HABERİN YOK

'HY' 1.Bölüm

Arkadaslar merhaba bu kitabı okulumdan bir çocuk ve kızdan etkilenerek yazdım . Kahramanlar hikayedeki özelliği taşıyor . Hikayeyi yazmamda arkadaslarimin cok yarari var . Beğeniceğinizi umuyorum.Mutlaka yorum atmayi unutmayin .

sizi seviyorum ...

"Hayır Duru burayı tam olarak bilmiyoruz . Tek başına çıkamazsın "

"Ama abla yiyecek bir şeyler almak istiyorum"

"Biraz sonra seninle çıkacağız Duru . Bir yerlerde market bulabiliriz sanırım."
"Of abla tamam , annem de erken gelse keşke "

"çok söylenme , üstümü değistirip geliyorum "

Bu küçük cadıyla eskisine göre daha çok ilgilenmek zor . Eski düzenimiz tamamıyla değisti. Farklı bir yerdeyiz. Bizim için farklı annem için aynı olan bu yerde çünkü burası annemin memleketi ve babamla boşandığı için buraya geldik . İstanbul'a ara sıra geldiğimde çok hoş görünüyordu ama şimdi çok farklı . Akrabalarımızdan uzsk bir semtte oturuyoruz . Herşey annemle babamın kavgasında annemin o akşam kağıdı çıkarıp 'dava açtım ' demesiyle başladı .
İşte o zaman babamda dahi kardeşimle benim agzım acık kalmıstı .
Genelde her zaman kavga ederler ama bu sefer annem dava mı açmıştı.

"Artık dayanamıyorum , her akşam içicegine biraz da bize katkın oldsa . Azıcık çocuklarınla ilgilensen . "

Doğruyu söylüyordu .Bizimle adı baba olduğu için canı istediğinde babalık taslıyordu . Açıkcası babamdan çok sevgi görmedim . Hatta bazı zamanlar nefret ettim . Ufak bir sebebpten dolayı olsa bile bana bağırması beni korkutuyordu .
Kardeşim biraz daha küçük olduğu icin üstüne gitmiyordu. Tabiki de bazen sevecen olabiliyordu . Ama her akşam içki içiyordu. Bu hem onun zararına hemde bizim .

"Saçma saçma konuşma Sedef ne boşanması? "

"Ya simdi mi aklına geldim ? İki gün içinde kağitlar iş yerine gelir . "
"Yaptığın çok cocuksu Sedef . "
"Görücez bakalım Uğur "

Kardeşime bakıp ufak bir gülüş yolladım .Ben gerçekten boşanmalarını istiyodum . Onların bir çok kez kavgalarına denk geldim . Artık babamdan nefret ediyorum .
Okulumun son günleriydi zaten . Annemle babam boşanmıştı . Okulun son günü çok ağlamıştım . En yakın arkadaşımdan sınıfımdan evimden ayrılıyordum .
Aslında bu okulda yaşadığım kötü anıları bırakıyordum . Bora gibi mesela .

Eşyalarımız topluydu . Uçağa binerek Ankaradan İstanbul'a gelmiştik . İstanbul'a bazen giderdik annemin akrabaları hep orda zaten . Çok severdim İstanbul'u . Oraya gidince denizi gorurdum. Senelerdir deniz izlemeyen birine garip gelebilirdi .

2 ay falan dayımlarda kalmistik . Artık yerleşme zamanı gelmişti .
Annem bir semtte cok guzel bir sitede daire almıstı . Eski evimizden daha guzel .
Annemin avukat olmasının faydaları ..
üstelik burda daha fazla para kazanacagi belliydi .

Mutlumuyduk ?evet..

yeni hayatı kavgasız gürültüsüz geçirebileceğiz . Üstelik yeni arkadaşlar da edinebilirim hoş arkadaş edinmek istermiydim bilemiyorum doğrusu .
Annem işteydi ve market aramaya başladık .
Ve sonunda ...Duru'nun istediklerini aldık ve eve gittik .

Bir iki hafta normaldi . Aslında biraz daha huzurlu . Okul başlayacaktı . Fazla merak ediyorum yarı bursla gideceğim bu koleji.
Kendini begenmis tipler umarım benimle muattap olmazlar .

"Kemerini takmana gerek yok "
"Ama ben takmak istiyorum "
"Bana güvenmiyor musun ?"
"Tamam sen bilirsin . "

"ÖNÜNE BAKKK !!! "

Arkadaslar umarim begenmişsinizdir .Lütfen yorum atın .
sizi seviyorum ...