gitmeden noldu hepsini anlat ablacım

Beyza; abim bana şiddet uyguluyoru hâla da uyguluyo artık korkuyorum bir kere...

Güneş; evet bir kere de noldu hadi anlat güven bana kimseye söylemiycem söz

Efe sen de söylemessin dimi lütfen dedi Beyza

Efe; yok söylemem

Anlatmaya başladım

"Abim bir kere eve geldiğinde beni b-bi odaya kapatıp dövmeye başladı yardım istiyebileceğim kimse yoktu annem babam dışardaydı keşke ama keşke bende gitseydim kemerle dövmüştü beni... (bi yandan ağlıyordum)

Güneş; abinin böyle olduğunu bilmiyordum...
Ağlama lütfen hiç kimseye söylemiycem konuşulan her şey aramızda

Beyza; anlatmak iyi geldi teşekkür ederim hiç kimseye anlatamamak çok kötü bişeymiş onu anladım

Efe; ben böyle bi abim olsun istemezdim

Beyza; kim ister ki Efe söyle bana

Güneş; Beyza her ne olursa olsun anlatabilirsin ben sen istemedikce kimseye anlatmam söz

Beyza; keşke abim yerine ablam olsaydı belki bana daha iyi davranırdı

Güneş; şunu unutma Beyza ablan olması illa aynı evde yaşadığınız anlamına gelmez ben de senin bir ablanım
(Sarılırlar)

Beyza'gilin evi
Ateş; anne ben geldim ama o kızın gelmedi

Sedef; nerde niye gelmedi bişey mi oldu

Ateş; yok gelmek istemiyomuş Güneş'gilde biraz daha durmak istedi

Sedef; oğlum noldu yüzün şişmiş ağladınmı gene
Aglayınca yüzünün şiştigini biliyorsun demi

Ateş; yok bu sefer ağlamadım hem ben ağlamam

Sedef; evet hiç ağlarmısın
(Güldüm) neredeyse Beyza'dan daha çok ağlıyorsun

Ateş; neyse anne ben biraz uyuycam

Sedef; tamam ben çıkıyorum haberin olsun

Ateş; nereye

Sedef; Güneş'gile gideceğim
Hayırdır niye sordun

Ateş; hiç merak ettim

Sedef; ne bileyim normalde sen nereye gittiğimi hiç sormazsın da ondan neyse hadi sen uyu ben çıkıyorum

Güneş abla annem geldi

Güneş; Sedef abla hoşgeldin

Sedef; hoş buldum Güneşciğim size yemek getirdim duydum ki annengil teyzengilin yanına gitmiş Bir hafta oradalarmış teyzenin durumu nasıl biliyormusun

Güneş; teşekkür ederim Sedef abla hiç gerek yoktu
Evet annemgil teyzemgilin yanına gitti durumu nasıl bilmiyorum
Buyur geç içer

Sedef; ee ödevi yaptınız mı iki gündür bizim oğlan düşünüp duruyor

Güneş; ha yok yapmadık ben düşündüm ki herkes kendi yapsa daha iyi olur hem hoca not vereceği için siz söylersiniz

Sedef; beraber yapın işte hem birbirinizin fikirleri önemli dün hocayı aradı Ateş iki kişi üç kişi falan yapabilir miyiz dedi hoca da izin verdi yani

Güneş; bakarız

Sedef; Beyza Sen niye eve gelmedin abinle

Beyza; şey anne ben biraz daha kalmak istedim dedim bir yandan Güneş ablaya bakıyordum dememesi için

Güneş; ben ısrar ettim Efe ile oynuyorlardı

Sedef; iyi bakalım şimdi eve gidelim hadi Beyza

Beyza; şey anne ben bugün burada kalsam olur mu?

Sedef; kızım herkesin işi gücü var boş yere niye kalacaksın

Güneş; Sedef abla kalsın biraz hem yalnız hissetmemiş oluruz

Sedef; iyi bari korkarsanız veya bir şey olursa arayın iyi bari ben kalkıyım

Sedef ablayı geçirdikten sonra yemeğimizi yedik yatağımızı serdik yatmak için hazırlanırken...

cama taş atıldı o da yetmedi kapıyı yumruklar gibi çalıyolardı kim diye bakmak için ayağa kaltım tam o anda ateş edildi

apartmandaki herkes bizim kapının önüne doluştu kapıyı kırmaya çalışıyorlardı sanırım bense yaralı halimle uyumamaya çalışıyodum tam da Beyza ve efe'nin gözü önünde vurulmuştum kim bilir ne kadar korkmuşlardır konuşmak istiyordum ama konuşamıyordum tam kalbimden vurulmuştum...

O an içimden geçenleri bir dursaydınız keşke
vurdurulmadan 30 saniye önce annemle konuşmuştum ve bana dediği şey çok canımı yakmıştı...

Bu bölüm biraz kısa oldu ama olsun
Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi yazmayı unutmayınಥ⁠‿⁠ಥ