CHAPTER 2

148 12 0
                                    

                        Samantha
                             
We stared at each other for a while..

I couldn't see his face clearly because of the sunlight so I stood up in front of him.

I can see his face clearly now, his face is just perfect.. his smooth face, his sharp nose, and his narrow eyes, he has brown eyes, and his red lips..
kissable huh?

Tao pa ba to? mukha siyang anghel na hulog sa langit..

Ayy no erase erase ano ba tong pinagsasabi ko? nababaliw na ba ako? ang harot mo talaga samantha.

"Hey, ale? ayos ka lang?" nagising ang diwa ko dahil sa pagtawag niya sakin.

At anong ale? did he just call me ale? mukha ba akong matanda? gosh I can't believe this, no one called me ale in my entire life. I am Samantha Velgas!

"Excuse me? What? did you just call me ale?" I glared at him.

"Uh? sorry, miss? are you okay? you've been staring at me for a minute already"

Oh? weh? napabuntong hininga na lang ako sa isip ko.

"Ohh of course I am fine manong" sarcastic na pagkakasabi ko sakanya tsk sino ba kasi siya para tawagin akong ale.

"Hm.. that's good to hear, so you're the one who found my niece? Thank you so much I owe you" nakangiting sabi niya.

He is cute and his eyes are smiling too, chinito huh? napangiti na lang ako sa aking isip.

Niece? I thought anak niya yung Lily.

Pero buti na lang niece niya yun hihi so may chance pala ako? hmm..

Ayy ano ba samantha nababaliw kana ba pagkatapos kanya tawaging ale inuuna mo harot mong babae ka eh

Tumango tango na lang ako na parang uma agree sa sarili.

"Ahm excuse me,  miss? are you crazy or what?"

"What the--" pabulong na sabi ko

"Yes, I found that girl, I bumped into her accidentally earlier"

"Oh I see, thank you"

Yun lang? Thank you? Di man lang ba niya tatanungin pangalan ko? Hindi man lang ba siya magpapakilala? Shake hands?

"Uh by the way I'm Farell Hwang" pagpapakilala niya.

Nabasa niya ba nasa isip ko? Baka naman may super power to ah.

"I'm Samantha Velgas I own the Velgas company" taas noong pagkakasabi ko sakanya.

Hindi naman sa pagmamayabang but my company is the only well-known company in the Philippines.

"Oh okay" he chuckles

"By the way, I would like to treat you because if it wasn't for you, maybe my niece is gone forever and we won't be able to find her, I'll take her home first, is it fine with you?"

Hmm.. sasama ba ako? baka kung saan naman ako dalhin nito pero mukha naman siya mapagkakatiwalaan eh gwapo naman siya kaya sige.

"Hmm sure"

As we walked to his car, we were holding his niece who was smiling so much.

"A-ate cham will you be uncle rel's girlfriend soon? hihi" her eyes suddenly sparkled, she's so cute.

"Ha? Naku, no lily me and your uncle Farell just met now because of you and I don't think he will be my boyfriend because I haven't moved on yet on my ex boyfriend"

"Ganun ba ate cham? hm okay po" her face suddenly became sad and I suddenly felt guilty.

"Don't mind her, she was just so excited for me to have a girlfriend, by the way this is my car go inside na" 

Grabe hindi man lang ba niya ako pagbubuksan ng pinto? Wow napaka gentleman ah.

Habang nasa byahe nakaramdam ako ng antok kaya naisip kong matulog na muna.

"Gisingin mona lang ako pag nakarating na tayo kung saan moko i t treat, thank you" at nginitian ko siya.

.................

Nakaramdam ako ng pag alog sa aking balikat I opened my eyes and I was suprised because our faces were so close to each other..

I can feel the heat on my face gosh, sana hindi niya mahalatang namumula ako, napapikit na lamang ako dahil nakaramdaman ako bigla ng nahiya.

"Uh sorry, we're here already" at bumaba na siya ng sasakyan niya.

Wow ah napaka gentleman ah, bumaba na ako at sinundan ko na lamang siya sa loob ng isang restaurant.

"Good morning ma'am/sir!" Naka ngiting bati samin ng crew.

"Sit here" inatras niya ang upuan para makaupo ako ng maayos.

"Mag order kana"

tinanguan kona lamang siya.

I was about to look at the menu when my eyes caught a familiar man figure.. hinabol ko ng tingin ang nakita ko at kusa na lamang akong naglakad patungo sa lalaking iyon.

I didn't realize that I was following that man, I can't be wrong.. it's him.

Hahawakan kona sana siya sa braso ng biglang may humila sakin

"Hey Samantha, where are you going?"

"Ano ba?! Bitawan mo nga ako!" nagpumiglas ako sa hawak niya at tumakbo ako kung saan tumungo ang lalaki.

"Parking lot.."

Unti unti kong nilalapitan ang lalaking familiar sakin.

Nanlalambot ang aking mga tuhod, bakit ko ba sinusundan ito? hindi ba't sinaktan ako ng lalaking to? i'm so dumb.

I saw the familiar figure of a man at may kasama siyang lalaki, hindi ko ito masyadong makita dahil nakatalikod ito sakin. I c-can't be wrong i know this figure..

I saw them hugging each other and I didn't realize that I was in tears.

Deja Vu?

My Boyfriend Is A GayWhere stories live. Discover now