"မင်းသန့် အမေနဲ့အစ်မကို ငါအခုလိုဖြစ်နေတာတွေ ပြန်မပြောပါနဲ့ကွာနော်။ ငါအခုလဲ အဆင်ပြေနေတာမို့ သူတို့ကို ငါကြောင့်စိတ်မဆင်းရဲစေချင်ဘူး"
"ကိုကြီးဆက်ထုံး ရာ..."
မင်းသန့် ရွာကနေရောက်ချလာပြီးအကြီးကျယ်စိတ်မကောင်းဖြစ်ကာသဏ္ဍာန်ကို ဒေါသဖြစ်ရသည်။
"နော် နော် ငါညီကလိမ်မာပါတယ် မပြောပါနဲ့ကွာ အမေစိတ်ဆင်းရဲနေလိမ့်မယ်"
"သဏ္ဍန် မင်းတာဝန်ယူမှာဆို ခုတော့ကွာ ငါအစ်ကို ကို"
"ငါတောင်းပန်ပါတယ် မင်းသန့်ရာ.."
သဏ္ဌန် ဘယ်လိုစကားလုံးမျိုးနဲ့ တောင်းပန်ရမယ် မသိပေ ။မင်းသန့်ပြောချင်လဲပြောစရာပင် သူတာဝန်ယူမည်ဆိုသည့် အမျိုးသားလေးက ခုချိန်ထိ သူတာဝန်တွေသာ ယူနေရသည် မဟုတ်ပါလား ။
သူကိုသူလဲ စိတ်တိုမိသည် ခုချိန်ထိ ဘာမှ ရေးရေးရာရာ မလုပ်နိုင်သေး ကျောင်းပင်မပြီသေးတာ မို့သူဘာအလုပ်လုပ်ရမည် သူမသိ အလုပ်ကြမ်း လုပ်မည်ဆိုတော့လဲ ထုံး ကလက်မခံပါ ။
"ကဲပါ အဲ့ဒါတွေ ပြောမနေပါနဲ့တော့ အမေနဲ့အစ်မရော နေကောင်းလားဟင် ဦးကြီးငွေရော အရင်လိုပဲလား "
"အရီးနဲ့အစ်မက နေကောင်းပါတယ်၊ မင်းကိုလွမ်းတာ တစ်ခုပဲပေါ့ ဦးကြီးက အရင်လိုတစ်ချောင်ချောင်ပဲ ငါလဲစိတ်မချဘူးကွာ ငါကျောင်းပြီးရင် ပညာရေးဘက် ပြောင်းပြီး ရွာမှာပဲ ဆွဲခန့်လုပ်မယ်စဥ်းစားထားတယ်"
"ကောင်းတယ် မင်းသန့် ဦးကြီးအသက်ကြီးပြီ ဆိုတော့ ပြစ်ထားခဲ့လို့မကောင်းဘူး "
"သဏ္ဌန် မင်းကရော အခုဘာဆက်လုပ်မှာလဲ ကျောင်းကရော ဘယ်လိုလုပ်မယ်တွေးထားလဲ"
"ငါကျောင်းကိုတော့"
"မင်းဘာမှမပြောနဲ့ !!"
"ထုံး!!!"
"မောင်!!အယ်"
ဆက်ထုံး မင်းသန့်ရှေ့ မှခေါ်လိုက်မိသည်။ လခွမ်း ကျားရှေ့မှ မှောက်ရပ်လဲ တစ်သက်လုံး ထိန်းလာတဲ့ ရွာဇော် သိက္ခာတွေ တော့ကျပါပြီကွာ။
YOU ARE READING
မောင့်.....သက်ဆက်ထုံး (Complete)
Romanceအလုပ်လွန် ကျွန်ဖြစ်တဲ့.... အချစ်လွန်တော့ အရူးမူးဖြစ်.... ပေးဆပ်လွန်ပြန်တော့ အရူံးဖြစ်တယ်တဲ့ဗျ...💛
