Son Dans

♠

O, yıllardır hayalini kurduğum çocuktu. Bugüne kadar bana bir kez olsun bakmamış olan, büyük ihtimalle adımı bile bilmeyen, Oğuz Akdemir'di. O kadar soğuktu ki, herkes bir kalbinin olduğundan şüphe ediyordu. Fakat ben biliyordum, o kalp oradaydı ve atıyordu. Onu kazanacaktım. Ne pahasına olursa olsun.

Ve kaderimizin birleştiği yer bir baloydu. Kendine has yürüyüşüyle bana yaklaştı. Yüzünde en ufak bir tebessüm bile yoktu. Elini uzattı.

"Son Dans'ı bana lütfeder misiniz?"