Bazı şeyleri geride bırakıp yeni sayfa açmak iyi gelir insana
͏h͏ü͏z͏ü͏n͏l͏e ͏s͏e͏v͏i͏n͏ç, ͏u͏m͏u͏t͏l͏a ͏d͏ü͏ş ͏kı͏rı͏k͏lı͏ğı ͏s͏ü͏r͏e͏k͏l͏i ͏i͏ç ͏i͏ç͏e͏y͏d͏i; ͏b͏e͏l͏i͏r͏s͏i͏z ͏b͏i͏r ͏d͏u͏y͏g͏u ͏a͏m͏a ͏d͏a͏i͏m͏a ͏y͏a͏b͏a͏n͏cı ͏o͏l͏m͏a͏k ͏v͏e ͏a͏lı͏ş͏a͏m͏a͏m͏a͏k...( ͏s͏t͏e͏f͏a͏n ͏z͏w͏e͏i͏g ͏kı͏zı͏l )
Kolayca alışıcaktın Tokyo'ya, orada yaşayan ilkokul arkadaşların Yuzuha ve Hakkai seni ilk günden sıcak karşıladılar.
Abileri Taiju shiba ile hiç tanışmamıştın merak ettin ve sordun
"Çocuklar abiniz nerede ? Onu hep merak etmişimdir."
yüzü düşerek konuştu hakkai "Genellikle eve gelmez nerede olduğunu bilmeyiz ne zaman geleceğinide hiç bir zaman bilmedik"
Yuzuha Hakkai'nin yarım kalan cümlesini duvarda asılı olan resime bakarak devam ettirdi "zaten anca adamlarını kapıya koysun siktiğimin çetesi yüzünden bize hiç vakit ayırmadı en küçük hatamızda bize şiddet uyguladı küçüklüğümüzde bize bunu yapmak zorunda olduğunu söylemişti"
duvardaki resime baktın
"Taiju denilen gavat bu mu yani ?" öfkelenmiş vaziyette sordun.
Yuzuha kendinden emin bir şekilde konuştu "ona yaklaşmayı hatta onun yanında nefes almayı aklından bile geçirme y/n"
gözlerinizi kapıya çevirdiniz
karşınızda duran öfkeli, büyük, iri adam konuştu "Yuzuha,Hakkai bu kim ?"
"İlkokul arkadaşımız Y/n"
bu kadar yakın bir zaman dilimi içinde karşılaşmayı beklemiyordun ne tepki vereceğini bilemez vaziyette konuştun "Ben gideyim artık"
"İstersen kalabilirsin fark etmez "
Yuzuha ile Hakkai bu tepkiyi beklemez bir şekilde birbirilerine baktılar
odasına gittiğinde Hakkai konuştu
"Seni mi beğendi o ?"
Yuzuha başı ile onayladı bu kadar nazik hiç olmamıştı her ikisi bu durumu çok anormal karşılamıştı
Duygusuz abileri birini mi beğenmişti yoksa iyi gününde miydi ?
"Hiçbir şey hissetmedi, içindeki bütün duygular ölmüştü."senin düşüncen Stefan Zweig'in sözü ile aynı yöndeydi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐓𝐚𝐢𝐣𝐮 𝐒𝐡𝐢𝐛𝐚 | ʀᴇᴀᴅᴇʀ |
FanfictionTaiju shiba şiddet bağımlısı biriydi. Kim olursa olsun onu bu şiddetten vazgeçiremezdi sigara,alkol gibi bağımlılıklar yerine şiddet bağımlısıydı. shiba kardeşleri zor duruma düşürüyordu bu durumdan çok sıkılmıştılar yaşlı ağabeyleri ne eve gelirdi...
