Bölüm 1

66 4 0
                                    

Zehre Alkın'dan

Sonunda istediğim yere varmıştım. Mezarlığın demir kapısını yavaşça açtım. Adım atmak o kadar zor geliyordu ki. İçimdeki acının ağırlığı her geçen dakika artıyordu. Yinede her şeyde olduğu gibi ayakta duruyordum. Olması gerektiği gibi. Yavaşça annemin mezarına ilerledim ve yanına çöktüm. Mezar taşını okşarken  "Canım annem benim beni o kadar erken bıraktın ki." dedim fısıldayarak. Acımdan yutkunamıyordum bile daha fazla konuşamadım.
Orada ne kadar o şekilde oturdum bilmiyorum. Kafamı kaldırdığımda hava çoktan kararmıştı. Telaşla yerimden kalktım. Kalkarken nefesim kesilmişti. Hızlı olmaya çalışarak eve yürümeye başladım. Eğer geç kalırsam o cani yine bana acı çektirecek. Ellerim üşümüştü korkudan. Hızlı hızlı eve geldim. Cebimden anahtarlarımı çıkartırken kapı aniden açıldı. Kafamı korkuyla ve tükenmişlikle kaldırdım. O cani yüzünde sinirli bir o kadar da iğrenç bir gülümseme ile kapıda duruyordu. "Nerdeydin bu saate kadar? Anan gibi dışarıda gözün mü var o***pu."dedi saçımdan kavrayarak. Acı ile dişlerimi sıktım. "Yapma. Mezarlıktaydım yemin ederim." dedim kısık bir sesle. "Ben bu yalanı yer miyim. Bende o salaklık var mı lan." diyerek beni içeri sürükledi. Salonun ortasına doğru fırlattı. Düşerken kafamı ortada bulunan masaya çarpmıştım. Zorla kafamı kaldırıp kendimi açıklamaya çalıştım. "Yemin ederim yalan değil annemin yanındaydım." dedim. Hırsla saçımdan tutup tokat attı. Ağzımda metalik bir tat oluşturmuştu."Sus lan! Kes sesini." diyerek sertçe tekme atmaya başladı. Ellerimle başımı korumaya başladım nasıl olsa yorulup bırakacaktı. Her gün bu işkenceye devam ediyordu. Neden böyleydi ki. Bir yaram kapanmadan yenisini ekliyordu. Hem bedenime hem de ruhuma. Ben de isterdim diğer kızlar gibi babamı sevmeyi. Ama o sevgi nedir bilmiyordu. Tekmeleri bitince yorgunca yakındaki koltuğa kendindini attı."Kalk lan gözümün önünden." dedi. Kollarımı karnıma koyarak zorla ayağa kalktım. Her yerim ağrıyordu. Gözünün önünden çekilmezsem daha kötü olurdu benim için, hızlı olmaya çalışarak odama gittim. Bedenimi yavaşça yatağa bıraktım. Ağrılarımı hafifletmek için yatağın yanında bulunan komidinden ağrı kesici aldım. Su olamadan yuttum. Gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım. İlacın etkisiyle mayışmaya başlamıştım. Bilincim kapanmadan önce Allah'a dua ettim.'Allahım nolursun bu acı bitsin ya biri beni kurtarsın ya da  beni yanına al annemle kavuştur.' 

******
Demir Ergün'den
  
Bunca çektiğim,çektiğimiz acı boşunaymış. Nasıl böyle bir şey olabilirdi. Nasıl karıştırırlardı. Berna benim öz kızım değilmiş. Az önce eşimin son doğumunu yaptığı hastaneden aramışlardı ve o gün doğan bebeklerin karışmış olduğunu bunu kesinleştirmek için de DNA testi yapmaya  çağırıyorlardı. Sıkıntıyla odamın camından dışarıya baktım. Kafamı toplamak için kendime biraz zaman tanıdım. Cebimden telefonumu çıkartıp Hale'yi aradım. Telefonu kısa bir süre açan eşime "Napıyorsun hatunum?" dedim. Hale tatlı bir ses tonuyla "Yemek yapıyorum hayatım." dedi. Sıkıntılı bir nefes alarak "Çocuklar evdeler mi?" diye sordum. Hale telaşla" Evdeler de  Demir ne oldu? Sesin bir tuhaf geliyor."dedi. "Eve geleyim konuşalım hatun çocuklar bir yere gitmesinler."dedim. Hale "Tamam. Gelirken dikkatli gel."dedi. "Tamam."diyerek telefonu kapattım. Odadan çıkarken sekreter elinde dosya ile yanıma geliyordu. " Senem her şeyi bir hafta sonraya erteler misin?"dedim. Senem " Tamam Demir bey."diyerek uzaklaştı. Asansöre doğru yürüdüm düğmeye bastıktan sonra beklemeye başladım. Gelen asansöre binerek otopark katına bastım. Duran asansörden çıkarak seri adımlarla arabama ilerledim. Kilidini açtıktan sonra araba bindim ve çalıştırdım. Dikkatli ve hızlı bir şekilde eve sürmeye başladım.

