özlerim/FİNAL13

24 3 0
                                    


taehyung

yarım saatir hastanedeydik gguk'u ameliyata almışlardı evet ben yine ve yine çok geç kalmıştım kırmıştım onu, unutmuştum yerimizi. bana kızmakta haklıydı aslında o herşeyde haklıydı işte lakin ben bunu sanırım çok geç fark ettim .Şuan ne mi yapıyorduk ameliyathanenin kapısında bekliyorduk hepsi ağlıyordu yoongi ve noamjoon bile (tanımasalarda) ben onlara bahsetmiştim gguk'dan  .Ardından topuklu ayakkabı sesi geldi çok yavaştı kafamı kaldırıp baktım jeon'un annesiydi telefon ile ilgileniyordu duygusuz it oğlun ölüyor lan senin  beni gördüğü gibi gözleri doldu sanırım ben biraz erken konuştum.Koşarak yanıma geldi ve sarıldı bana


"tae seni çok özledim"

Ne yani şimdi bu kadın oğlu için ağlamıyormuydu hemen iktirdim ondan iğreniyordum


"sen...sen gerçekten iğrençsin. LAN SENİN İÇERİDE OĞLUN ÖLÜYOR YAŞAYACAĞININ GARANTİSİ YOK HALA NE İÇİN AĞLIYORSUN YA"


"KENDİ SUÇU . KENDİNE ZARAR VERMESEYMİŞ BANANE"

"senin anneliğini sikeyim ben"

aniden ameliyathanenin kapısı açıldı hemşirenin teki koşarak çıktı içeriden ve bağırdı

"ACİL HAN HOCAYI ÇAĞIRIN HASTAYI KAYBEDİYORUZ"

ne diyordu o . Ne demek hastayı kaybediyoruz .Şaka olmalı bayan jeon duyduğu şeyle ilk defa tepki verdi

"Ne diyorsunuz o ölüyor mu?"

ağlıyordu sonunda dedim içinde biraz evlat sevgisi varmış lakin birden ağlarken gülmeye başladı


"sonunda ondan kurtuluyorum tanrım teşekkür ederim"

iğrenç...saçından tutarak hastaneden dışarıya sürükledim onu güvenliği tembihledim onu içeri almasınlar diye ondan tiksiniyordum ama  jeon'da benden tiksiniyor du değilmi keşke onun yerine ben orda olsaydım 

"tae o iyileşecek  değil mi"

diyen jimindi ağlıyordu sanki ruhu bedeninden çıkmış gibi seside bağırmaktan kısılmıştı zaten


"iyileşecek jimin benim jungkook'um bunu başarır"

yalandı bende onun için çok korkuyordum ve söylediklerimden kendim bile emin değildim jin bir anda bağırıp üstüme gelmeye başladı


"HERŞEY SENİN YÜZÜNDEN . SİKTİĞİMİNİN YERİNE NEDEN DAHA ÖNCE GİTMEDİM TAE"

haklıydı buda benim suçumdu ben geç kalmıştım ben hergün gittiğim o yeri bugün hatırlamamıştım . Yere çöktüm bilmiyorum içimdeki acıyı nasıl anlatabilirim ki hani  böyle  acıdan hissizleşirsiniz delirir ve kendinize arar verirsiniz ama bunu elinizde olmadan yaparsınız titrersiniz ölmek istersiniz çünkü en değerliniz aileniz tek yaşama sebebinizi kendiniz yüzünden kaybedersiniz böyleydim işte . Sinirle ayağa kalktım duvarı yumruklamaya başladım


"SİKEYİM İŞTE ÇOK GEÇ KALDIM , ONU UNUTTUM BEN....APTALIN TEKİYİM"


ellerim kanarken yoongi yanıma gelip durdurdu beni 


"manyakmısın oğlum sen...ZATEN HERKES ÇOK KÖTÜ SENDE YAPMA...YAPMA İŞTE"

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 17, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

PinhaniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin