Diğer Yarım

Değiştim, değiştirdim.

Her şey kadar değiştim,

Değiştirdim sen kadar dünyamı...

Değiştirdim sen oldu her şey...

Umuda verdim bir yanımı,

Bir yanımı kendime saklamak isterken,

Hayatla savaşıyor,

Nefes almaya çalışıyorum.

Olmuyor...

Seninle kazanılacak mutluluk varken tam da!

Sensizlikten kaybediyorum.

D/üşüyorum!

Sorun değil!

Elbet alışır insan yalnızlığa,

Zaten alışkındım,

Her şey kadar, kendim kadar, sen kadar...

Varlığınla tamamlarken eksik yanlarımı,

Çokluğuna verdim yokluğunu.

İki arada bir derede duygularım...

Ve dünyayı aşıyorum!

Duvarlara anlatıyorum sensizliği,

Aynaları taşlıyorum kırk kere.

Ağlayan ben değilim evet,

O lanet olası,

Hiç samimi değil aksim!

Ya da ben ben değilim.

Bir hayli ş/aşkınım...

Her şey kadar, kendim kadar, sen kadar,

Yaşamaya ç/alıştım.

Canımı böylesine yakan ne?

Sanırım adalete kırgınım!

Kendime kırgınım, başaramadığım için...

An'a kırgınım kavuşturmadığı için sana.

Anlattığım masallara,

Dinlediğim şarkılara,

Özgürce uçan kuşlara kırgınım.

Yaşamayı ben kırdım oysa,

Yaşatmayı ben kırdım,

Sevmeyi kırdım ve sevişmeyi.

Galiba ölüyorum.

Her şey kadar,

Kelebekler kadar,

Yıldızlar kadar ölüyorum bu defa.

Kendimi inandırmaktan,

Seni kandırmaktan vazgeçerek,

Koşmaktan yorulduğum için!

Pişmanım olacağımı bilerek belki,

Pes ediyorum...

Şu yürek dediğin nedir ki?

Aşk'sız mezarlıkta ki merhum değil mi?