Eve gelince kapının önüne park edip hızlıca arabadan indim. Kapıya geldiğimde beni Hale karşılamıştı. Birlikte salona doğru yürüdük. Çocuklar salonda oturuyordu. "Hatunum Berna nerede?"diye sordum. Onun yerine Doruk cevap verdi. " Hanımefendimiz arkadaşlarıyla gezmelere çıktı baba. Bu akşam kendileri yoklar." Koltuklardan birine oturdum yanıma da Hale oturdu. Elimi tutarak "Ne oldu hayatım telefonda sesin kötü geliyordu."dedi. Boşta olan elimi kravatıma atarak gevşettim. Çağan " Baba şirketle alakalı bir sıkıntı mı var."diye sordu. "Yok oğlum şirket değil. Konu Berna. Hastaneden aradılar  doğumdan sonra bize yanlış bebeği  vermişler. Onun için topladım sizi." Hepsi bir ağızdan "Ne!"diye bağırdılar. İlk kendine gelen en büyük oğlumdu. "Baba ne dediğinin farkında mısın?"dedi Barkın. " Yarın DNA testi için çağırıyorlar.'' Hale gözleri dolu bir şekilde bana döndü. "Ben de artık kız annesi mi olacağım Demir?" dedi. Kollarımı ona sararak "Evet hatunum artık sende kız annesi olacaksın."dedim. Böyle demesinin asıl sebebi Berna ne bana ne Hale'ye ne de abilerine hiç iyi davranmamıştı. Hale'm bu duruma çok üzülüyordu. Ayağa kalkarken "Hadi herkes uyusun yarın erkenden  kalkıp hastaneye gideceğiz."  dedim. Herkes odalarına çıkmaya başladı. "Hale, Berna hiç seni aradı mı gittiğinden beri." diye sordum merdivenlerden çıkarken." Yok hiç aramadı beni, dur ben onu arayıp haber vereyim. Yarın o da arkadaşından hastaneye geçer."dedi. Kafamla onu onayladım. Odamıza girdikten sonra hızlıca üstümü değiştirip  yatağa uzandım. Hale de gelince onu kollarımın arasına alıp alnından öptüm. "Sence kızımız nasıl biridir."dedi fısıldayarak. " Bunu birlikte öğreneceğiz hayatım hem o bizi tanıyacak hem de biz onu tanıyacağız."dedim sakin bir şekilde. "Hadi düşünme bunları şuan, uyuyalım. Yarın kızımızı göreceğiz."dedim daha sıkı sarılarak. Büyük umutlarla gözümü kapattım. Allahım nolur kızım bizi sevsin .

*****
Zehre Alkın'dan

Sabah kapımın açılması ile uyandım. Yataktan doğrulup korkuyla kapıya baktım. Babam kapıda duruyordu. İçeri girerek " Kalk lan. Hazırlan hastaneye gidiyoruz."dedi. Çekinerek " Niye hastaneye gidiyoruz."dedim. Sesimi ben bile zor duymuştum. "Soru sorma da hazırlan."dedi. "Tamam." dedim korkuyla. Sabah sabah dayak yemek istemiyordum zaten dünün acısı daha geçmemişti. Yerimden kalkıp elimi yüzümü yıkamaya banyoya gittim. Odama geri dönüp dolaptan siyah pantolon ve siyah bir sweat çıkartıp giydim. Hızla dış  kapıya doğru gittim. Yere oturup ayakkabımı giydikten sonra ayağa kalktım. O da gelince evden çıktık.  Seri adımlarla arabaya doğru yürümeye çalıştım. Yoksa bana kızardı. İkimizde  binince arabayı çalıştırıp hastaneye sürmeye başladı.
Hastaneye varınca arabayı park edip indik. Hastaneye girdik ve üçüncü kata çıktık. Bir odanın önünde durunca kolumdan tutup bana " Ağzını açarsan seni de annen gibi öldürürüm."dedi. Ondan iliklerime kadar korkuyordum bana her şeyi yapabilirdi. Hızla kafamı salladım. "Güzel."diyip iğrenç bir şekilde sırıttı. Kapıyı tıklayıp içeri girdik.
Oda baya kalabalıktı. Çekinerek kafamı kaldırıp içerideki kadınlardan birine baktım. Göz göze gelince hemen kafamı eğdim. Çok tuhaf  bir şekilde ona benziyordum. Saçlarım o kadın gibi kumraldı ve gözlerim onun gözlerine benziyordu. Doktor amca boğazını temizleyip konuşmaya başladı. "Evet hepinizin bildiği üzere hastanenin hatası yüzünden çocuklarınız karışmıştı bunu size zaten söylemiştik. Bunu kesinleştirmek için DNA testi yapacağız.Bunun için Zehre hanımdan ve Demir beyden kan alacağız aynı şekilde Berna hanımdan  ve Selim beyden de."Şokla kafamı kaldırıp ona baktım bunu bana neden söylememişti ki. Korkuyla diğerlerine baktım. Kadın dolu gözlerle bana bakıyordu. Yanındaki adam da aynı şekilde bana bakıyordu. Ayakta da üç tane baya uzun boylu iri yarı adamlar vardı. Yüzlerinden hiç bir şey okunmuyordu.  Çok korkunç duruyorlardı. Birde benim yaşımda bir kız vardı. Yavaşça yerimden kalkıp hemşirenin yanına gittim. Sweati dirseğime  kadar kıvırıp hemşireye uzattım. İğne koluma girerken hiç birsey hissetmemiştim. Hemşirenin işi bitince koluma bir yara bandı yapıştırdı. Ayağa kalkınca hafif başım dönmüştü. Belli etmemeye çalıştım. Kahvaltı yapmadan kan verince bünyem kötü olmuştu. Birkaç adım sonra baş dönmesi feci bir şekilde arttı. Gözümün önünden karartılar geçiyordu. Yürümeyi bıraktım tam yere düşmeyi beklerken sıcacık bir o kadar güçlü kollar beni yakaladı. Kimdi bu? Havalandığımı hissettim. Birkaç telaşlı ses hatırlıyorum. Bu telaş bana mıydı? Neden? Sonrası karanlık.

************

Bu benim öylesine kafa dağıtmak adına yazdığım bir hikaye.Tabi bu paylaştığım ilk hikaye o yüzden biraz heyecanlandırdı. Kurgu  klasik abi konusu umarım beğenirsiniz. 😇

Bir HataHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin