I NEED U [BTS FanFic]

BTS2 : Drown (Jimin)

Jimin's POV

Deoneun doragal su eopsdorok~

(So I can't ever go back to you~)

Nasa CR ako ngayon, Hinihintay na mapuno ang Bathtub.. May hawak akong dalawang letter.. Binasa ko itong muli.

Yung unang sulat ay yung Love Letter niya sa akin.. Ang dahilan kung paano nagging kami..

~Flashback

"Namjoon, Paturo naman gumawa ng tula ohh.." pangungulit ni Jin-hyung kay Rapmon-hyung.. Sumasayaw kasi kami ni jungkook ditto sa tambayan namin, pastime lang..

"guys!! May nag iwan nito sa labas ng pinto.. Para kay jimin." Sabi ni Hopie-hyung na may hawak na pink envelope

"Ohh??" kinuha ko iyon at binasa.. Tula siya pero sweet.. then nakita ko yung pangalan.. Siya yung babaeng matagal ko ng gusto!! Di ko binalak ligawan kasi akala ko nuon may iba siyang gusto..

Nagmadali akong tumakbo para hanapin sya, nakita ko sya sa garden.. ngumiti ako at tumabi sa kanya..

"Hey.." sabi ko, nagulat siya at nabitawan ang hawak niya.. Mabuti nalang at nasalo ko ito..

"Uhmm.. sorry eto ohh.." inabot ko yun sa kanya habang umiiwas sya ng tingin.. Tumawa lang ako at inakbayan sya

"gusto rin kita eh.. Liligawan kita" sabi ko at dun ko na sinimuang ligawan sya..

~End of flashback

Kinuha ko yung lighter at sinunog ko ang letter na iyon, sa tuwing nababasa ko kasi yun, lalo lang bumabalik yung sakit ng ginawa niya sa akin..

Kinuha ko ang ikalawang letter, ito ang huling letter "Im sorry I cant" yun ang nakasulat, sinindihan ko ulit ang lighter at sinunog ko iyo.. sumandal ako sa bathtub.. Marami ng tubig ang nasasayang dahil tuloy tuloy lang pag agos nito, parang mga luha ko na di nauubos kahit anong gawin kong iyak..

Nararamdaman ko na ang lamig dahil naka sando lang ako at bathrobe.. Tumayo ako at pumunta sa bathtub.. Sinara ko ang gripo at sumandal.. iniisip ko parin kung gaano kami kasaya ng mga araw na iyon, kung paano ko ako ngumiti, at mabuhay ng dahil lang sa kanya.. Nagging isang Artist lang ako, bigla na syang nawala.. Kinuha ko ang phone ko.. Maraming calls and message galling kila Rapmon Hyung at Jin Hyung.. Di ko ito pinapansin hanggang sa isang number ang biglang tumawag sakin.. sinagot ko ito..

"hello? Jimin? Nandyan ka ba?" sagot ng nasa kabilang linya

"Kung nandyan ka, Im really really sorry.. Im arranged to a marriage na di ko naman gusto.. kala ko kakayanin kong sumama sayo nuon kaso, I cant. Ayaw kong masira ka ng dahil sakin.. Lalo na yung image mong iningatan..Im very sorry, kaya ko rin yun ginawa ay dahil, may nangyari samin ng fiancé ko.. Di ko yun ginuto.. Ayaw kong lumaki ang magiging baby ko ng walang ama.. Im ver sorry.. I hope you can forgive me.." sabi niya..

"Im sorry.." sabi ko at pinatay ang phone ko.. Im sorry.. That's how we ended our relationship.. sinabunuta ko ang sarili ko habang umiiyak ng malakas.. I want to die.. I want to kill myself now.. I cant take all the pain...

I stopped for a while.. I really want to kill myself.. Unti unti kong inilubog ang sarili ko.. hanggang sa hinayaan ko ang sarili ko na ipikit ang mga mata ko. Wala na akong maramdaman, pumapasok na ang tubig sa ilong ko..

"Jimin!!" may babaeng sumisigaw..

"Jimin!!!" sigaw niya.. Is that an Angel??

"JImin!!" rinig ko ang pag sigaw at pag hikbi.. nakaramdam ako ng pag sampal ng mahina sa mukha ko..

"Jimin!! Please Breath.. Don't Leave me!!" sigaw ulit ng boses ng bigla akong makaramdam ng malambot na labi sa labi ko at binibigyan ako nga hangin..

Umubo ako.. at nakita ko ang Bestfriend ko na umiiyak.. "Beatrice??" sabi ko at Bigla niya akong niyakap habang patuloy sya sa pag iyak..

"Nakakainis ka naman ehh!! Bakit di mo sinasagot mga tawag ko.. Tapos makikita kita mag papakalunod sa bathtub!! Alam kong pandak ka Park Jimin kaya pwede kang malunod sa bathtub!! Pero di mo inisip namasasaktan ako ng sobra sa gagawin mo... Ang hirap mawalang ng taong mahalaga sayo.. Lalo na kung mahal na mahal mo.. Park Jimin.. Nandito pa ako ohh.. Mahal kita.. Kaya please wag mo ng gagawin yun!! Pag inulit mo yun sa swimming pool kita lulunurin!! Sana ngayong nalunod ka narealize mo na ang shunga mo.. Manhid kang pandak ka!!" sabi niya.. I hugged her back.. Ngayon ko nalang ulit naramdaman ang ganitong klase ng yakap.. Siya ang bestfriend ko na laging nandito para sakin.. I never knew she felt something to me..

"I'm sorry for making you worry.. Di ko na uulitin.. Sorry din, di ko narealize feelings mo sakin.." sabi ko naman then she hugged me agan..

"I will never ever ever leave you.. nandito lang ako," sabi niya.. I kissed her forehead and hugged her again..

" I'll try-no scratch that I will love you the way you love me or even more than that.." sabi ko sa kanya..

"I Love You" humiwalay siya sa yakap at kinuha ang twalya.. nilagay niya ito sa ulo ko at pinatuyo ang buhok ko, Gaya ng ginagawa niya simula pa nung bata kami..

Wae dachil geol almyeonseo jakku niga piryohae

Translate:

~Why do I keep needing you when I know I'll get hurt?~

Now, I don't need my Past.. what's important is my present.. I love her And I know she's the girl I NEED to remain as Park Jimin.. The girl That I NEED for the rest of my life..