Hello kitty & Spiderman |Taekook

20.

Jungkook elinde koca bir tepsiyle içeri girmişti. Yanıma gelip elindekileri yanımdaki sehbaya koydu

Ardından tepsideki sıcak su torbasını alıp göbeğimin üzerine koydu. Eline meyve tabağını alıp bana yedirmeye başladı

Bense öylece yatıyordum ne konuşmaya halima vardı nede trip yapmaya. Sadece agzimdakileri çiğneyip ona bakıyordum

Bana takrar uzattığı çatalı elim ile itekledim hafifçe "Yemiycem. Yeter bu kadar "

"Yemezsen iyilesmezsin"

"Annem misin ya !. Yemiycem"

Sözlerimin ardindan hafifçe bana doğru eğilip kulağıma fısıldadı

"Hayır ama babacığın olabilirim seve seve"

Şok ile ona bakıyordum göğsünden sertçe ittim onu.

"Terbiyesiz. Salak. Şuna bak ya ben burada hastayım senin yaptığına bak"

Kahkaha atıp alnıma bir öpücük kondurdu. İçim kıpır kıpır olmuştu

"Ateşin yok. Güzel, şuan karnım ağrıyor mu bebeğim ?"

"Ateşim olup olmadığına bakmak içini öptüm beni "

Kırgın bir şekilde ona bakıyordum. Oda hızlıca dudaklarıma buse kondurup geri çekilmişti. Ardından elleri elimi bulmuştu

"Hayır tabiki bebeğim ama ateşin olup olmadığına da baktım aynı şekilde"

Aptal bir gülümseme vardı yüzümde. Sanırım yanımda oluşundan dolayıydı.

Aniden karnıma sancı girmesiyle kısık bir şekilde inledim. Gözlerim dolmuştu çok acı çekiyordum

İnlememle endişeli bakışları yüzümü bulmuştu.

"Taehyung"

"Hm"

"Hello kittyli pijamalarım nerede ?"

Kalmakta kararlıydı galiba zaten hiç gitmesini istemiyordum. Yanımda olmalıydı hep olduğu gibi

Elimi kaldırıp işaret parmağımla dolabı işaret ettim ardından kalkıp dolabı açtı

Bir kaç dakika aradı muhtelemen bulmuştuki dolabı kapatıp bana dönmüştü.

Evet elinde pijaması vardı. Altındaki 'Calvin Klein' kotunu çıkarmış bir köşeye atmıştı.

"Banyoya gitsene ya. Aile var burada kardeşim"

"Kardeşim deme lazım olur"

Yüzümü eksiterek pislik demiştim. Üzerine 'hello kitty'li ' pijamasini giyince yanıma gelip sarildigim yastigi kollarımın arasından almıştı

"Ne yapıyorsun ya. Versene "

Kafasını iki yana sallatmisti hayır dercesine. Ne yaptığını hala anlamamıştım.

Ta ki yastığındam kıyafetini çıkarana kadar. Evet siyah kıyafetini yastık kılıfım yapmış olabilirdim...

"Bunun yerine bana sarilabilirsin bebeğim. Ayrıca bu kıyafetimin yastığında ne işi var"

"Sen yokken o vardı işte "

Üzerindeki kıyafeti yerle buluşturup yastığındam aldığı kıyafeti üzerine geçirmişti.

Sonradan yatagin yanına gelip yanıma yatmıştı. Sırtım ona dönüktü ve aramızda bir sürü boşluk vardı

Hiç hoşuma gitmemisti bu boşluk.