ZAZALAB ONE SHOT STORY

DIVORCE

"Gawin mo na ang pinagagawa ko, kairo." seryoso lang na nakatingin ito sa akin kahit ilang ulit ko ng sinabi 'yon. Parang hindi n'ya nais ipasok sa tenga ang narinig dahil iniwas lang nito ang paningin sa'kin.

I held my breath

I closed my eyes before stroking my hair out of frustration.

"Napakadali lang 'non, kairo. Pipirmahan mo lang ang papel. Tapos ang usapan!"

Kairo glared at me. Halatang hindi na nagustuhan ang sinabi ko dahil sa titig n'ya. That's all i want, ang magalit siya sakin.

"Bakit mo ba ako inuutisang gawin 'yon? E sa ayaw kong makipag hiwalay sa'yo, lilian?"

"Hindi mo ba ako naiintindihan! Ayoko na sa'yo, gusto ko ng kumawala sa puny*tang relasyon na'to!"

Mariin ang titig sa'kin ni kairo at halatang nagmamatigas.

But I'm determined.

I don't want him anymore.

I don't want a life full of suffering.

"Iiwan mo ako at sasama ka kay lisander?"

Natawa ako. "Ano ngayon sa'yo kung sasama ako sa kanya? Hindi ka ba masaya? Magiging maganda ang buhay ko kay lisander, ng anak mo."

"Paano ako magiging masaya kung malulungkot ang anak natin sa paghihiwalay ng magulang nila?"

"Kesa naman malungkot siya araw araw sa tuwing makikita n'yang nag-aaway tayo! Mas mabuting tapusin na natin 'to! Ayokong pumuti ang mata ko dahil sa hirap!"

He let out a sighed before looked away. Nag tangis ang bagang n'ya bago muling magsalita.

"Bakit ba hindi mo suportahan ang pagbubukas muli ng negosyo ko?"

Pagak akong natawa. "Ano ba ang nangyari ng araw na suportahan kita sa pag-aabroad mo? Hindi ba nauwi lang din sa wala! Nabaon tayo sa utang dahil sa letcheng pangarap mong yan! Pati ako nadamay pa!"

"Lilian makinig ka, magiging maayos din ang lahat. Hindi naman sulusyon ang paghihiwalay dahil naghihirap ako."

I shooked my head. Hindi ko na nais makinig pa sa sasabihin n'ya dahil ayoko na talaga. Mahal ko s'ya, but i can't just dumped lisander for now. Siya ang boss ko sa trabaho, may ari ng isang kumpanya at doon ako namasukan bilang sekretarya n'ya.

Lisander is rich. Maibibigay n'ya ang lahat sa akin at mababayaran ko lahat ng utang ko dahil lang sa nagastos namin para sa pag-aalis sana ni kairo.

"Ayokong umasa sa bulok mong talyer, kairo. Sawang sawa na ako sa hirap, hindi ka man lang ba naaawa sa anak mo? Magiging maganda ang buhay n'ya sa oras na mapunta ako kay lisander, kahit iyon na lang ang isipin mo...."

Wala ng emosyon ang mga mata ni kairo habang nakatingin sa akin..Kumuyom ang kamao n'ya, madilim na ang tingin sa akin ngunit hindi ako nito pinagsalitaan ng masama.

"Papayagan na kitang umalis, ngunit..." tumaas ang kilay ko ng tumayo s'ya upang lumapit sakin. "Hindi mo maisasama si sopia."

Tinalikuran n'ya ako. Tumungo ito sa mesa kung nasaan nakapatong ang papel na siyang pinipilit kong pirmahan n'ya. Matapos ng ilang segundo ay lumabas na ito ng walang imik.

Almost eight years kaming magkakilala. Ikinasala kami noong umabot ng apat na taon ang relasyon namin. Mahirap lang kami, may talyer siya na namana nito sa kanyang ama. Ngunit ng magkaroon ito ng pagkakataong tumungo ng abroad ay ibinenta lahat n'ya ang mga materyales, nagkaroon kami ng maraming utang ngunit hindi niya nagawang umalis dahil isa lang palang scammer ang kanyang recruiter.