kırgınlık- 12

37 3 0
                                    


taehyung ile konuşmam üzerinden tam bir hafta geçmişti tabi bu sürede bir şekilde birşeyler uydurup okula gitmedim  çünkü biliyordum eğer gitseydim taehyung benimle konuşurdu ve ben henüz buna hazır değildim bazı şeyler yalan olsada kendiside demişti bana zorbalık yaptığını kabul etmişti.Evet benimde fazla hatam olmuştu lakin onun yaptığı şeyler yüzünden hala zorbalık görüyordum .Bu arada bagum ve tae arkadaşmış yani bogum olanları o şekilde öğrenmiş bunuda 2 gün önce öğrendim instagram'dan tae bir fotoğraf atmıştı


Gönderisi buydu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gönderisi buydu

yani aslında bogum  benimle uğraşmasaydı onunla arkadaş olabilirdim çünkü özünde iyi çocuktu .Herneyse bugün bizimkileri bir şaşırtayım dedim onlara sürpriz yapacaktım saat 12.15 falan yani öğle arası hava fazla soğuk değildi o yüzden üstüme salaş bir beyaz tişört onun altına da dizleri yırtık mavi kot pantolon üstüme de bir hırka alarak çıktım yola 15 dk falan sonra gelmiştim okula .Kantine  doğru ilerlemeye başlamıştım onlarla görüştükten sonra raporumu verip gidecektim ve onları akşam dışarıya çıkartıcaktım benim yüzümden çok zorlanıyorlardı  .Kantine girdiğimde gözüme ilk önce çarpan onlar olmuştu zaten ben ne diyeceğimi bilemiyordum benim yokluğumda hep böylemi yapıyorlardı taehyung ve gurubu ile mi vakit geçiriyorlardı ben miydim tek sorun .Yani ben sadece onların zorlandığını sanmıştım oysaki ama herkes gayet iyi duruyordu yoongi ve namjoon hyung sonradan gelsede  taehyung ile takıldıkları için onları da sevmiyordum ama bizimkiler hemen onlara kaynaşmış gibiydi sonra ise gözlerim ile jin hyung'un gözleri kesişti bir anda gülümsemesi soldu gözlerim dolarken oradan gitmem gerektiğini fark ettim ardından hemen müdür odasına gidip raporu verdim ve çıktım okuldan.Tekrar aynı şey oluyordu ben koşuyordum ve taehyung bana sesleniyordu aynı annemin onu öptüğü günki gibi olmuştu  eve gidersem gelirlerdi peşimden o yüzden bir süreliğine durdum ve sonrasında arabaya binip gitmiştim .Yarım saat sonra çimenlik olan hoş bir yere gelmiştim burası fazla bilinmiyordu o yüzden fazla insan yoktu bunun verdiği rahatlama hissi ile büyük bir ağacın altına doğru ilerleyip yaslanmıştım  koşarken çok yorulmuştum ve arkadaşlarımın bana böyle birşey yapmasını beklemiyordum ben böyle işi sikim .Daha fazla düşünmek istemedim ve gözlerimi kapattım

taehyung

biz yemekhanede toplaşmış sohbet ediyorduk yani açıkçası konu jungkook olunca ben karışıyordum onu çok özlemiştim ve gerçekten çok pişmandım namjoon ve jin söylemeseler de ben anlamıştım onların aralarında birşey olduğunu demek namjoon bu yüzden öyle diyordu gurupta netse jimin kook'un küçüklüğünden bir anı anlatırken herkes gülmeye başlamıştı sonraysa direk jin'in yüzünün düştüğünü gördüm ve baktığı yöne doğru baktım jungkook'tu bakışında çokça kırıklık vardı arkasından koştum bağırdım ama beni umursamadı bir anlığına ogün geldi aklıma lanet olsun

aradan tam 3 saat geçmişti ne aramalara ne de mesajlara bakıyordu ki zaten beni engellemişti evet haklıydı onun haberi olmadan böyle birşey yapmamalıydık yemin ederim o haklıydı hem haksız olsada onu savunurdum ben  bu üç saat bir ömür gibi geçmişti  okuldan çıkmama izin vermemişlerdi beklemek zorundaydık

"ya allahım nerede bu çocuk" demişti jimin ağlayarak gece olmuştu saat 10'a geliyordu ama hala kook'tan ses soluk yoktu olabileceği heryeri aradık ama yoktu sonra jin hyung konuşmaya başladı heyecanla "kook'un annesi arıyor umarım evdedir" demiş ve telefonu cevaplamıştı "buyurun bayan jeon"

"jin jungkook sizin yanınızda mı eğer öyleyse söyle ona akşam evde olmayacağım işim çıktı 3-4 günlüğüne yurt dışına çıkamam gerekiyor"

"nasıl yani bayan jeon kook sizin yanınızda değil mi" dedi jin göz yaşları tekrar akmaya başlamıştı " hayır ben sizin yanınızda sanmıştım neyse gelir birazdan o eve "

"bayan jeon oğlunuz kayıp farkındamısınız siz ya onu arayıp bulmalıyız"

"bulun o zaman şuan işim cidden önemli bulamazsanız polise ihbar verin" jin duyduklarından sonra elindeki telefonu sinirden fırlatmıştı "ya kadına oğlun kayıp diyorum bana bulun benim işim var diyo amk kafayı yiyicem nerde bu çocuk" 

"eğer onu bulursak yanımda tutucam bu nasıl anne böyle ya "demişti jimin de ardından aklıma gitmiş olabileceği bir yer daha geldi lise yıllarında benim kook'u götürdüğüm bir çimenlik vardı  bana o zaman söyle demişti "eğer olur da bir gün sana kırılır sam ve yalnız kalmak istersem burada olacağım geç olmadan beni buradan al tamam mı .Geç gelirsen neler olacağını biliyorsun"deyip kıkırdamıştı lanet olsun çok geç kalmıştım"ben jungkook'un nerede olduğunu biliyorum onu alıp geleceğim"deyip hızlıca arabama bindim ve gideceğim yere doğru sürmeye başladım .Aradan yarım saat geçmişti ve sonunda gelmiştim ama geldiğimde yerde yatan üstü kan olmuş bir bendenle karşılaşmayı beklemiyordum

"gguk sen ne yaptın böyle"

"tae hyung çok geç kalmadın mı ?"

evet ....evet buraya gelmekte geç kalmıştım ancak onu hastaneye götürmek için geç değildi 

"özür dilerim gguk .Dayan biraz tamam mı hastaneye götüreceğim seni"

"niye bu kadar çabalıyorsun anlamıyorum zaten öleceğim"

"hayır gguk öyle deme ...deme yani öyle ya....ölemezsin tamam mı buna asla izin vermem güzelim "

son olarakta "seni daha yeni bulmuşken temelli kayedemem"demiştim ama onun bunu duymadığını biliyordum




bitti .sizce neler olacak düşünün bakalım

her neyse kendinize cici bakın 

baybayyyy

baybayyyy

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
PinhaniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin