Meyus

Giriş: Kül

"Ateşi yakılmamış bir mumdum. Nasıl yandım bende bilmiyorum. Ama bu yangındaki kül ben oldum."

Bazen var olmamak istersin, doğmamış, yaşamamış, yanmamış. Bazen de boşluk olmak istersin ama bir şey unutursun. Aslında boşluk sensin. Evrendeki fazlalık sensin. En çok da bu yakar canını. O yanan yara kapanmaz, sönmez izi kalır.
Hiçbir merhem söküp atamaz onu ruhundan.
Sahi hangimizin merhemle bile kapanmayacak yaraları yoktu ki. Ruhumuza atılan izlerin taşıyıcılarıyız hepimiz.
Ama kimse sormadı taşıyıcı olmak ister misin diye. Onlar sormadıkları için biz tutsak olduk.
İsmim Asena. Hakkımda tek doğru şey bu. Ama doğru olsa nolurdu ki. Onlardı beni yıkan, doğrulardı beni mahveden. Bazen bilmemekte güzeldi. Doğrular canımı acıtacaksa yalanlara bile inanırdım ben. İnanmak zorundaydım. Daha fazla kül olup savrulamazdım. O yüzden Yalanlara bile inanırdım ben. Sırf kül olmamak için. Yeniden savrulup kaybolmamak için. Kaybolduğum o boşlukta tutsak olmamak için.

Kapağı tasarlayan @ldionysos 'a çok teşekkür ediyorum.
Meyus, yeni bölümü ile yakında sizlerle...