At 7:00 AM
ဒီနေ့ ricky အတွက် ပူလောင်သောနေ့တစ်နေ့..သူ၏ပါးပါး ကို သူမျက်စိရှေ့တွင်ဆုံးရှုံးလိုက်ရသည်။
* ဒုန်း *
"အခုမှ လာပြီးအမွေဟုတ်လား?"
"အင်းဟုတ်တယ်"
"ဒီမှာ ကျန်ယွီ ငါမင်းကို ထပ်ပြောမယ် ဘာအမွေမှမပေးနိုင်ဘူး!မင်း ပါးပါး အတွက် ဘာလုပ်ပေးတာရှိလဲ?ငွေတစ်စတောင် မင်းထုတ်ပေးတာမရှိဘူး!
အဲ့တာတောင် အခုမှလာပြီ အမွေဟုတ်လား!မင်းမှာအရှက်ဆိုတဲ့ အရာကောရှိသေးရဲ့လား ကျန်းယွီ!"
"ကော!ပါးပါးက အစတည်းက အမွေကို တစ်ယောက်တစ်ဝက်လို့ပြောခဲ့တာပဲမဟုတ်လား အခုမှ ဘာလို့ ညီမကိုမပေးချင်ရတာလဲ!"
"ကျန်းယွီ!"
"မား.."
"သေတမ်းစာမှာ မင်းနာမည်မပါဘူး!ပါးက မထည့်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူး။ထည့်တယ် မင်းရဲ့အသုံးမကျမှုကြောင့် ငါပြန်ထုတ်ခဲ့တာ..မင်းသာ နည်းနည်းပါးပါး သားကြီးလောက် သိတတ်ခဲ့ရင် အမွေတစ်ဝက်ကိုမင်းရမှာ!"
"မား..!"
📞📞
"ဟယ်လို"
"........."
"Hyung.."
"........"
"ကိုရီးယားပြန်ရောက်ပြီလား ဒါဆို ကျတော်တို့ထပ်တွေ့ကျရအောင်လေ..ကျတော် ဟျောင်းကို လွမ်းနေပြီ"
"........"
"အင်း ဒါဆို ညနေကျတွေ့ကျမယ်နော်"
_____________
"Omma"
"အင်းသားလေ"
"Ricky ကိုမှတ်မိလား"
"အိုက်ဂူး မှတ်မိတာပေါ့ သားရဲ့ ဘာဖြစ်လို့လည်း"
"အခု မနေ့က သူ့ ပါးက ဆုံးသွားပြီ omma အဲ့တာကြောင့် ကျတော် ဒီကိုပြန်လာခဲ့တာ အခုလည်း အစက အပြင်မှာ တွေ့ဖို့ပြောပေမဲ့..အခုတော့ သူကိုနှစ်သိမ့်ပေးချင်လို့ အိမ်ခေါ်ထားတယ်"
"အိုက်ဂူး!ဒီကလေးနှယ့် အခုမှပြောရသလား..ဘာမှမပြင်ဆင်ရသေးဘူး"
"Omma ရစ်ကီက ညနေမှ လာမှာပါ"
"ဘယ်ချိန်မှလာလာပေါ့ အခုတည်း ပြင်ဆင်ထားသင့်တာ"
YOU ARE READING
MY HYPNOTIZED BEAUTIFUL BUTTERFLY
FanfictionRick & JiWoong Boy Plant FanFic Thank You For reading