Առավոտյան Ջեննին արթնացավ արևի կիզիչ ճառագայթներից. Այնպիսի արևոտ եղանակ էր,կարծես երեկվա անձրևոտ եղանակը չլիներ։Ջեննին արթնացավ,պատրաստվեց ու գնաց պատշգամբ' զանգելով մորը
-հա աղջիկս,բարև
-բարև մամ ջան,ոնց ես
-լավ եմ բալես,դու ասա,ոնց ես,հայրդ ոնցա,ինչ եք անում
-ոչինչ...մամ կարոտել եմ քեզ
-ես էլ բալես,բայց ինչ կարող եմ անել
-ոչինչ...ցավոք ոչինչ անել չենք կարող...
Ջեննին զրուցում էր մոր հետ,երբ պատշգամից նկատեց այն խորհրդավոր երիտասարդին,որի հետ ծանոթացել էր երեկ։ Չոնգուկը գնոիմ էր առաջ,դեպի դիմացի նստարանը։Ձեռքին Ագաթայի <<Մահ ամպերի մեջ>> գիրքն էր։
-Մամ,ես քեզ մի փոքր ուշ կզանգեմ,լա՞վ
-լավ աղջիկս,գնա,հետո կզուրեցենք
-լավ🩷
Ջեննիի աչքերը պսպղում էին ինչպես ադամանդը,փայլում ինչպես արևի ճառագայթները։Նա մի րոպե շուտ ուզում էր տղային ընդառաջ գնալ,նստել կողքին ու զրուցել հետը,բայց թե ինչու,ինքն էլ չէր հասկանում
Ջեննին ժպիտը դեմքին դուրս եկավ այգի ու գնաց Չոնգուկի մոտ
-բարև
-բարև Ջեննի,ինչպե՞ս էս
-լավ դու՞
-լավ...ինչ է եղել,ինչու էս եկել
Ջեննին զարմացավ...իսկապես,ինչու էր եկել,ինքն էլ չգիտեր
-դեե...ուղակի...) եթե խանգարում եմ կարող եմ գնալ...)
-ոչ ոչ,արի և նստիր կողքիս,բացի այդ քո հետ ժմնկ անցկացնելը ինձ շաատ հաճելի է
-ըհմմ,նկատեցի որ գիրք ես կարդում
-այո,սիրում եմ գիրք կարդալ աշնան հանգիստ եղանակին
-հաա,հասկանալի է,իսկ ում գիրքն էս կարդում՞
-Ագաթայի
-վաուււ,ես էլ եմ Ագաթա շաատ սիրումմ, իսկ որ ստեղծ.-ը՞
-դեե,հիմա կարդում եմ մահ ամպերի մեջ-ը,բայց սիրածս գիրքը դա <<Սպանություն գոլֆի դաշտում>> գիրքն է
-ըմմ,իմն էլ <<Դիակը գրադարանումը>>
-հասկանալի է
Ջեննին տեսնում էր,թե տղան ինչպես է լարված ուզում գիրք կարդալ... չուզեցավ անհանգստացնել տղային։Լռեց,որ տղան վայելի գիրքը լռության մեջ,բայց տղայի մեջ մի բսն գերեց աղջկան...տղայի աչքերը....որքաան փայլուն և գրավիչ էին Չոնգուկի աչքերը...
Աղջիկը ուշադիր զննում էր տղային,երբ..
-բավական չէ հիանաս ինձանով՞🤭
-ըհհ,ովվ...երբբ...ով ասալ որ հիանում եմ քեզնով
-ուզում էս ասել,որ սխալ նկատեցի՞
Աղջիկը գլուխը կախեց
-լավ,մռութդ մի կախիր,կատակում էի
YOU ARE READING
կույր զգացմունքներ❤️🩹
Romanceզգացմունքներ,որոնք թաղված են քո ներսում և միայն մեկը կկարողանա այդ վերակենդանացնել🫀❤️🩹
