baran hep beni koruyodu neyse odamda telefona bakarken telefonum çaldı bende açtım arayan annemdi hemen açtım
neslihan:kızım baban ve ben artık çok pişmanız gel kızım
arya:anne ben bilmiyorum
neslihan:kızım bak gel devam edelim hiçbirşey olmamış gibi herşeyi geride bırakalım
arya:anne ben sadece saatler için gelirim o evde kalmam
deyip telefonu kapattım annem ağlıyodu onu ağlarken görmek beni çokk üzüyodu neyse yataktan kalktım üstümü giyindim baran evde yoktu buda annemi görmek için fırsattı 2 saatlik işi vardı bende annemle 2 saat geçirip eve geri dönerim düşüncesiyle evden çıktım
arya info:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
evden çıktım taksi çağırdım ve evin önünde indim evin kapısını çaldım annem açtı hemen bana sarıldı birazda ben sarıldım ve geri çekildim içeriye girdim ve oturdum sonra birden kapı aıldı balkonunda kapısı açıldı içeriye silahlı kişiler girdi
neslihan:noluyo burda?!
birden bana silahı doğrulttular biri kolumdan tuttu ve bahçeye çıkardılar bağırdım çağırdım beni bırakmadılar sonra karnımda bir acı hissettim ve silah sesi mermi karnıma girmişti beni bıraktılar yere düştüm acı içinde kıvranırken baranın sesi geldi
