Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
sizi yermisim oyle 1 bilgi geldi bana😚 yorum yapmaniz beni cok mutlu ve tesfik ediyo ve dusuncelerinizi, tepkilerinizi merak ediyorum bu yuzden yorum yapinnnnn diorm cok guzel 1 bolum👇 yine dayanamayip attim İYİ OKUMALAR
****
Güneşin Ay ile saklambaç oynadığı bir diğer günde, saklanma sırası altın rengi ışıklarını saçan Güneşe gelmişti. Ay göğe yükselirken güneşi bulabilmek adına etrafı aydınlattığı sırada aşağıdaki sahilde insanların her biri kendi aralarında takılırken bu oyuna şahit olduklarından haberleri bile yoktu.
Esmer tenli çocuğunun bu oyuna dahil olup yüzünün aydınlatılmasına gerek yoktu, teni pürüzsüz ve zaten aydınlıktı. Arkadaşlarına dediği gibi, yaklaşık kırk beş dakika önce sahada bilekliğini aramaya gelmişti.
Bu bilekliğin sadece Taehyung için değil, gruptaki diğer arkadaşlarının için de önemi oldukça büyüktü. Yıllar önce, sadece 8 yaşlarındayken grubun tek kızı olan Jiwoo kansere yakalanmıştı. Yazlıkta tanışılan bu arkadaşlık ona güç kuvvet verip kafasını dağıtırken yıllar geçtikçe birbirlerine olan bağlılığı daha da kuvvetlendi ve onların Jiwooya olan sevgisi hastalığın önüne geçti. Jiwoo tedavilere ailesinden ve arkadaşlarından aldığı desteklerle birlikte yanıt verdi. İşte bu bileklikleri tam da tedavisi sırasında yapmıştı her birine. Bu yüzden paha biçilemezdi, alınıp yerine koyulamazdı, yeri doldurulamazdı.
Taehyung tüm bunları düşünürken sahanın telden yapılma kapısından çıkan tiz sesle beraber açıldığını duyunca arkasına döndü.
Uzun boylu, yapılı, kolları dövmeli olan bu çocuk onun yaşlarında gözüküyordu ve gecenin karanlığında parıldayan kocaman gözleri vardı. Taehyung'u tanırcasına ona doğru gelmesi onu biraz şaşırtsa da ne diyeceğini oldukça merak ediyordu, bu yüzden yerinden kıpırdamadı.
''Merhaba.''
''Merhaba.'' Taehyung karşılık verdi.
Sıkıca bir şey tuttuğu yumruk olan elini Taehyung'a doğru uzattı ve avcunu açtığında Taehyung sanki dünyalar onun olmuşçasına güldü. Bilekliği bu tanımadığı oğlanın, artık onun prensiydi, elindeydi.
''Bilekliğim! İnanamıyorum bende onu arıyordum.'' Elinden alıp bileğine takmaya çalıştı fakat başaramadı.
''Yardımcı olmamı ister misin?'' Taehyung onaylar şekilde kafasını aşağı yukarı salladı. Nedense içi sıcacık olmuştu ve utanmıştı, gülümsemesini gizleyemiyordu.
''Çok teşekkür ederim. Bu arada tanışmadık, ismim Taehyung.'' Elini karşıdaki oğlana uzattı.
''Memnun oldum Taehyung, benimki de Jungkook.'' dedi tokalaşırken.
Jungkook. İsmi gerçekten ona uyuyordu.
''Ben de memnun oldum Jungkook, bilekliğimi nerde buldun?''
