dan toch weer even samen?

hoofdstuk 1

Het is vier uur op de Universiteit van Antwerpen. Caro is klaar met haar laatste les voor de Kerstvakantie, zodra de bel gaat pakt ze haar tas in en loopt ze zo snel als ze kan naar haar kluisje. Toen ze haar kluisje opende zag ze een foto met Yemi en Maria, ze had veel zin om hun deze vakantie weer te zien want ze hadden het allemaal zo druk op school gehad. Caro had al haar boeken uit haar kluisje gepakt en stond op het punt om haar vrienden gedag te zetten tot dat Caro haar oog viel op de foto met Vince. Ze twijfelde of ze die in haar kluisje moest hangen maar had het toch gedaan, Caro bedacht zich hoeveel ze Vince eigelijk miste nu hij in Engeland zat. Terwijl ze naar de foto aan het staren was kwam één van haar vriendinnen aanlopen. "Hey Caro, fijne vakantie hé. Sorry dat ik niks kon doen na school maar ik moet echt gaan anders mis ik mijn vlucht" zei ze. Stiekem was Caro wel jaloers op haar vriendin, zij bleef in Belgie en haar vriendin ging naar Nieuw Zeeland. "Is helemaal oke". Eigenlijk had Caro al afgesproken met Camille en Merel na dat haar vriendin had gezegt dat ze niet kon. ''Jij ook fijne vakantie hé" zei Caro nog snel.
Toen Caro naar buiten liep kwam Camille al aanrijden in haar auto, ze had die zelf gekocht van het geld dat ze had verdient met haar bedrijf Ka Mi. Toen Caro naar de auto liep zag ze dat Camille en Merel druk dingen aan het plannen waren maar toen Caro instapte werd het precies stil, alsof ze niks mocht weten. Caro had geen zin in een akward stilte dus onderbrak die gelijk. "Hey meiden, hoe is het met jullie?" "super goed, met jou Caro?" antwoorde Merel terwijl Camille weg reed. "Uh ja ook goed" zei Caro. "Wat gaan we doen vanmiddag?" Merel keek Camille aan maar ze keek niet terug, ze was veel te gefocusd op de weg. Camille en Merel hadden geplant dat ze met Caro op stap gingen, alleen Caro mocht daar nog niks van weten. Merel was niet zeker of ze het al mocht zeggen van Camille dus verzon snel iets. "Ja nou dat is een verassing voor jou haha" Caro wist echt niet wat ze kon verwachten dus vroeg iets veder door. "Ma Merel, kun je niet een kleine hint geven?" Maar geen van de meisjes gaven antwoord.
Na ongeveer vijftig minuten rijden kwamen ze aan in Gent, Caro had dat al gezien omdat ze op de borden had gekeken langs de weg. "Camille, Merel? Waarom zijn we in Gent, ik dacht we gaan gewoon in Antwerpen blijven?" zei Caro al snel. Merel keek Camille aan en deze keer kreeg ze wel een blik terug. "Zullen we he...." zei Camille en nog voor ze haar zin kon af maken was Merel al aan het vertellen aan Caro wat ze deze middag gingen doen. "OMG, Caro ik mag het eindelijk zeggen van Camille maar we gaan gezellig met z'n drie'tjes naar het nieuwe super coole mega mooie trendy Café in Gent! We hebben gehoord dat ze daar de beste cake smaken hebben, zoals oreo, skittels, caramel, banaan en zelf vlinder". "Vlinder smaak?" vroeg Caro. "Uh ja dat stond online, vraag me ook niet hoe ze dat doen hahah, maar vind je het leuk?" Caro had al gelijk door dat dit was waar ze zo geheimzinnig over deden, maar dat hoefde hun natuurlijk niet te weten. "Ja natuurlijk!" antwoorde Caro.
Eenmaal in het café waren Camille en Merel al allemaal foto's aan het maken voor hun social media. Caro deed daar niet zoveel aan, als Caro een foto maakte stuurde ze die vaak naar haar papa en die stuurde er dan soms een terug. Nu vooral omdat hij samen woond met Suzanne in de Ardennen. Éen paar minuten later kregen de meisjes de kaart om hun cake uit te kiezen, Camille en Merel waren nog nie zeker wat ze gingen nemen maar Caro wel. Ze had nog geen idee wat het inhoude maar ze ging sowiso voor de vlinder cake kiezen. Ze had al een paar uur niet meer aan Vince gedacht maar nu weer wel, ze dacht vooral aan de vlinder armband die Vince had gegeven voor haar achtiende verjaardag. Ze had die armband nog altijd alleen droeg hem niet meer. Veel tijd om Vince te missen was er niet, Merel had het meisje van de bediening al geroepen om aan te geven welke cake ze wouden. Al snel waren de cake'jes gebracht en begonnen ze gelijk te eten. "Gaan jullie nog iets doen deze vakantie naast dat jullie kerst gaan vieren?" vroeg Camille op eens. "Nee niet heel veel meer eigelijk, ik ga een weekendje naar Berlijn en dat is het wel" zei Merel "En jij Caro?" Caro zette haar thee glas weg en dacht is na, ookal wist ze heel goed wat ze ging doen deze vakantie. "Ik ga waarschijnlijk een paar keer met Yemi en Maria afspreken denk ik." Opeens keken Merel en Camille Caro heel raar aan, had ze iets verkeerd gezet? Had ze een vlek op haar kleren? Ze vroeg dan ook snel wat er aan de hand was. "Ga je niet naar Engeland? Of komt vince naar jou?" Vroeg Camille. Ze gebreep ineens waar het over ging, Caro had zich nog nooit echt  uitgesproken over het feit dat het uit was tussen haar en Vince. Ze wist dan ook niet echt wat ze moest antwoorde, ze koos ervoor om toch maar de waarheid te zeggen. "Uh nee meiden het is echt uit tussen mij en vince, ik hem ook eigelijk al niet meer gezien na dat hij vertrokken is naar Engeland." Het gesprek viel even stil, Caro had Camille en Merel nog nooit zo erg in shock gezien. "Maar ik mis hem wel hoor, maar het is beter dat we uit elkaar zijn gegaan als vrienden." zei Caro er vlak achter aan. Camille zag dat Caro het moeilijk kreeg dus lag een arm om haar heen. "Het komt goed Caro, echt" zei ze erna.